Σε διελκυνστίδα μεταξύ Κυβέρνησης και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης εξελίχθηκε για μία ακόμη φορά το Κυπριακό δράμα, λίγες ώρες μετά την απόφαση κόλαφο για τη Μεγαλόνησο στο eurogroup. Προφανώς ο ελληνικός πολιτικός κόσμος αδυνατεί να κατανοήσει την κρισιμότητα των στιγμών, αποφεύγει μια εκ βαθέων συζήτηση για το τι μέλλει γενέσθαι και προτιμά να αναλώνεται σε ανέξοδες αλληλοκατηγορίες.
Όμως οι επιπτώσεις των αποφάσεων του eurogroup τα επόμενα χρόνια στην Κύπρο, η στάση του Ρώσικου παράγοντα, η εμπλοκή της Τουρκίας και τα γεωστρατηγικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο, επέβαλλαν και επιβάλλουν μια διαφορετική αντιμετώπιση.
Ένα εθνικό σχέδιο αναδιάρθρωσης και ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας που θα αποτελέσει προϊόν έρευνας και κατόπιν διαβούλευσης με τους εταίρους και δανειστές μας είναι σήμερα πιο αναγκαίο παρά ποτέ. Κι όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε καν αντικείμενο αντιπαράθεσης μεταξύ του πολιτικού κόσμου στη χώρα μας.
Κι αν πρέπει κάποιος να αντλήσει χρήσιμα συμπεράσματα από τις εξελίξεις στην Κύπρο θα πρέπει να απαιτήσει από την Κυβέρνηση να εξηγήσει την εκκωφαντική της σιωπή όλες αυτές τις ημέρες. Μια σιωπή που προφανώς οφείλεται στον φόβο της το "όχι" των Κυπρίων να οδηγήσει σε μια θετικότερη για τον Κυπριακό λαό απόφαση, γεγονός που θα εξέθετε στα μάτια της κοινής γνώμης τη στάση της όλο το προηγούμενο διάστημα. Παράλληλα επιβάλλεται η Κυβέρνηση να απαντήσει με στοιχεία και με πειστικό τρόπο στο ερώτημα γιατί δεν μπήκε καν στον κόπο να συζητήσει με την Κυπριακή Κυβέρνηση την εξεύρεση τρόπων να βοηθήσει χρηματικά την Κύπρο, όπως της είχε ζητηθεί, κι όπως καταγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί η εξήγηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ "λέει ανοησίες" προφανώς δεν αρκεί. Ειδικά από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ επανήλθε με συγκεκριμένη πρόταση που εμπλέκει την τράπεζα Πειραιώς και που επιμένει ότι δεν θα επιβάρυνε το ελληνικό χρέος.
Από την πλευρά της η Κουμουνδούρου αφού είχε και έχει ανοιχτή γραμμή με το ΑΚΕΛ θα πρέπει να ρωτήσει τον κ. Χριστόφια τι έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια για να μην οδηγηθεί η Κύπρος εδώ που οδηγήθηκε; Γιατί παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις οι Κυπριακές αρχές όχι μόνο δεν έπραξαν τα δέοντα, αλλά το αντίθετο "επένδυσαν" στην ελληνική κρίση και έχασαν; Επίσης θα πρέπει ο ίδιος να αναλογιστεί, μετά τα όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες, αν η γραμμή της επαναδιαπραγμάτευσης με εταίρους και δανειστές έχει βάση. Γιατί όπως λένε πολλοί και στο εσωτερικό του στο "take it or leave it" του συνομιλητή σου θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος και για τα χειρότερα. Επομένως και εντός της Ε.Ε. και της ΟΝΕ και εκτός της Τρόικας και των μνημονίων είναι κάτι που θα το ήθελαν όλοι, αλλά απαιτείται η συναίνεση εταίρων και δανειστών μας. Και εδώ τα πράγματα γίνονται από δύσκολα έως αδύνατα. Κι ο κόσμος το γνωρίζει αυτό. Συμπερασματικά παραμένει ακόμη ζητούμενο ένα "Plan A" για τη χώρα μας που θα προσφέρει όραμα στους πολίτες και θα φέρει προ αδιεξόδου όσους στην Ευρώπη με όχημα την ΟΝΕ εξυπηρετούν ιδιοτελή συμφέροντα. Ούτε το "ναι" σε όλα προσφέρει χρήσιμες υπηρεσίες, ούτε φυσικά η συνεχής επισήμανση και καταγγελία του. Στην παρούσα φάση όλος ο ευρωπαϊκός νότος μοιάζει να διψά για μία διαφορετική απάντηση στην κρίση. Η ομόθυμη στήριξη των πολιτών σε μια τέτοια λύση είναι το κλειδί που θα ξεκλειδώσει την καλβινιστική αυστηρότητα του Βορρά. Κι από εκεί πρέπει να ξεκινήσει κανείς.
