Η κυβέρνηση γυρίζει σελίδα στον τρόπο λειτουργίας του συνδικαλιστικού κινήματος της χώρας έπειτα από 30 χρόνια ισχύος του πλέον φιλελεύθερου συνδικαλιστικού νόμου της Ευρώπης, του 1264/1982. Ηδη, σύμφωνα με όσα δημοσίευσε το "Βήμα της Κυριακής" στα συρτάρια του υπουργείου Εργασίας υπάρχουν διαμορφωμένες προτάσεις για αναμόρφωση του συγκεκριμένου συνδικαλιστικού νόμου, γεγονός που θεωρείται αναγκαιότητα πρώτης προτεραιότητας κατά τη σημερινή κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα.
Πληροφορίες φέρουν την κυβέρνηση αποφασισμένη να προχωρήσει στην αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου ως το τέλος του 2013, αφού προηγηθεί ολιγόμηνος διάλογος με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. "Δεν μπορεί να υποχρεωνόμαστε σε συνεχείς επιστρατεύσεις απεργών για να λειτουργήσει η κοινωνία και την ίδια στιγμή να διατηρούμε τη δυνατότητα ολιγομελών σωματείων να ακινητοποιούν δημόσιες επιχειρήσεις" τόνιζε προς "Το Βήμα της Κυριακής" κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης.
Πάντως το σχέδιο της κυβέρνησης προκαλεί τεράστιες αντιδράσεις, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ ξεκαθαρίζουν προς κάθε κατεύθυνση ότι αυτή η πρωτοβουλία είναι εκτός της προγραμματικής συμφωνίας. Από την πλευρά της αντιπολίτευσης αναμένονται αντιδράσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ να βλέπουν ευκαιρία να υψώσουν τους τόνους για την προάσπιση του δικαιώματος της απεργίας.
Οι κεντρικοί άξονες των αλλαγών αφορούν στον υφιστάμενο τρόπο κήρυξης μιας απεργιακής κινητοποίησης, στη σύσταση - συγκρότηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων, όπως και στην οργάνωση του κινήματος σε νέες βάσεις, που να ανταποκρίνονται στις σημερινές συνθήκες. Ακόμη και την επανεξέταση των δικαιωμάτων των συνδικαλιστών, όπως είναι οι συνδικαλιστικές άδειες. Ταυτοχρόνως, συζητείται η επαναφορά της ανταπεργίας (κλείσιμο της επιχείρησης από τον εργοδότη σε περιπτώσεις απεργιών διαρκείας των εργαζομένων), την οποία προέβλεπε ο νόμος 330/1976 (του τότε υπουργού Εργασίας Κωνσταντίνου Λάσκαρη) και την απαγόρευσε ο νόμος 1264 το 1982, επί υπουργίας κ. Απ. Κακλαμάνη.
Οι αλλαγές που συζητούνται στο επιτελείο του υπουργείου Εργασίας αφορούν όλη τη δομή του νόμου, τη λειτουργία των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων κ.λπ. Τα βασικά σημεία επικεντρώνονται στα εξής:
-Αλλαγή στον τρόπο λήψης της απόφασης για την κήρυξη απεργίας. Οι προτάσεις-ιδέες που βρίσκονται στο τραπέζι έχουν ως κεντρικό στοιχείο την "έννοια της πλειοψηφίας" για τη λήψη απεργιακής απόφασης. Ωστόσο την πλειοψηφία των εργαζομένων σε μια επιχείρηση και όχι των συμμετεχόντων στη γενική συνέλευση. Αναφέρεται χαρακτηριστικά το γεγονός ότι ένα μικρό σωματείο του μετρό (μηχανοδηγοί) ή της ΔΕΗ μπορεί να ακινητοποιήσει ολόκληρη την επιχείρηση.
-Στις "ιδέες" που έχουν ακουσθεί περιλαμβάνεται και το "περίφημο άρθρο 4" του νόμου 1365/1983 για τις "κοινωνικοποιήσεις" των δημοσίων επιχειρήσεων Κοινής Ωφελείας επί κυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου και υπουργού Οικονομίας κ. Γ. Αρσένη, το οποίο δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Το άρθρο 4 προέβλεπε για τη λήψη απόφασης την απόλυτη πλειοψηφία (50% + 1) των εγγεγραμμένων στο πρωτοβάθμιο σωματείο μιας ΔΕΚΟ.
-Αλλαγή στο καθεστώς των συνδικαλιστικών αδειών. Ενας μεγάλος αριθμός συνδικαλιστικών στελεχών - κυρίως στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα - δεν εργάζεται, κάνοντας χρήση των λεγόμενων συνδικαλιστικών αδειών. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις ΔΕΚΟ, οι άδειες αυτές (χιλιάδες εργατοώρες) "μοιράζονται - κατανέμονται" με αποφάσεις της διοίκησης των συνδικάτων "με απολύτως αδιαφανή τρόπο" και για "προφανείς σκοπούς".
-Ανταπεργία (λοκ άουτ). Στις προτάσεις θα υπάρχει η επαναφορά - υπό όρους - του δικαιώματος των εργοδοτών στην ανταπεργία. Δηλαδή στο κλείσιμο της επιχείρησης σε περιπτώσεις απεργιακών κινητοποιήσεων. Το "δικαίωμα της ανταπεργίας" καταργήθηκε με τον νόμο 1264/82, ωστόσο ορισμένοι εργοδοτικοί φορείς θέτουν - από καιρού εις καιρόν - το αίτημα της επαναφοράς του.
ΓΣΕΕ: Η κυβέρνηση με τεχνάσματα θέλει να καταργήσει τις απεργίες
Με ανακοίνωση που εξέδωσε την Κυριακή η ΓΣΕΕ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι επιχειρεί "την απαγόρευση των απεργιών μέσα από το τέχνασμα των ψηφοφοριών".
"Την ώρα που συνεχίζονται οι δραματικές περικοπές μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών και παράλληλα η φοροδιαφυγή, η ακρίβεια και η ανεργία καλπάζουν η Κυβέρνηση επιχειρεί ουσιαστικά την απαγόρευση απεργιών μέσα από το τέχνασμα των ψηφοφοριών. Ο τελικός στόχος της πολιτικής της είναι όμως εμφανής. Και δεν είναι άλλος από την προσπάθεια να ευνουχίσει τους συνδικαλιστικούς φορείς που αντιδρούν στον αντιδημοκρατικό της κατήφορο", αναφέρει συγκεκριμένα στην ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ.
