Η προσγείωση στην πραγματικότητα για τον Αλέξη Τσίπρα και την αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ μετά το ταξίδι στις ΗΠΑ είναι κάτι παραπάνω από δύσκολη. Όπως μάλιστα έλεγε χθες συνεργάτης του "το κήτος είναι εδώ κι όχι στη Νέα Υόρκη και στα γραφεία του ΔΝΤ".
Κι εδώ ο Πρόεδρος θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια δημοσκοπική κάμψη, την ώρα μάλιστα που η συγκυβέρνηση δείχνει τα δόντια της με νέες περικοπές μισθών, ακόμη περισσότερους φόρους και σκλήρυνση της στάσης της απέναντι στους εργαζόμενους, τα αίτια της οποίας πρέπει να αναλυθούν. "Αν τώρα τα ποσοστά μας δεν εκτινάσσονται, τότε πότε", αναρωτιέται το ίδιο στέλεχος;".
Με το που θα πατήσει πάντως το πόδι του στην Κουμουνδούρου ο Αλέξης Τσίπρας θα βρεθεί αντιμέτωπος με το ερώτημα ποιος και τι φταίει; Και κυρίως θα πρέπει να βρει τρόπο να παντρέψει τις δύο αναλύσεις – εκδοχές που αυτή τη στιγμή υπάρχουν μεταξύ των στελεχών του. Η μία θέλει από τον ΣΥΡΙΖΑ να αναζητήσει συμμάχους, πολιτικούς και κοινωνικούς, στις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς, της οικολογίας, των κινημάτων της εργασίας με τη διευρυμένη έννοια, υπερβαίνοντας τον εργατισμό και τον οικονομισμό. Να πείσει δηλαδή τον κόσμο ότι είναι ένα κυβερνητικό κόμμα κι όχι ένα κόμμα αντίδρασης για την αντίδραση.
Η άλλη είναι εκ διαμέτρου αντίθετη: θέλει την περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ και πιστεύει ότι η κάμψη οφείλεται στην εγκατάλειψη της γραμμής της μονομερούς κατάργησης των μνημονίων, στη στρογγυλοποίηση των θέσεων του κόμματος και στα ταξίδια και τις συναντήσεις με Σόιμπλε, ΔΝΤ. Είναι προφανές πως μεταξύ των δύο αυτών θέσεων δεν μπορεί να βρεθεί κοινός τόπος και το έργο του Αλέξη Τσίπρα είναι κάτι παραπάνω από δύσκολο. Τουλάχιστον όλοι στην Κουμουνδούρου συμφωνούν ότι απέναντί τους έχουν μια οικονομική και εκδοτική ολιγαρχία που δεν θέλει με τίποτε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι στενοί συνεργάτες του πάντως επιμένουν: "αν πούμε στην Ε.Ε. “ως εδώ με τη λιτότητα”, η απάντηση δεν θα είναι “φύγετε και κόψτε τον λαιμό σας”. Είναι η μόνη θέση που μπορεί να υπερκεράσει τις εσωτερικές αντιθέσεις στο κόμμα του, λέει στενός συνεργάτης του.
Το ζητούμενο είναι να πειστεί και ο ελληνικός λαός γι αυτό. Από το τελευταίο πάντως προκύπτει και το που θα ρίξει το επικοινωνιακό της βάρος η Κουμουνδούρου το προσεχές διάστημα. Και αυτό που θα προτείνει στον κόσμο, λέει στέλεχος του κόμματος δεν μπορεί να είναι μόνο ένα μοντέλο διευρυμένου κράτους πρόνοιας. Πρέπει να απαντά στα ερωτήματα της εποχής, όπως η συγκέντρωση της ιδιοκτησίας σε λίγα χέρια, η λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και θέματα της καθημερινής ζωής των πολιτών, όπως η εκπαίδευση, η υγεία κ.α. Χωρίς αυτά η
επιστροφή στο κοντινό 4% είναι θέμα χρόνου.
