Του Μιχάλη Μιχαήλ
Μετά το πολυήμερο ταξίδι του στη Λατινική Αμερική, ο Αλέξης Τσίπρας ξεκινά το δυσκολότερο κομμάτι για την επιβεβαίωση σε διεθνές επίπεδο ότι διαθέτει ηγετική στόφα και μπορεί να κυβερνήσει την Ελλάδα.
Την Δευτέρα έχει το πρώτο και, εν πολλοίς, καθοριστικό τέστ σε ευρωπαϊκό επίπεδο, στο Βερολίνο, όπου πρόκειται να συναντηθεί με τον υπ' αριθμόν ένα "μερκελιστή", τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Και τι δεν του ΄χουν σύρει για το Μνημόνιο και τίς πολιτικές, που όλοι υφιστάμεθα, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όχι, για να είμαστε σωστοί, χωρίς αφορμή τις περισσότερες φορές.Με δεδομένη, λοιπόν, την αντιμνημονική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ο επικεφαλής του, επιδιώκει να τον συναντήσει; Αφού δεν υπάρχει σημείο επαφής στην πολιτική αντίληψη για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρώπη ανάμεσα στίς δύο πλευρές γιατί να βρεθούν πρόσωπο με πρόσωπο;
Στο επιτελείο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρώτη επιδίωξη είναι να καλυφθεί το έλλειμμα στο ηγετικό προφίλ του κυρίου Τσίπρα, στα μάτια της ευρωπαϊκής ηγεσίας. Έχουν διαπιστώσει ότι χωρίς επαφή με τα ευρωπαικά κέντρα αποφάσεων η προοπτική εξουσίας δεν υπάρχει. Ελλοχεύει ο κίνδυνος να καθιερωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ως ιδιάζουσα και απομονωμένη πολιτική δύναμη, χωρίς συνομιλητές και αποδοχή στους ευρωπαϊκούς κύκλους.
Ως δεύτερο στόχο θέτουν να περάσουν την εικόνα ότι διάκενται από πολιτικό ρεαλισμό. Ετσι ο κύριος Τσίπρας, ο διευθυντής του Γραφείου Νίκος Παπάς και ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής και γερμανομαθής, Γιάννης Μηλιός, σκοπέυουν να ζητήσουν από τον κύριο Σόιμπλε και το επιτελείο του , να εφαρμοσθεί στην περίπτωση της Ελλάδας, ανάλογη συμφωνία με εκείνη το 1953,όταν οι νικητές Σύμμαχοι δέχθηκαν να διαγράψουν το χρεός της ηττημένης Γερμανίας.
Μόνο που η γερμανική πλευρά δεν αφήνει και πολλά περιθώρια. Διαμήνυσε επισήμως να στηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ τις μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα και ότι το πλαίσιο της περιοριστικής πολιτικής για τίς χώρες με μεγάλα ελλέιμματα δεν αλλάζει και μόνο μέσα σ΄αυτό μπορούν να γίνουν επιμέρους προσαρμογές. Αν αυτό φανεί και μετά την συνάντηση της Δευτέρας τότε οι "ευρωσκεπτικιστές' του Αριστερού Ρεύματος και αντιευρωπαικές συνιστώσες, αναμένεται να ζητήσουν εξηγήσεις για την σκοπιμότητα της συνάντησης και το προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ περισσότερο όταν ακολουθεί στο τέλος του μήνα, η επίσκεψη του κ. Τσίπρα στην Ουάσιγκτον και η ομιλία του στο Iνστιτούτο Brookings. Εκεί το "διαγώνισμα" θα είναι πολιτκά και ιδεολογικά πολύ πιο δύσκολο.
Το ραντεβού δεν ήρθε ως μάνα εξ ουρανού. Ετοιμάζεται μήνες, σχεδόν από την επομένη των εκλογών.Τον τελευταίο καιρό η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει σταθερή επικοινωνία με την γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα και δυο-τρείς φορές ο ευέλικτος γερμανός πρέσβης κύριος Ντόλ, συναντήθηκε με τον Αλέξη Τσίπρα, με διάφορες αφορμές. Οι Γερμανοί , κατά αξιόπιστες πηγές, δεν το έπραξαν μόνο κατά συνήθεια, αλλά ως κατ' εξοχήν ρεαλιστές, διαπίστωσαν την ανάγκη να συνομιλούν με την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Και αφού τσέκαραν τις αντοχές και τη δυναμική των πραγμάτων προχώρησαν στο επόμενο βήμα. Να συνομιλήσουν σε ηγετικό επίπεδο με την Αξιωματική Αντιπολίτευση στην Ελλάδα. Ετσι προχώρησαν το αίτημα του κυρίου Τσίπρα για συνάντηση με την γερμανική ηγεσία. Συνέβαλε, παράλληλα, η προσπάθεια του "αδελφού" κόμματος της γερμανικής Αριστεράς Die Linke που έθεσε το αίτημα στην Καγκελλαρία.
