"Θέλουμε να δεσμεύσουμε τη χώρα σε μια αναπτυξιακή τροχιά. Θέλουμε να δεσμεύσουμε τη χώρα σε μια αλλαγή σελίδας. Και αυτό περνάει και μέσα από την αξιοποίηση του Ταμείου"
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος πήρε το βήμα στην Βουλή για να στηρίξει το πολυνομοσχέδιο!
Οι καυστικές δηλώσεις του καταχειροκροτήθηκαν από τους βουλευτές του. Συγκεκριμένα δήλωσε: «Εμείς λέμε ότι ο κόσμος πρέπει να δει ότι υπάρχουν αριστερές λύσεις.... Ο μεγαλύτερος εχθρός των λαϊκών στρωμάτων είναι η απελπισία... Πρέπει να συμφωνήσουμε σήμερα ότι αυτή η αξιολόγηση πρέπει να τελειώσει....Ο πρωθυπουργός θέλει να ρίξει έναν άλλο Μητσοτάκη αλλά πριν γίνει πρωθυπουργός.»
Απέναντι δε στην κριτική της αντιπολίτευσης που του επισήμανε ότι όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν αρνηθεί το μόνιμο αίτημα των δανειστών για την δημιουργία του Ταμείου ο κ. Τσακαλώτος παραδέχθηκε ότι «δεν μας άρεσε το Ταμείο αλλά μαζί με τον κ. Τσίπρα είπαμε μήπως αξιοποιήσουμε τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας μας».
Σε άλλο σημείο δε ο υπουργός Οικονομικών είπε: «Το ΚΚΕ μου λέει ότι υπάρχει κίνδυνος για τα δημόσια αγαθά (σ.σ. εννοεί την δημόσια περιουσία)».
«Απαντώ πως υπάρχει κίνδυνος» παραδέχθηκε ο κ. Τσακαλώτος και συνέχισε: «Προσπαθήσαμε να εφαρμόσουμε αυτό που λέει ο λαός «κάθε εμπόδιο για καλό» και να πει ειδικά για τις ΔΕΚΟ (σ.σ. εννοώντας ΔΕΗ και ΕΥΔΑΠ) «φροντίσαμε να υπάρχει ειδική αναφορά σε υπηρεσίες γενικού συμφέροντος ότι αποκλείεται η εμπορευματοποίηση κοινωνικών αγαθών ώστε να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη χρήστη του από όλους τους πολίτες».
Φυσικά, ο υπουργός Οικονομικών επαίνεσε και συμφώνησε με την Αλέκα Παπαρήγα λέγοντας πως δεν φταίνε οι δεξιοί ή οι αριστεροί αλλά το πολιτικό σύστημα.
Διαβάστε την ομιλία του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου από τα πρακτικά της Βουλής:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούσαμε πολλές φορές για τη δήθεν διαπραγμάτευση. Ακούσαμε και χειρότερα, αλλά καλύτερα να μην τα πω.
Προφανώς αυτοί που λένε για τη δήθεν διαπραγμάτευση δεν έχουν ακούσει τηλεόραση, αλλά ούτε διαβάζουν εφημερίδες την τελευταία εβδομάδα. Ξέρετε ότι οι Υπουργοί Οικονομικών και οι διοικητές των τραπεζών ήταν στο Τόκιο για το G7. Όλοι μίλαγαν για το ελληνικό χρέος, τι πρέπει να γίνει γι' αυτό και ότι είναι ένα σοβαρό θέμα και αυτή είναι η στιγμή για να δοθεί κάποια λύση.
Δεν πείθονται όλοι βεβαίως. Ο κ. Βενιζέλος μάς λέει ότι ήταν βιώσιμο το χρέος και θα μπορούσαμε να εξυπηρετήσουμε αυτό το χρέος με πρωτογενή πλεονάσματα του 4% γιατί θα υπήρχε ανάπτυξη. Προφανώς, στο σχήμα του κ. Βενιζέλου δεν θα διαπραγματευόμασταν για το χρέος και τα πλεονάσματα, αλλά για τους ρυθμούς ανάπτυξης.
Εγώ δεν θέλω να πω τι θα είναι η λύση στις 24. Θα το δούμε, θα το αξιολογήσουμε όλοι μαζί, θα δούμε πόσο ικανοποιητικό είναι. Δεν θα σας πω τι θα υπάρχει, αν και είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος.
Θα σας πω τι δεν θα υπάρχει. Δεν θα δείτε την υποσημείωση που λέει «μαζί με αυτά που δίνουμε στους Έλληνες θα κουρέψουμε τα ασφαλιστικά ταμεία». Δεν θα δείτε υποσημείωση «μαζί με αυτό που σας δίνουμε κουρεύουμε τα ομόλογα των τραπεζών και θα χρειαστεί και πάλι ανακεφαλαιοποίηση». Αυτό μπορώ να σας το πω.
Επίσης, μπορώ να σας πω ότι ό,τι θα πάρουμε και στο βραχυπρόθεσμο και στο μεσοπρόθεσμο και στο μακροπρόθεσμο, αν το πάρουμε τώρα, θα είναι με ορισμούς, θα είναι με αντικειμενικότητα. Δεν θα υπάρχει η διάταξη του Νοεμβρίου του 2012 που θα λέει «Θα δώσουμε κάτι στους Έλληνες αν χρειαστεί». Τώρα αυτό που έχουμε διαπραγματευτεί στη δήθεν διαπραγμάτευση είναι ότι θα υπάρχει με αυτόματο και αντικειμενικό τρόπο τι σημαίνουν αυτές οι δύο λέξεις «αν χρειαστεί». Αυτό, νομίζω, είναι μια πολύ σημαντική διαφορά. Θα μιλήσω αργότερα και για άλλες σημαντικές διαφορές.
Θέλω να πω ότι έχω πλήρη κατανόηση για αυτούς που λένε ότι και να πάρουμε κάτι για το χρέος, αυτό δεν βοηθάει έναν φτωχό άνθρωπο αυτήν τη στιγμή, που του βάζουμε και περισσότερους φόρους και είναι σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Κατανοώ πλήρως αυτήν τη θέση και είναι και σωστή αυτή η θέση. Αλλά, από την άλλη μεριά, νομίζω, αν πάρουμε κάτι για το χρέος θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση, η αντίστροφη πορεία της ελληνικής οικονομίας. Γιατί θα είναι ένα σήμα στις αγορές ότι η ελληνική οικονομία μπορεί να διαχειριστεί το χρέος της και άρα οι επενδυτές μπορούν να επενδύσουν και μακροπρόθεσμα. Αυτό από μόνο του θα βοηθήσει να αντισταθμίσει τα υφεσιακά μέτρα, που όντως παίρνουμε. Και, όπως σας είπα, θα βοηθήσει και η εκταμίευση που θα πάρουμε, γιατί θα υπάρχουν πράγματα για τα ληξιπρόθεσμα του κράτους, αλλά και θα βοηθήσει αν μπούμε στη νομισματική χαλάρωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Άρα, όλη αυτή η κριτική που είχαμε «γιατί τα βάζετε με το ΔΝΤ, που είναι οι φίλοι μας», που άκουσα από τη Νέα Δημοκρατία τους τελευταίους μήνες ότι, δηλαδή, δεν έπρεπε να κάνουμε κόντρα με το ΔΝΤ, δεν φαίνεται να έχει επηρεάσει καθόλου τη συζήτηση για το χρέος.
Και μου φαίνονται ακόμα πιο παράξενα αυτά που άκουσα την τελευταία εβδομάδα ότι, δηλαδή, εμείς είχαμε σκανδαλώδη επιείκεια από το ΔΝΤ. Τουλάχιστον δύο σημαντικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας είπαν ότι το ΔΝΤ μάς ευνοεί με απαράδεκτο τρόπο.
Τι θέλουν να πουν οι ποιητές της Νέας Δημοκρατίας; Ότι θα ήταν καλύτερο η ενέργεια, το ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό να πάνε από το 13% στο 23%; Ότι, αντί αυτού που φέραμε, να μειώσουμε τις συντάξεις άλλο ένα δισεκατομμύριο, που αυτό ρώταγε το ΔΝΤ; Ότι έπρεπε–ακούστε το αυτό, κύριοι του ΚΚΕ- να μην αυξήσουμε τους πιο πάνω συντελεστές και να γίνει αναδιανομή του εισοδήματος; Να μην αλλάξουμε τον ΕΝΦΙΑ με τον τρόπο που το κάναμε, όπου οι 400.000, που είναι οι μόνοι που πληρώνουν περισσότερο, είναι από το πάνω μέρος τους εισοδήματος; Αυτό εννοήσατε όταν μας είπατε ότι το ΔΝΤ μάς ευνοεί σκανδαλωδώς;
Τι κάναμε αντί να ακούμε το ΔΝΤ σε αυτά τα ζητήματα; Αυτό που κάναμε ήταν αντί να αυξήσουμε τον ΦΠΑ από το 13% στο 23% να κάνουμε πολλά μέτρα, μικρά μέτρα που συσσωρευτικά κοστίζουν. Και δεν λέμε ότι είναι όλα δίκαια. Μερικά είναι δίκαια, μερικά είναι πιο ταξικά, όπως όταν φορολογείς τα αυτοκίνητα των μεγάλων επιχειρήσεων που δίνουν στα μεγάλα στελέχη τους και κάποια άλλα τέτοια πράγματα. Προσπαθήσαμε μέσα σε αυτά τα δύσκολα μέτρα, όπως κάναμε και στις συντάξεις, όπως κάναμε και στον φόρο εισοδήματος, να κρατήσουμε κάποιες ισορροπίες, για να μειώσουμε τις επιπτώσεις για τους πιο φτωχούς.
Το ίδιο κάναμε και με τον «κόφτη». Δηλαδή, αυτοί που λένε ότι σκανδαλωδώς μας ευνόησε το ΔΝΤ, τι ήθελαν; Αντί για τον «κόφτη», δηλαδή αντί να φέρουμε 5,4 δισεκατομμύρια μέτρα να φέρουμε 9 δισεκατομμύρια; Αυτό θα θέλατε να γίνει εάν συμφωνούσαμε με το ΔΝΤ; Εσείς θα είχατε φέρει 9 δισεκατομμύρια αντί για 5,4 δισεκατομμύρια;
Φέραμε, λοιπόν, τον «κόφτη», που στο κάτω κάτω δεν είναι δικής μας έμπνευσης και δεν τον ζητήσαμε και έρχεται όχι όπως λέτε εσείς επειδή καταστρέψαμε τη χώρα, αλλά επειδή γι' αυτό το ίδιο το πακέτο των 5,4 δισεκατομμυρίων διαφωνούν ανάμεσά τους οι θεσμοί εάν θα φτάσει σε πλεόνασμα 3,5% ή 1,5%.
Όμως, εμείς πήγαμε και παρακάτω, παρόλο που δεν είναι δικής μας κοπής, και βάλαμε δικλείδες. Ότι για παράδειγμα μπορεί εάν το έλλειμμα δεν σχετίζεται με τον στόχο αλλά για λόγους που εμείς δεν επηρεάζουμε, δεν μπαίνει ο «κόφτης». Εμείς σε αυτή τη διάταξη συμπληρώσαμε ότι στο επόμενο προσχέδιο του προϋπολογισμού μπορεί να κάνουμε καλύτερο πακέτο μέτρων για να αντιμετωπίσουμε την απόκλιση.
Δηλαδή, εσείς τι θα κάνατε εάν είχατε τον στόχο, που είπε ο κ. Βενιζέλος ότι το 4% θα μπορούσαμε να το θέσουμε για πάντα και ήταν 2% το πλεόνασμα; Δεν θα παίρνατε μέτρα; Ποια είναι η τεράστια διαφορά; Κανείς δεν μας έχει πει τίποτα.
Σχετικά τώρα με το αγαπημένο σας θέμα που αναδείξατε τόσο πολύ, σχετικά με το Ταμείο, δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί άνθρωποι που τους θεωρώ έξυπνους και αξιόλογους αντιπάλους δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ και του Ταμείου.
Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι το ίδιο να έχεις ένα ταμείο που είναι μόνο για ιδιωτικοποιήσεις, το οποίο δεν έχει καθόλου κομμάτι για τις επενδύσεις. Η διαφορά για την οποία μιλάμε εμείς είναι ότι δεν είναι όλα τα περιουσιακά στοιχεία μέσα στα προς εκποίηση. Δεν υπάρχει πουθενά αυτό που λέει ο κ. Βορίδης, ότι όλα εκποιούνται, ούτε αυτό που μας είπε η κ. Μπακογιάννη ότι πουλάμε ακόμα και την Ακρόπολη!
Στο Ταμείο αυτό πηγαίνουν τα στοιχεία της ΕΤΑΔ και μερικά από αυτά θα επιστρέψουν. Δεν πηγαίνουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία. Από πουθενά δεν προκύπτει αυτό. Όμως, προκύπτει το μισό από κάθε αξιοποίηση, είτε είναι από ιδιωτικοποίηση είτε από αυτό που διαπραγματευτήκαμε εκείνο το βράδυ στις 12 Ιουλίου μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα με άλλα μέσα, δηλαδή με την καλλιέργεια, με τη φροντίδα των περιουσιακών στοιχείων.
Εμείς προσπαθούμε κάθε εμπόδιο να το κάνουμε για καλό. Και αυτό κάναμε. Δεν μας άρεσε το Ταμείο, αλλά είπαμε μήπως είναι ευκαιρία–τούτων δοθέντων- να αξιοποιήσουμε επιτέλους αυτά τα στοιχεία που είναι σκόρπια για το καλό του ελληνικού λαού και αυτό να γίνει υπέρ της επένδυσης και υπέρ του αναπτυξιακού σχεδίου μας;
Και όταν μας λέτε ότι εμείς δεσμεύουμε τη χώρα για εκατό χρόνια και ότι δεσμεύουμε την επόμενη κυβέρνηση, έχετε δίκιο: Θέλουμε να δεσμεύσουμε τη χώρα σε μια αναπτυξιακή τροχιά. Θέλουμε να δεσμεύσουμε τη χώρα σε μια αλλαγή σελίδας. Και αυτό περνάει και μέσα από την αξιοποίηση του Ταμείου, που –ξέρετε- εξυπηρετεί μόνο το νέο χρέος, όχι το σύνολο του χρέους, όπως το ΤΑΙΠΕΔ.
Ο κ. Καραθασόπουλος ρώτησε και εξέφρασε μια ανησυχία, που είμαι σίγουρος ότι θα την έχουν και πολλοί Βουλευτές και Βουλευτίνες της Συμπολίτευσης, εάν υπάρχει κίνδυνος για τα δημόσια αγαθά. Υπάρχει κίνδυνος. Αλλά και σε αυτό προσπαθήσαμε το εμπόδιο να το κάνουμε καλό, με το να υπάρχει ρητή αναφορά στο νόμο στις υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος.
Αναφέρομαι στο άρθρο 197 παρ. 10. Τι κατοχυρώνουμε με αυτή την αναφορά στις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος σε σχέση με τις υπηρεσίες και τα αγαθά που προσφέρουν οι ΔΕΚΟ; Ότι αποκλείεται η εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών αγαθών εις βάρος των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας της εδαφικής και κοινωνικής συνοχής ή με απώλεια της διάστασής τους ως κοινωνικών αγαθών.