Σημαντικό πολιτικό και ηθικό ζήτημα έχει προκύψει μετά την καταγγελία του βουλευτή του Ποταμιού, Χάρη Θεοχάρη, για τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Μαρία Θελερίτη.
Η κυρία Θελερίτη που εισέπραξε πρόσφατα ποσό 5.764 ευρώ ως υπερωρίες για την περίοδο που είχε αποσπαστεί από την Περιφέρεια Πελοποννήσου στα κομματικά γραφεία της Κουμουνδούρου, ενώ η σχετική απόφαση της Περιφέρειας Πελοπονήσου υπάρχει και στη Διαύγεια.
Ο βουλευτής κατέθεσε ερώτηση προς τον υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Γιώργο Κατρούγκαλο, όπου αναφέρεται πως: «Αφενός η καταβολή της εν λόγω υπερωριακής αποζημίωσης κατέστη δυνατή μετά την τροποποίηση του ν. 3205/03, ο οποίος ρυθμίζει τα σχετικά θέματα με διάταξη του νόμου Κατρούγκαλου, που κατατέθηκε και ψηφίστηκε σε χρόνο κατά τον οποίο το δικαιούχο του ποσού πρόσωπο ήταν εν ενεργεία βουλευτής της συμπολίτευσης και συνεπώς είχε βέβαιο κι εύλογο προσωπικό συμφέρον για την άμεση διευθέτηση του ζητήματος. Για το λόγο αυτό ζητείται να διευκρινιστεί σε ποιό βαθμό πρόκειται για κενό νόμου ή πρόβλημα ερμηνείας που αντιμετωπίστηκε με τη συγκεκριμένη διάταξη νόμου και προορίζεται να αφορά σε αόριστο πλήθος περιπτώσεων ή για φωτογραφική διάταξη που νομοθετείται κατά παραγγελία για να εξυπηρετηθούν ημέτεροι» αναφέρει ο κ. Θεοχάρης για να προσθέσει «αφετέρου η άμεση και καθολική εκκαθάριση του παραπάνω ποσού κατά το χρόνο λήψης της απόφασης της ΠΕΔ Πελοπονήσσου δεν ήταν εφικτή, δεδομένου ότι δεν επαρκούσαν τα διαθέσιμα χρήματα του Προϋπολογισμού του φορέα για το έτος 2015. Παρ’ ολ’ αυτά το Δ.Σ. της ΠΕΔ αποφάσισε την τροποποίηση του Προϋπολογισμού και μεταφορά του απαιτούμενου ποσού μεταξύ των ΚΑΕ του, ώστε τελικά η πληρωμή των υπερωριών για τη συγκεκριμένη περίπτωση να καταστεί δυνατή με χρήματα που προορίζονταν για τη διεξαγωγή πολιτιστικών δραστηριοτήτων. Στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε εκτός της Βουλής όλο και περισσότερες πόρτες κλείνουν σε ανέργους, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αναζητούν με δαιδαλώδεις διαδικασίες τα δεδουλευμένα, τις υπερωρίες ή τις αποζημιώσεις τους από τους εργοδότες τους. Από την άλλη εντός της Βουλής και ειδικότερα στα έδρανα της κυβερνώσας παράταξης ανάλογης φύσης θέματα φαίνεται να τυγχάνουν άμεσης νομοθετικής επίλυσης, ενώ οποιαδήποτε πρακτικά εμπόδια φαίνεται πως υπερκερνώνται. Τα παραπάνω εγείρουν σοβαρά ζητήματα τόσο ουσιαστικής νομιμότητας όσο και τήρησης κανόνων ηθικής τάξεως για την Κυβέρνηση που πρέπει να απαντηθούν επαρκώς».
Αναλυτικά η ερώτηση του κ. Θεοχάρη έχει ως εξής:
Ερώτηση προς
Τον Υπουργό Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης
Θέμα: Καταβολή υπερωριακής απασχόλησης από την Περιφερειακή Ένωση Δήμων Πελοπονήσσου σε νυν Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ δυνάμει διάταξης του ν. 4325/15.
Με την υπ’ αριθ. 79/2-10-2015 απόφαση του Δ.Σ. της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Πελοπονήσσου, που αναρτήθηκε στη Διαύγεια (ΑΔΑ 70Χ80ΚΑΓ-ΞΛ8), αποφασίστηκε η πληρωμή σε υπάλληλο της και νυν βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ποσού 5.764,48 (μικτού) ήτοι 2.718,90 (καθαρού) Ευρώ οφειλομένου λόγω υπερωριακής απασχόλησης για το διάστημα από 1-2-2013 έως 31-12-2014 κατά το οποίο εργαζόταν στα γραφεία του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ βάσει απόσπασης στο Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης. Επειδή στον Προϋπολογισμό έτους 2015 του εν λόγω φορέα δεν επαρκούσαν τα διαθέσιμα χρήματα του ΚΑΕ «αποζημιώσεις υπερωριών», που προβλέπεται ειδικά για την καταβολή τέτοιων ποσών, μεταφέρθηκαν χρήματα από τον ΚΑΕ «έξοδα πολιτιστικών δραστηριοτήτων» στον ΚΑΕ «αποθεματικό» της ΠΕΔ, ώστε να καταστεί δυνατή η συνολική εξόφληση τροποποιούμενου αναλόγως του Προϋπολογισμού κατά το μέρος αυτό.
Η καταβολή των αποζημιώσεων υπερωριακής απασχόλησης των υπαλλήλων του Δημοσίου, Ο.Τ.Α και Ν.Π.Δ.Δ., που είναι αποσπασμένοι στα γραφεία των πολιτικών κομμάτων ρυθμίζεται με το άρθρο 16 του ν. 3205/2003. Το συγκεκριμένο άρθρο συμπληρώθηκε με το άρθρο 27 του ν. 4325/2015 (ΦΕΚ 47Α/11-5-2015) «Εκδημοκρατισμός της διοίκησης- Καταπολέμηση Γραφειοκρατίας και Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση. Αποκατάσταση αδικιών και άλλες διατάξεις» δημοσιογραφικά γνωστού ως νόμου Κατρούγκαλου. Στο νόμο ορίστηκε, ότι η υπερωριακή αποζημίωση των αποσπασμένων σε πολιτικά κόμματα υπαλλήλων ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού που δεν βαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, καταβάλλεται από τις υπηρεσίες, στις οποίες ανήκουν οργανικά, ενώ ακόμη προβλέφθηκε, ότι οι εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του νόμου δαπάνες εκκαθαρίζονται σε βάρος του φορέα της οργανικής θέσης. Στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει το νόμο αναφέρεται ως προς την παρούσα διάταξη, ότι η ρύθμιση κρίθηκε αναγκαία προκειμένου να αποφευχθούν τα προβλήματα που προκαλούνται από τη διαφορετική ερμηνεία που δίδουν η Διοίκηση και το Ελεγκτικό Συνέδριο και να εκκαθαριστούν τα αιτήματα που εκκρεμούν λόγω της διαφορετικής ερμηνείας.
Δυνάμει της παραπάνω τροποποίησης και σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην ΚΥΑ 2/92237/0022/21-1-2013 κατέστη δυνατή η έκδοση της απόφασης της ΠΕΔ Πελοποννήσου για καταβολή των υπερωριών στη συγκεκριμένη υπάλληλο που το διάστημα αυτό εργάστηκε στα γραφεία του κόμματος και σήμερα είναι μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογή της στις βουλευτικές εκλογές Ιανουαρίου 2015 και Σεπτεμβρίου 2015.
Επειδή προκύπτει σαφώς, ότι τον Μάιο 2015, όταν κατατέθηκε και ψηφίστηκε στο Κοινοβούλιο η συμπληρωματική κατά τα παραπάνω διάταξη, με την οποία επιλύθηκε νομοθετικά το όποιο ερμηνευτικό πρόβλημα είχε προκύψει, αυτή αφορούσε σε κάθε περίπτωση σε καταβολή των υπερωριών σε εν ενεργεία βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και προκειμένου να φωτιστούν οι εν λόγω διαπιστώσεις κατά τρόπο που να αποσοβείται ο κίνδυνος κακόπιστων συνειρμών
ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
1. Ποιο ήταν ακριβώς το ερμηνευτικό πρόβλημα στο οποίο αναφέρεται με γενικό τρόπο η αιτιολογική έκθεση; ποιες ήταν οι διαφορετικές απόψεις της Διοίκησης και του Ελεγκτικού Συνεδρίου σε ό,τι αφορά το θέμα της καταβολής υπερωριακής αποζημίωσης σε υπαλλήλους ΟΤΑ που έχουν αποσπαστεί σε κομματικά γραφεία;
2. Σε πόσες άλλες περιπτώσεις αφορά η νομοθετική ρύθμιση του θέματος πλην αυτής της εν ενεργεία βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ; Πόσες όμοιες περιπτώσεις υπαλλήλων ρυθμίστηκαν δυνάμει της νέας διάταξης;
3. Ποια είναι τα ποσά που εκκρεμούσαν για εκκαθάριση σε βάρος φορέων στους οποίους κατείχαν οργανική θέση αποσπασμένοι υπάλληλοι που υπηρετούσαν σε κομματικά γραφεία; Ποιά είναι τα ποσά που εκκαθαρίστηκαν μετά την τροποποίηση του νόμου και καταβλήθηκαν μέχρι σήμερα;
4. Είναι νόμιμη η μεταφορά ποσού από τον ΚΑΕ «έξοδα πολιτιστικών δραστηριοτήτων» στον ΚΑΕ «αποθεματικό» στον προϋπολογισμό έτους 2015 της ΠΕΔ Πελοποννήσου;
5. Eίναι νόμιμη η καταβολή του ποσού της υπερωριακής απασχόλησης στη συγκεκριμένη περίπτωση από τον ΚΑΕ «αποθεματικό» του ίδιου φορέα με χρήματα που είχαν ουσιαστικά προβλεφθεί για τις πολιτιστικές δραστηριότητες της Ένωσης;
Η απάντηση της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ σε δημοσίευμα που προηγήθηκε της ερώτησης του Χάρη Θεοχάρη:
Ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή κι ας θέσουμε κι εμείς κάποια ζητήματα και ερωτήματα. Η βουλεύτρια Μ. Θελερίτη, πριν εκλεγεί και για διάστημα 25 χρόνων εργαζόταν στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Ήταν με άλλα λόγια εργαζόμενη και βιοποριζόταν από τη δουλειά της, μιας και δεν ανήκει σε κάποιο από τα τοπικά ή υπερτοπικά πολιτικά τζάκια ή τις οικογένειες που χρόνια τώρα στελεχώνουν, με άνδρες σχεδόν κατά αποκλειστικότητα, πολιτικές και συνδικαλιστικές θέσεις ευθύνης σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο και συχνά έχουν αγαστές σχέσεις με τα μέσα ενημέρωσης για λόγους που είναι ευνόητοι, ιδιαιτέρως όταν η πολιτική από λειτούργημα γίνεται επάγγελμα και κληρονομικό δικαίωμα.
Ως εργαζόμενη στον ευρύτερο δημόσιο τομέα είχε το δικαίωμα -και το άσκησε- να ζητήσει απόσπαση για να εργαστεί στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Ως εργαζόμενη είχε το δικαίωμα -και το άσκησε- να ζητήσει την πλήρη καταβολή των δεδουλευμένων της, άρα και των υπερωριών της, σύμφωνα με όσα ορίζει ο νόμος.
Σημειωτέον μάλιστα πως το ποσόν που αναφέρεται αφορά υπερωρίες δύο ετών (2013 -2014), ενώ εύκολα μπορεί κανείς να διαπιστώσει κατά πόσον είναι πράγματι δυσθεώρητο το ύψος του αν διαιρέσει το καθαρό ποσόν με τους 23 μήνες που αφορά.
Το πρώτο ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι το εξής: Κάτω από ποιες συνθήκες και προϋποθέσεις πρέπει να παραιτείται ο εργαζόμενος/η εργαζόμενη από τα δικαιώματά του/ της;
Γιατί αυτό το ερώτημα προκύπτει από το εν λόγω δημοσίευμα. Δηλαδή τα εργασιακά δικαιώματα ισχύουν υπό προϋποθέσεις οι οποίες μάλιστα σχετίζονται με τη μεταγενέστερη διαδρομή του εργαζόμενου/ της εργαζόμενης και σχετικοποιούνται αναλόγως με τις συνθήκες;
Συνθήκες που έχουν να κάνουν με το φύλο των εργαζόμενων, την πολιτική τους δράση και τοποθέτηση, την κομματική τους ταυτότητα ή και το γεγονός ότι δεν ανήκουν σε γνωστές τοπικές ομάδες πίεσης και συμφερόντων; Δεν ισχύουν ισότιμα για όλους και για όλες;
Για την ιστορία και την αποκατάσταση της αλήθειας θα πρέπει να αναφέρουμε πως προηγούμενη απόφαση του προέδρου και του διοικητικού συμβουλίου της ΠΕΔ αρνήθηκε να καταβάλλει τις οφειλόμενες υπερωρίες με την αιτιολογία ότι η εν λόγω εργαζόμενη απασχολούνταν στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Εκτός κι αν για όσους και όσες είναι νεοφιλελεύθερης ιδεολογικής τοποθέτησης η διεκδίκηση των δεδουλευμένων εκ μέρους των εργαζομένων συνιστά ψόγο! Εκτός κι αν θα πρέπει οι εργαζόμενοι να υποστείλουν τη σημαία των διεκδικήσεών τους λόγω της κρίσης και της ακραίας φτώχειας. Μήπως εντέλει αυτό που επιδιώκεται είναι ο κοινωνικός αυτοματισμός και η παραίτηση;
Και για την αποκατάσταση της αλήθειας -η οποία συνιστά κοινό τόπο εδώ και πολλά χρόνια- να σημειωθεί πως το 40% της βουλευτικής αποζημίωσης των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. διατίθεται σε δομές αλληλεγγύης και στο κόμμα.
Παρά το ότι το γεγονός αυτό είναι δευτερεύουσας σημασίας μπροστά το τεράστιο και δυναμικό κίνημα αλληλεγγύης των πολιτών και των εθελοντικών οργανώσεων, αναφέρεται, διότι η κοινωνική ευαισθησία και η ανάληψη ευθύνης για τα κοινά συνιστά αναπόσπαστο κομμάτι της ιδεολογίας και κυρίως της πρακτικής της Αριστεράς και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Θα είχε μεγάλη σημασία μάλιστα για την κοινωνία που χειμάζεται, αν αυτές οι αλληλέγγυες εκ μέρους όσων έχουν προνόμια πρακτικές, απλώνονταν σε όλο το πολιτικό φάσμα, οργανωμένα και με αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων.
Γιατί με αυτόν τον τρόπο θα περίσσευε ο λαϊκισμός, η μικροπολιτική που κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της και οι εκ των υστέρων δήθεν αγανακτισμένες φωνές των πολιτικών δυνάμεων της χώρας (νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών) οι οποίες κυβέρνησαν για σχεδόν 40 χρόνια και οι οποίες ευθύνονται για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και την λιτότητα που βιώνουν οι πολίτες σήμερα.
Όσο για τον περιφερειακό σύμβουλο ο οποίος καταγράφεται ως δήθεν αψευδής μάρτυρας του χαρακτήρα της κ. Θελερίτη, θα πρέπει να σημειωθεί πως αντί των υποβολιμαίων πληροφοριών που διακινεί και της συκοφάντησης που επιχειρεί, δεν έχει παρά να ρωτήσει τους πολίτες της Κορινθίας που συνεργάστηκαν με τον φορέα καθώς και τους δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους που όλα αυτά τα χρόνια θήτευσαν στην τοπική αυτοδιοίκηση της Κορινθίας αλλά της Περιφέρειας εν γένει, για την ακεραιότητα, την εντιμότητα και το άμεμπτο ήθος της εργαζόμενης στην ΤΕΔΚ.
Άλλωστε όπως ίσως θα θυμάται ο ίδιος, αλλά και πολλοί άλλοι, είχαν και παλαιότερα επιχειρήσει να σπιλώσουν την υπόληψη της κ. Θελερίτη με καταγγελία στο ΣΔΟΕ. Ούτε και τότε όμως το αποτέλεσμα τους δικαίωσε! Αντιθέτως αποδείχτηκε περίτρανα και με τον αδιάψευστο τρόπο η εντιμότητα και το ήθος της.
Αυτό όμως που ξενίζει ξανά και ξανά είναι το εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης στον τόπο μας το οποίο εξαντλείται σε χαρακτηριστικά αρρενωπότητας ή "μάτσο", προκειμένου να δώσει κύρος και αξιοπιστία σε ανύπαρκτα επιχειρήματα και μάταιες προσπάθειες λαϊκισμού και συκοφάντησης.
Ένα πολιτικό επίπεδο που κατονομάζει τους άνδρες υπουργούς & πολιτικούς με το επίθετο, αλλά τις γυναίκες υπουργούς & πολιτικούς με το μικρό τους όνομα, για να τις απαξιώσει και να μειώσει την πολιτική τους δράση και διαδρομή. Που θεωρεί την πολιτική υπόθεση αισθητικής και ενδυματολογικής επιλογής – οι φούστες και τα φορέματα ως φαίνεται θεωρούνται δείγματα ανυποληψίας του ατόμου και όποια τα φοράει εκ προοιμίου είναι ανυπόληπτη.
Η πολιτική για την σεξιστική αυτή αντίληψη δεν είναι δικαίωμα κάθε πολίτη της χώρας, ανεξαρτήτως φύλου, αλλά αποκλειστικό προνόμιο των ανδρών, οι οποίοι μάλιστα οφείλουν σύμφωνα και με τα κυρίαρχα έμφυλα και νεοσυντηρητικά στερεότυπα να συμμορφώνονται και με συγκεκριμένες προδιαγραφές (αισθητικές, γλωσσικές, συμπεριφορικές, σεξιστικές, κ.α.).
Πρόκειται για σαφή πράξη σεξισμού – που δεν εξαντλείται μόνο στον γλωσσικό σεξισμό. Και είναι μια πρακτική, η οποία ως φαινόμενο απορρέει και είναι αποτέλεσμα των άνισων σχέσεων μεταξύ των φύλων, μέσω της οποίας υποβαθμίζονται τα άτομα με βάση το φύλο τους. Είναι επίσης και μια μορφή ρατσισμού για την οποία σπανίως παρατηρείται η ευαισθησία που έχει αναπτυχθεί για άλλες μορφές ρατσισμού – ιδιαιτέρως στα μέσα μαζικής ενημέρωσης (έντυπα και ηλεκτρονικά).
Είναι μια παλιά, αλλά ευτυχώς αναποτελεσματική, για την Αριστερά και τη Δημοκρατία, πολιτική αντιπαράθεση που κύριο στόχο έχει την αναπαραγωγή σεξιστικών και υβριστικών σχολίων και την πολιτική παρενόχληση (bullying) των γυναικών που ασχολούνται με την πολιτική, των γυναικών που δεν επιλέγουν τη σιωπή, αλλά την ενεργό δράση και την ισότιμη έκθεση στον πολιτικό στίβο.
Παρά το γεγονός ότι το δημοσίευμα, κατά παράβαση κάθε κανόνα στοιχειώδους δημοσιογραφικής δεοντολογίας και ήθους, είναι ανυπόγραφο, όπως άλλωστε και η ιστοσελίδα γενικότερα,
Παρά το γεγονός ότι κινείται στη λογική της κατασκευής ειδήσεων και όχι σε ρεπορτάζ και παράθεση των ειδήσεων χωρίς σχόλια και χαρακτηρισμούς τύπου "καφενείου",
Παρά το γεγονός ότι το δημοσίευμα δεν συνιστά παρά μια σύνθεση συκοφαντικών και προσβλητικών σχολίων που βρίθει από σεξιστικά υπονοούμενα παραθέτοντας μεν την πηγή (την απόφαση της ΠΕΔ), αλλά σχολιάζοντας επιλεκτικά και υβριστικά και χωρίς να προβάλλει τα δεδομένα (δηλαδή τη σχετική νομοθεσία, την ΚΥΑ και τον νόμο),
Παρά το γεγονός ότι θεωρείται αυτονόητο τα δεδουλευμένα των εργαζομένων να καταβάλλονται δύο χρόνια μετά την παροχή της εργασίας, όπως φαίνεται και από τη απόφαση η οποία ελήφθη τον Οκτώβριο του 2015, για υπερωριακή εργασία που παρασχέθηκε τα έτη 2013 και 2014,
Απαιτούμε, όπως επιβάλλεται στη δημοκρατία και είθισται από τη δημοσιογραφική δεοντολογία, την δημοσίευση της απάντησης.
Ακολουθεί η απόφαση στη Διαύγεια:
