Το Οκτώβριο μπορεί να προχωρήσει η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής “αν υπάρξει κυβέρνηση Τσίπρα μετά τις εκλογές", δήλωσε ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Δημήτρης Μάρδας. Όπως είπε ο κ. Μάρδας μιλώντας στο “ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ 104,9 FM”, "υπάρχει έτοιμο στη γραμματεία της κυβέρνησης σχέδιο νόμου με 4 άρθρα, το οποίο κόλλησε επειδή τους τελευταίους δύο μήνες, δε μπορούσαμε να προχωρήσουμε οτιδήποτε χωρίς τη συγκατάθεση των θεσμών.
Ο κ. Μάρδας αναφέρθηκε και στον πρώην ΥΠΟΙΚ, Γιάννη Βαρουφάκη λέγοντας ότι “έχουν γίνει κάποια λάθη από την πλευρά του, τόσο σε θέματα επικοινωνίας, όσο και θέματα στρατηγικής” αλλά πως ο κ. Βαρουφάκης δεν ήθελε τη δραχμή. Εξέφρασε δε την άποψη ότι ο πρώην ΥΠΟΙΚ “έχει αδικηθεί κυρίως από τα ΜΜΕ, σε σημείο που του είπαν ότι ήταν υπέρμαχος της δραχμής, ενώ αντίθετα, όχι μόνο δεν ήταν υπέρμαχος της δραχμής, στην κοινοβουλευτική ομάδα ήταν λίβελος κατά των δραχμιστών”.
“Στο πλαίσιο της συνεργασίας δεν υπήρχε η παραμικρή τέτοια σκέψη από πλευράς του κ.Βαρουφάκη”, είπε ο πρώην υπουργός, διευκρινίζοντας ότι δε συμμετείχε στις ομάδες του PLAN B, οι οποίες λειτουργούσαν “στο πλαίσιο του γραφείου” του κ.Βαρουφάκη.
Ο κ.Μάρδας αμφισβήτησε, ότι υπήρξαν από μέρους του οι επιθέσεις, που προκάλεσαν τη δυσφορία της κυρίας Κωνσταντοπούλου. “'Είναι υποχρεωμένη η οποία κυβέρνηση να παίρνει μια απόφαση μιας επιτροπής της βουλής και να την κάνει νόμο, αν δεν συμφωνεί;”, διερωτήθηκε ο πρώην υπουργός, προσθέτοντας, ότι “δεν είναι δυνατόν να έρχεται η πρόεδρος της βουλής με ένα μανιφέστο και να να λέει εφαρμόστε το”. Σε ό,τι αφορά στο περιεχόμενο της “ωραίας έκθεσης της επιτροπής της βουλής σχετικά με την αλήθεια του χρέους”, διευκρίνισε ότι “κάποια από τα πορίσματα έχουν ενδιαφέρον, κάποια δε μπορούν να εφαρμοστούν”.
Αναφορικά με την ανησυχία των αγροτών για τις φορολογικές επιβαρύνσεις, ο κ.Μάρδας είπε ότι “δεν αξίζει τον κόπο γιατί με τα μέτρα που έχουν προταθεί περιορίζονται”.
“Η ρύθμιση για την φορολόγηση με 26% ήταν αναπόφευκτη, μπορούμε όμως να βρούμε λύσεις που απαλύνουν αυτό το 26%”, είπε εκφράζοντας την πεποίθηση του ότι “μέσω φορολογικών ρυθμίσεων κάποιος μπορεί να στρέψει τη γεωργία προς κατευθύνσεις που είναι συμβατές με την παγκόσμια ζήτηση, ή σε προϊόντα που εισάγονται σε μεγάλες ποσότητες”.
