Φόρο τιμής στους 3.700 Έλληνες νεκρούς και στα δεκάδες χιλιάδες άλλα θύματα του ναζισμού στο πρώην ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μαουτχάουζεν στην Άνω Αυστρία θα αποτίσει η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, εκπροσωπώντας την Ελλάδα στις επίσημες τελετές που θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή στις πρώην εγκαταστάσεις του στρατοπέδου, 70 χρόνια μετά την απελευθέρωσή του και τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου με τη συντριβή της ναζιστικής Γερμανίας.
Στη μεγάλη κοινή τελετή στο κεντρικό μνημείο του Μαουτχάουζεν, που θα ακολουθήσει εκείνες στο ελληνικό μνημείο και στα εθνικά μνημεία των άλλων χωρών, αναμένονται δεκάδες επίσημες αντιπροσωπείες, πολλές χιλιάδες προσκυνητές από όλη την Ευρώπη και ελάχιστοι επιζώντες πρώην κρατούμενοι.
Νωρίτερα, η πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, η οποία το Σάββατο θα συμμετάσχει στη Μόσχα στις εκδηλώσεις με αφορμή τη συμπλήρωση 70 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, θα παραστεί στην τελετή στο ελληνικό μνημείο του Μαουτχάουζεν, όπου ο Ελληνισμός θα τιμήσει τα θύματά του με τρισάγιο που θα τελέσει ο Μητροπολίτης Αυστρίας-Εξαρχος Ουγγαρίας και Μεσευρώπης Αρσένιος, με ομιλίες, καταθέσεις στεφάνων αλλά και παρουσίαση του μνημειώδους έργου του Μίκη Θεοδωράκη "Μαουτχάουζεν".
Στην τελετή στο ελληνικό μνημείο θα παρευρεθούν εκπρόσωποι των ελληνικών υπηρεσιών στην Αυστρία με επικεφαλής την πρέσβειρα της Ελλάδας στην Αυστρία, Χρυσούλα Αλιφέρη, ενώ θα συμμετάσχουν μαζικοί φορείς, καθώς και μέλη της Ομογένειας, στο πλαίσιο αποστολής που συνδιοργανώνουν οι σύλλογοι της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Αυστρίας και ο Διαπολιτιστικός Σύλλογος Μακεδονία.
Το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Μαουτχάουζεν, έξω από το ομώνυμο χωριό 170 χιλιόμετρα δυτικά της Βιέννης, ιδρύθηκε από τους Γερμανούς ναζιστές τον Αύγουστο του 1938, αρχικά για να μεταφερθούν εκεί κρατούμενοι από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου και αργότερα από το Άουσβιτς. Μέχρι την απελευθέρωσή του από συμμαχικά στρατεύματα, στις 5 Μαΐου 1945, πάνω από 206.000 κρατούμενοι από όλη την Ευρώπη γνώρισαν στο Μαουτχάουζεν ό,τι πιο απάνθρωπο μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Για τους 122.797 από αυτούς, ανάμεσά τους και 3.700 Έλληνες, η απελευθέρωση ήλθε πολύ αργά, είχαν ήδη αφήσει στα κρεματόρια του Μαουτχάουζεν την τελευταία τους πνοή.
Μετά τον πόλεμο οι εγκαταστάσεις του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης μετατράπηκαν σε μουσείο και τόπο προσκυνήματος με μνημεία των χωρών που είχαν εκεί τα θύματά τους και κάθε χρόνο, στην επέτειο απελευθέρωσης, συρρέουν στο Μαουτχάουζεν πολλές χιλιάδες προσκυνητές από τα πέρατα της Ευρώπης, αλλά και οι ελάχιστοι πλέον επιζώντες του.