Στην ετήσια λίστα του με τις 100 προσωπικότητες με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο συμπεριλαμβάνει τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα το αμερικανικό περιοδικό Time, και μάλιστα είναι ο ένας από τους τρεις Ευρωπαίους ηγέτες που βρίσκονται στη λίστα, μαζί με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ και τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν.
Στην κατηγορία των “ηγετών”, εκτός του Αλέξη Τσίπρα, της Άνγκελα Μέρκελ και του Βλαντίμιρ Πούτιν, βρίσκονται μεταξύ άλλων η Χίλαρι Κλίντον, ο Ραούλ Κάστρο, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου, αλλά και ο δικτάτορας της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ουν.
Το κείμενο που συνοδεύει το όνομα του Αλέξη Τσίπρα στη λίστα φέρει την υπογραφή του Πάμπλο Ιγκλέσιας, ηγέτη του ισπανικού κόμματος Podemos. Ο Ιγκλέσιας πλέκει το εγκώμιο του Έλληνα πρωθυπουργού, αναφέροντας:
“Στην τελευταία προεκλογική συγέντρωσή του στην Αθήνα, ο Αλέξης μου είπε, “πρέπει να συναντηθούμε τώρα, αλλά αν δε σε πειράζει, ας το κάνουμε στο σπίτι μου. Θα ήθελα να περάσω λίγο χρόνο με τα παιδιά μου”. Αυτός είναι ο Αλέξης Τσίπρας: ένας οικογενειάρχης που μπορεί να μιλά για πολιτική με τα δύο μικρά παιδιά του να κρέμονται από το λαιμό του. Όταν ήταν ένας από τους ηγέτες της ελληνικής αριστεράς, καταλάβαινε ότι στην πολιτική πρέπει να είσαι φιλόδοξος για να κερδίσεις και ότι το πιο σημαντικό πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να υπερασπίζεσαι τη χώρα σου. Αυτός ο οπαδός του Παναθηναϊκού, αυτός ο οπαδός της rock & roll που συνήθιζε να μετακινείται με μοτοσικλέτα πριν εκλεγεί πρωθυπουργός, έγινε η ελπίδα των Ελλήνων, που αντιμετωπίζουν τις καταστροφικές επιπτώσεις των πολιτικών λιτότητας που έχουν επιβληθεί στη χώρα τους. Σήμερα είναι ένας υπεύθυνος επικεφαλής μίας κυβέρνησης που έχει εντυπωσιάσει την Ευρώπη με τις διαπραγματευτικές του ικανότητες, που συνδυάζουν σοφία και αρχές. Δεν είναι τυχαίο που οι Έλληνες αξιολογούν την κυβέρνησή του καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη τα τελευταία χρόνια. Ο Αλέξης Τσίπρας αντιπροσωπεύει έναν ευρωπαϊσμό που είναι κοινός σε εμάς που κατανοούμε πως η δημοκρατία στην ήπειρό μας πρέπει να συνδέεται με την ανεξαρτησία και την κοινωνική δικαιοσύνη”.
