Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για επιχειρηματικότητα και ιδιωτικές επενδύσεις

Το πλαίσιο που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την τόνωση της επιχειρηματικότητας και της ιδιωτικής επένδυσης παρουσίασε στην ετήσια διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών ο πρόεδρος του κόμματος, Αλέξης Τσίπρας, υπογραμμίζοντας πως πρόκειται για αλλαγές οι οποίες δεν έχουν δημοσιονομικό κόστος, αλλά παράγουν τεράστια πολλαπλασιαστικά οφέλη σε όλη την οικονομία.

Αναλυτικά, το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, όπως το παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας, έχει ως εξής:

“1. Απλοποίηση αδειοδότησης και λειτουργίας επιχειρήσεων.

α). Με ριζική, ουσιαστική απλοποίηση όλου του θεσμικού πλαισίου και των βημάτων για την αδειοδότηση επενδύσεων, καθώς και για την ίδρυση, αδειοδότηση και λειτουργία επιχειρήσεων, με τη λειτουργία στην πράξη – και όχι στα χαρτιά – «υπηρεσίας μιας στάσης» για όλες τις επιχειρήσεις, περιλαμβανομένων των μικρομεσαίων («one-stop shop»).

β). Με έμφαση όχι μόνο στην απλοποίηση της ίδρυσης, αλλά και στη λειτουργία της επιχείρησης, που δυστυχώς σήμερα, όποτε συναλλάσσεται με το Δημόσιο, εμπλέκεται σε χρονοβόρες και πολλές φορές μη ουσιώδεις διαδικασίες.

Ø Με τη δημιουργία Κέντρων Εξυπηρέτησης Επιχειρήσεων (Κ.Ε.ΕΠ), στις 13 περιφέρειες, όχι μόνο ως φορείς ενημέρωσης, αλλά και ως φορείς ουσιαστικής διεκπεραίωσης, με κατάλληλο νομικό πλαίσιο που να διασφαλίζει τη δυνατότητα να διεκπεραιώνουν γρήγορα τις διαδικασίες, με λογοδοσία.

Ø Με δημιουργία συμβουλευτικών υπηρεσιών στις δημόσιες υπηρεσίες με αδειοδοτικό χαρακτήρα, για την διεκπεραίωση επενδύσεων, θεμάτων αδειοδότησης, κτλ.
 
2. Θεσμοθέτηση απλού και σταθερού φορολογικού συστήματος.

Η τομή που πρέπει να γίνει στο φορολογικό σύστημα είναι ριζική.
 
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες αλλά και οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις, δεν είναι τόσο η υψηλή φορολογία, όσο η αστάθεια και η αβεβαιότητα για το φορολογικό σύστημα που ισχύει και η οποία καθιστά αδύνατο οποιοδήποτε μακροπρόθεσμο σχεδιασμό.
 
α). Δεσμευόμαστε για ένα δίκαιο, απλό, σταθερό και διαφανές φορολογικό σύστημα για τουλάχιστον πέντε (5) έτη, το οποίο θα παρέχει κίνητρα για παραγωγικές επενδύσεις και θα επιτρέπει το μακροπρόθεσμο επιχειρησιακό σχεδιασμό.
Φορολογούμε τα κέρδη και όχι την παραγωγή.
Με υψηλότερη φορολόγηση στα διανεμόμενα κέρδη και χαμηλότερη σε αυτά τα οποία αποθεματοποιούνται για να επενδυθούν στην πραγματική οικονομία.
Θέλω, όμως, να είμαι σήμερα ξεκάθαρος: όταν εμείς μιλάμε για δίκαιη φορολόγηση, το εννοούμε.

β). Προχωράμε, ταυτόχρονα, σε ουσιαστικό φορολογικό έλεγχο των μεγάλων επιχειρήσεων με αποτελεσματικό έλεγχο των ενδοομιλικών συναλλαγών.
Η υπερτιμολόγηση από τις ενδοομιλικές συναλλαγές κυμαίνεται μεταξύ 15%-20% και η απώλεια φορολογικών εσόδων εκτιμάται σε €1-€1,2 δις ετησίως.
Το υφιστάμενο πλαίσιο για την τεκμηρίωση των ενδοομιλικών συναλλαγών πρέπει να ενισχυθεί με τη δημιουργία κατάλληλων μονάδων ελέγχου στο Υπουργείο Οικονομικών που θα διαθέτουν τεχνογνωσία και από την Γενική Γραμματεία Εμπορίου και από την Εισαγγελία Οικονομικού Εγκλήματος και την Επιτροπή Ανταγωνισμού.

3. Διοχέτευση πόρων στην πραγματική οικονομία.
 
α). Ίδρυση Δημόσιας αναπτυξιακής τράπεζας. Ενός βασικού κρίκου που λείπει από την ελληνική οικονομία και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Η δημόσια αναπτυξιακή τράπεζα θα ενοποιήσει υφιστάμενους μηχανισμούς, όπως το ΕΤΕΑΝ, το Ταμείο Παρακαταθηκών Δανείων και να διευκολύνει την άντληση και διοχέτευση πόρων προς τη πραγματική οικονομία.
 
β). Παράκαμψη του τραπεζικού συστήματος στο οποίο «κολλάνε» σήμερα όλα τα εγγυοδοτικά προγράμματα, επειδή οι τράπεζες δεν χορηγούν νέα δάνεια.
Η παράκαμψη αυτή θα γίνει με τη δημιουργία ενός συστήματος διοχέτευσης εγγυήσεων ή εγγυητικών επιστολών μέσω οχημάτων ειδικού σκοπού και με την εγγύηση αξιόπιστου διεθνούς χρηματοπιστωτικού οργανισμού.
Τέτοιου είδους σχήματα θα παρέχουν απευθείας εγγυήσεις προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις - εξαγωγικές, του πρωτογενούς τομέα, υψηλής τεχνολογίας και καινοτομίας - οι οποίες, ενώ είναι δυναμικές και μπορούν να ανοιχθούν σε νέες αγορές, δεν έχουν πρόσβαση για στοιχειώδη τραπεζική χρηματοδότηση σε κεφάλαια κίνησης και επενδυτικά κεφάλαια.
 
γ). Δημιουργία Τράπεζας Ειδικού σκοπού για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους αγρότες, αλλά και για τη χορήγηση μικροπιστώσεων προς άτομα και ομάδες που αποκλείονται ολοσχερώς από το παραδοσιακό τραπεζικό σύστημα, όπως άνεργοι, μετανάστες, ΑμΕΑ, κλπ.
 
δ). Δημιουργία δημόσιου ενδιάμεσου οργανισμού για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους προς τις τράπεζες.
Εντός του οργανισμού, συγκροτείται ξεχωριστός υποτομέας για τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια, η ρύθμιση των οποίων επείγει ως προϋπόθεση για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Τα κόκκινα δάνεια των μικρομεσαίων επιχειρήσεων εμπίπτουν στη «νέα σεισάχθεια».
Διασπάται, δηλαδή, ένα δάνειο σε δύο μέρη: σ’ εκείνο που ο δανειολήπτης μπορεί να αποπληρώσει και στο μέρος που παγώνει για πέντε ή δέκα χρόνια, ανάλογα με την περίπτωση, χωρίς να διαγράφεται από το χαρτοφυλάκιο της τράπεζας, έως ότου βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη. Και διαγράφονται οι τραπεζικές οφειλές που εμφανίζουν αντικειμενική αδυναμία αποπληρωμής.

4. Ρυθμίσεις για ενίσχυση ανταγωνισμού, καταπολέμηση καρτέλ και μείωση των τιμών.
 
α). Θεσμική και λειτουργική αναβάθμιση της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
 
β). Υιοθέτηση νομοθεσίας για την αναγραφή καθαρών τιμών στα τιμολόγια πώλησης και περιορισμός της έκδοσης πιστωτικών σημειωμάτων και τιμολογίων παροχής υπηρεσιών.
 
Με αυτήν τη νομοθετική παρέμβαση, η τιμή μονάδος που συμφωνείται ανάμεσα στον προμηθευτή (πωλητή) και τον πελάτη του (έμπορο χονδρικής ή λιανικής), στο πλαίσιο μιας εμπορικής συμφωνίας-συναλλαγής, θα εμφανίζεται πλέον υποχρεωτικά στο τιμολόγιο πώλησης που εκδίδει ο προμηθευτής και θα ταυτίζεται με την αναγραφόμενη στο ίδιο τιμολόγιο, τελική καθαρή τιμή μονάδος (χωρίς ΦΠΑ).

Επιπρόσθετα, η αξία οποιωνδήποτε πρόσθετων ανταποδοτικών υπηρεσιών που παρέχονται από τον πελάτη στον προμηθευτή, θα ενσωματώνονται υποχρεωτικά στην αναγραφόμενη στο τιμολόγιο τιμή μονάδος.

Με αυτόν τον τρόπο θα αντιμετωπίσουμε το βασικότερο πρόβλημα της αδυναμίας προσδιορισμού «καθαρών» τιμών χονδρικής, ενώ ταυτόχρονα θα απαγορεύσουμε οποιαδήποτε μετέπειτα μείωση της τιμής μονάδος, με την έκδοση πιστωτικών σημειωμάτων.
 
γ). Δημιουργία Παρατηρητηρίου Τιμών πρώτων υλών και μηχανολογικού εξοπλισμού, όπως είχε προτείνει και η ΓΣΕΒΒΕ, με ταυτόχρονη εξουσιοδότηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού και της Υπηρεσίας Εποπτείας Αγοράς να παρεμβαίνουν αμελλητί στις περιπτώσεις όπου διαφαίνονται ύποπτες αποκλίσεις.
Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, η χώρα μας αποτελεί την δεύτερη ακριβότερη στην Ευρώπη για μηχανολογικό εξοπλισμό, γεγονός που εμποδίζει τον εκσυγχρονισμό των παραγωγικών επιχειρήσεων και μειώνει την ανταγωνιστικότητά τους.
 
δ). Εντατικότεροι έλεγχοι στους τρόπους διαμόρφωσης των τιμών, με έμφαση στις ενδοομιλικές και τις τριγωνικές συναλλαγές, σε όλο το φάσμα της οικονομίας (μεταποίηση, εμπόριο, υπηρεσίες, τουρισμός).

Αυτό είναι πολύ σημαντικότερο και ουσιαστικότερο από την απελευθέρωση των λεγόμενων «κλειστών» επαγγελμάτων.

5. Αναμόρφωση πτωχευτικού πλαισίου επιχειρήσεων.

Ουσιαστική και ριζική αναμόρφωση του πλαισίου που διέπει την διαδικασία πτώχευσης επιχειρήσεων.

Ζητούμενο είναι να φύγει η θηλιά που έχουν σήμερα χιλιάδες επιχειρήσεις και επαγγελματίες, οι οποίες, λόγω της κρίσης, αντικειμενικά αδυνατούν να ανταποκριθούν στις συσσωρευμένες υποχρεώσεις τους.

Το ζητούμενο δεν είναι η διαιώνιση του προβλήματος και η συσσώρευση χρεών, αλλά να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία εκεί που πραγματικά υπάρχουν προοπτικές βιωσιμότητας, με την εκπόνηση και εκτέλεση σχεδίων παραγωγικής αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων.

Η αντιμετώπιση δεν θα πρέπει να περιοριστεί μόνο στις οφειλές των επιχειρήσεων προς τις τράπεζες, αλλά και προς το δημόσιο.

Στο πλαίσιο αυτό εξετάζουμε τη δυνατότητα δημιουργίας μηχανισμού εξυγίανσης και παραγωγικής αναδιάρθρωσης τέτοιων σημαντικών επιχειρηματικών μονάδων, που θα είναι προς όφελος όλων.

6. Επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης.

Η χώρα μας κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις ως προς την ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης στα διοικητικά δικαστήρια.

Χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στην προσπάθειά τους να επιλύσουν τις διαφορές τους δικαστικά, είναι σήμερα εγκλωβισμένες σε ένα σύστημα αργό, που παράγει κόστος.

Προωθούμε θεσμικές και λειτουργικές μεταρρυθμίσεις για την επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης με:
 
§ Τη δικαστική αποφόρτιση από ασήμαντες και μικρής κοινωνικής απαξίας υποθέσεις
§ Τη στελέχωση των δικαστηρίων με επαρκή αριθμό δικαστών και τη στήριξη του έργου τους με σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή.
§ Τη διαμόρφωση αξιόπιστου θεσμικού πλαισίου εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών για την επιτάχυνση των αναγκαίων λύσεων και την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων”.

Κατόπιν, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε στους τέσσερις βασικούς μηχανισμούς κινητοποίησης επενδύσεων, στο πρόγραμμά του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι:
 
- Δημόσια αναπτυξιακή τράπεζα, για την προώθηση αναπτυξιακών έργων για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας,

- Αναθεώρηση του αναπτυξιακού νόμου, ώστε, αντί για οριζόντιες επιδοτήσεις επενδύσεων, να επιδοτούνται στοχευμένα παραγωγικές επενδύσεις, στο πλαίσιο του σχεδίου για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση,

- Παροχή ρευστότητας, από το χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά και από μη συμβατικά χρηματοδοτικά εργαλεία και

- Δημόσιες επενδύσεις, ως ατμομηχανή για τον ιδιωτικό τομέα.