Να σπάσει το σημερινό πλαίσιο της δημοσιονομικής πειθαρχίας και της λιτότητας και να γίνει πιο δημοκρατική η Ευρώπη, όπου σήμερα “συζητούν 27, αλλά στο τέλος γίνεται αυτό που θέλει η Μέρκελ”, ζητά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα La Stampa.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει πως η Ελλάδα έχει τις ευθύνες της για όσα συμβαίνουν σήμερα και υπογραμμίζει ότι “δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στα μεγάλα ελλείμματα του παρελθόντος”, αλλά τονίζει πως καμία χώρα δεν μπορεί να έχει ένα χρέος σχεδόν διπλάσιο του ΑΕΠ της, ενώ ερωτηθείς αν πιστεύει ότι το πρόβλημα της Ευρώπης είναι περισσότερο η Γερμανία και λιγότερο η Ελλάδα, απαντά: “Πιστεύω ότι η Γερμανία θα έπρεπε να αυξήσει τις τιμές και τους μισθούς. Λίγος πληθωρισμός δεν θα της έκανε κακό”.
Όσο για το ποιες εναλλακτικές προτάσεις βλέπει έναντι του συνδυασμού της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των δομικών μεταρρυθμίσεων, σημειώνει: “Η ανάπτυξη έρχεται από τις δημόσιες επενδύσεις, για τις οποίες θα πρέπει να αυξηθεί ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, και από μια καινοτομία που να μην περικόπτει αλλά να δημιουργεί καινούργιες θέσεις εργασίας. Δεν πρόκειται για μια έκτακτη συνταγή, αλλά για αυτό που έκαναν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού μετά το ’29. Μετά, πρέπει να δοθεί χρόνος στις εθνικές οικονομίες να ανακάμψουν χωρίς τις δεσμεύσεις του Συμφώνου Σταθερότητας, κατανοώντας ότι ένα χρέος κοντά στο 200% του ΑΕΠ είναι αβάστακτο. Χρειαζόμαστε μια λύση για το δημόσιο χρέος, όπως το 1953 βρέθηκε μια λύση, στο όνομα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, για τα πολεμικά χρέη της Γερμανίας”.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ακόμα ότι η χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, όμως αποτελεί περισσότερο ένα συμβολικό μήνυμα με αποδέκτη τη Γερμανίδα καγκελάριο, ενώ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για μία όχι απλώς ευρωπαϊκή, αλλά και παγκόσμια ύφεση, εάν στην Ευρώπη συνεχιστεί η στασιμότητα και ο αποπληθωρισμός.
“Το φάρμακο που επέλεξαν για την κρίση, η δημοσιονομική πειθαρχία και η λιτότητα, δεν είναι μόνο λανθασμένο, αλλά και επιζήμιο. Μετά από πέντε έτη κρίσης αντί να εξαφανιστεί, πολλαπλασιάστηκε: υπάρχει μια μετάσταση. Και σήμερα κινδυνεύουμε με μια παγκόσμια ύφεση”, αναφέρει χαρακτηριστικά.
