Επίθεση εξαπολύει μέσα από τις φυλακές Διαβατών, όπου κρατείται, φερόμενος ως επικεφαλής του Επαναστατικού Αγώνα, Νίκος Μαζιώτης.
Ο τρομοκράτης ασκεί δριμεία κριτική τόσο στην κυβέρνηση, όσο και σε επιχειρηματίες και δημοσιογράφους στο κείμενό του που τιτλοφορείται "ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ, ΤΡΟΙΚΑΣ, ΚΡΑΤΟΥΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ".
Διαβάστε αναλυτικά:
Τι θα έκανε άραγε η εξουσία χωρίς τους δημοσιογράφους; Τι θα έκανε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα χωρίς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τους καναλάρχες, τους μεγαλοδημοσιογράφους με τους παχυλούς μισθούς και τους αστυνομικούς συντάκτες; Όλοι αυτοί που έχουν εντεταλμένο ρόλο να παρουσιάζουν τους επαναστάτες και τους αγωνιστές όπως τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα ως εγκληματίες και τρομοκράτες είναι αυτοί που έχουν συνεργήσει τα τελευταία χρόνια στη μεγαλύτερη κοινωνική ληστεία που υφίσταται ο λαός. Είναι αυτοί που έχουν συνεργήσει στην πολιτική της κοινωνικής γενοκτονίας και της κοινωνικής ευθανασίας που έχει επιβληθεί από το υπερεθνικό κεφάλαιο και τους δανειστές μέσω της Τρόικας και του ελληνικού κράτους. Εδώ και τέσσερα χρόνια η συντριπτική πλειοψηφία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και του Τύπου προπαγανδίζει υπέρ της πολιτικής διάσωσης του συστήματος. Ότι όλα όσα έγιναν ήταν «για το καλό» του ελληνικού λαού, ότι τα μνημόνια ήταν η μόνη λύση, ότι οι μισθοί και οι συντάξεις έπρεπε να κοπούν, γιατί οι «υψηλοί» μισθοί δεν κάνουν την οικονομία πιο ανταγωνιστική, ενώ οι «υψηλές» συντάξεις επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Ότι νοσοκομεία και σχολεία έπρεπε να καταργηθούν ή να συγχωνευτούν γιατί επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Ότι πρέπει να στερηθούν χιλιάδες άνθρωποι την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και να μείνουν ανασφάλιστοι γιατί επίσης επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Ότι για το χρέος φταίει ο λαός, αφού «όλοι μαζί τα φάγαμε», αφού οι περισσότεροι ζούσανε με σπατάλες και δανείζονταν πέρα από τις δυνατότητές τους. Ότι για το χρέος φταίει ότι αρκετοί από το λαό φοροδιαφεύγουν, ότι για το χρέος φταίει ο δημόσιος χαρακτήρας των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας ή άλλων εταιρειών, γι’ αυτό και πρέπει να παραδοθούν στους πλούσιους επενδυτές και στο κεφάλαιο γιατί μόνο έτσι θα υπάρχει «εξυγίανση» της οικονομίας και του δημοσίου. Για όλα αυτά η συμμορία των δημοσιογράφων δεν έπαυε να διατυμπανίζει ότι οι απεργίες είναι κοινωνικά ανεύθυνες πράξεις που στρέφονται κατά της κοινωνικής πλειοψηφίας και δεν παρέλειπε να υποστηρίζει την επιστράτευση των απεργών όλα αυτά τα χρόνια. Όλος αυτός ο συρφετός των δημοσιογράφων που έχει το θράσος να κατηγορεί εμένα ως ληστή, ως αντικοινωνικό εγκληματία, βοήθησε να επιβληθεί αυτή η δολοφονική πολιτική του καθεστώτος που άφησε πίσω της χιλιάδες νεκρούς από τη φτώχεια, την εξαθλίωση, από την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης άφησε πίσω της χιλιάδες νεκρούς αυτόχειρες, χιλιάδες άστεγους, χιλιάδες πεινασμένους και υποσιτισμένους. Κι αυτό είναι λογικό αφού τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ο Τύπος είναι ιδιοκτησία των μεγιστάνων του ελληνικού μεγάλου κεφαλαίου, μεγαλοεπιχειρηματιών, ιδιοκτητών κατασκευαστικών εταιρειών, εφοπλιστών, τραπεζιτών, βιομηχάνων. Βαρδινογιάννης, Μπόμπολας, Αλαφούζος, Κυριακού, Κοντομηνάς είναι κάποιοι από αυτούς τους ιδιοκτήτες των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης οι οποίοι ληστεύουν για χρόνια τον ελληνικό λαό, έπαιρναν δάνεια και επιδοτήσεις από το κράτος καθώς και μίζες από τους πολιτικούς και ωφελούνται από την εφαρμογή των μνημονίων, αφού πολλά από αυτά που κόβονται από το λαϊκό εισόδημα και τις δημόσιες δαπάνες, πέρα από αυτά που παίρνουν οι δανειστές του υπερεθνικού κεφαλαίου, καταλήγουν στις τσέπες τους. Κάτω από την ηγεσία αυτής της μαφίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης βρίσκονται οι μεγαλοδημοσιογράφοι με τους παχυλούς μισθούς, οι οποίοι κάνουν καθημερινά τη βρώμικη δουλειά της αντιλαϊκής και αντικοινωνικής προπαγάνδας (Τρέμη, Πρετεντέρης, Σρόιτερ, Χούκλη, Κοσιώνη, Τσιόδρας, Παπαδημητρίου, Ευαγγελάτος). Τους τελευταίους μήνες έχει αλλάξει το τροπάρι της προπαγάνδας αφού οι περισσότεροι έγιναν ξαφνικά αντιμνημονιακοί και αντιγερμανοί ρίχνοντας νερό στο μύλο της προπαγάνδας της κυβέρνησης Σαμάρα που διατυμπανίζει το τέλος του μνημονίου, την έξοδο από την κρίση, την ελάφρυνση του λαού από τα δεινά, τη χαλάρωση της γερμανικής εμπνεύσεως λιτότητας και τη «σκληρή» επαναδιαπραγμάτευση με την Τρόικα και το Βερολίνο.
Το παζλ της σύμπραξης αυτής συμπληρώνουν οι αστυνομικοί συντάκτες: Λαμπρόπουλος, Σουλιώτης, Καραϊβάζ, Καραμήτρου, Ψαρρά, Καραστεφανής, Γεραφέντης, είναι κάποιοι από αυτούς που «δεοντολογικά» πασχίζουν για την αποκάλυψη της αλήθειας και την ενημέρωση. Βασικός ρόλος τους είναι να λοιδορούν και να συκοφαντούν τους επαναστάτες, τους αγωνιστές, τα μέλη των ένοπλων επαναστατικών οργανώσεων ως εγκληματίες και τρομοκράτες. Να διαδίδουν ψέματα, βοηθώντας την κατασταλτική και ανακριτική πρακτική της αστυνομίας με εικασίες και υποθέσεις, οι οποίες εμφανίζονται ως ατράνταχτα τεκμήρια και αποδείξεις. Την τελευταία δεκαετία, ένα από τα πιο αγαπημένα τους επιχειρήματα είναι η σύμπραξη ποινικών-τρομοκρατών. Αυτή η προπαγάνδα φούντωσε πάλι τον τελευταίο καιρό μετά τη σύλληψή μου μιλώντας για σύμπραξή μου ή της λεγόμενης «ομάδας Μαζιώτη» σε απαλλοτριώσεις τραπεζών με ποινικούς, φωτογραφίζοντας μάλιστα συγκεκριμένους καταζητούμενους. Ξεκινώντας από τα τελευταία: Δεν υπάρχει καμία «ομάδα Μαζιώτη», και ως αναρχικός, δεν ήμουν και δεν επιδίωξα ποτέ να είμαι αρχηγός και να έχω υπαρχηγούς, όπως ισχυρίζονται ότι έχω. Η ομάδα που υπάρχει και συμμετέχω ως ισότιμο μέλος είναι ο Επαναστατικός Αγώνας. Άλλωστε να υπενθυμίσω για δεύτερη φορά ότι το δικαστήριο που δίκασε τον Επαναστατικό Αγώνα και μας καταδίκασε σε πενήντα χρόνια κάθειρξη δέχτηκε τους ισχυρισμούς μας, οι οποίοι υιοθετήθηκαν και από τον εισαγγελέα, ότι ο Επαναστατικός Αγώνας είναι μια οριζόντια αναρχική οργάνωση που δεν έχει αρχηγούς, ούτε ιεραρχία. Γι’ αυτό και η κατηγορία της αρχηγίας κατέπεσε. Αρχηγούς, υπαρχηγούς και ιεραρχία έχουν αυτοί που μας κατηγορούν. Αλλά οι δημοσιογράφοι, μαθητές του Γκέμπελς, επιμένουν στο ψέμα ότι εγώ είμαι αρχηγός και έχω υπαρχηγό. «Πες πες ψέματα όλο και κάτι θα μείνει», και όσο πιο τερατώδες είναι το ψέμα, τόσο το καλύτερο, όπως αυτό που αναφέρεται σε πρόσφατο άρθρο ο μπατσοδημοσιογράφος Λαμπρόπουλος, ο οποίος παρουσιάζει κατόπιν παραγγελίας της αστυνομίας τους ποινικούς με τους οποίους φέρεται να συμπράττω σε απαλλοτριώσεις τραπεζών ως μέλη του Επαναστατικού Αγώνα. Από τη στιγμή που πέρασα στην παρανομία με την συντρόφισσα Ρούπα οι δημοσιογράφοι δεν έπαψαν να παρουσιάζουν τους ισχυρισμούς της αστυνομίας ότι βρίσκομαι πίσω από επιθέσεις που δεν τις έχει διαπράξει, ούτε τις έχει αναλάβει ο Επαναστατικός Αγώνας. Πώς γίνεται να είμαι μέλος μιας ένοπλης αναρχικής οργάνωσης, του Επαναστατικού Αγώνα από το 2003, να έχω αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής μου στην οργάνωση μετά τις συλλήψεις του 2010, να δηλώνω ότι είμαι περήφανος για τη συμμετοχή μου στην οργάνωση, να έχω υπερασπιστεί στο δικαστήριο όλες τις ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα πράγμα για το οποίο καταδικάστηκα σε 50 χρόνια κάθειρξη και στην παρανομία να βρίσκομαι πίσω από ενέργειες μιας άλλης οργάνωσης και μάλιστα λενινιστικής; Οι έωλοι αυτοί ισχυρισμοί διαψεύστηκαν πανηγυρικά όταν ο Επαναστατικός Αγώνας πραγματοποίησε την επίθεση στη Διεύθυνση Εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδος τον περασμένο Απρίλιο, για την οποία έχω αναλάβει την πολιτική ευθύνη. Αφού τελείωσε κι αυτό το σενάριο εμφανίστηκε ένα άλλο, αυτός της σύμπραξής μου σε απαλλοτριώσεις τραπεζών με ποινικούς.
Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή της τελευταίας δεκαετίας έχουν καταγραφεί αρκετά ψέματα και συκοφαντίες από την πλευρά των δημοσιογράφων, εναντίον του Επαναστατικού Αγώνα. Πόσες φορές έχουν δημοσιευτεί σενάρια, υποθέσεις, εικασίες, τα οποία προβάλλονται ως γεγονότα και τα οποία ουδέποτε αποδείχτηκαν, αλλά διαψεύστηκαν ακόμα και στα δικαστήρια. Σε αυτές τις περιπτώσεις κανείς από τους δημοσιογράφους δεν έχει αναθεωρήσει. Μερικά παραδείγματα:
1ο ψέμα: Σε δημοσίευμα της εφημερίδας του ομίλου Λαμπράκη, στο ΒΗΜΑ, ο γνωστός μπατσοδημοσιογράφος Λαμπρόπουλος προβάλει τον ισχυρισμό της αστυνομίας ότι ο Επαναστατικός Αγώνας και εγώ βρίσκονται πίσω από την εκτέλεση του ειδικού φρουρού Αμανατίδη στην Κηφισιά. Ποτέ δεν αποδείχτηκε αυτός ο ισχυρισμός.
2ο ψέμα: Οι επονομαζόμενοι «ληστές με τα μαύρα» που απαλλοτρίωναν τράπεζες την περίοδο 2002-2006, χρηματοδοτούσαν τον Επαναστατικό Αγώνα ή έδιναν λεφτά στο επονομαζόμενο επαναστατικό ταμείο. Παρότι έχουν γίνει δίκες για αυτή την υπόθεση δεν αποδείχτηκε ποτέ, ούτε φυσικά και στη δικιά μας δίκη.
3ο ψέμα: Φερόμενα ως μέλη των «ληστών με τα μαύρα», τα οποία επικηρύχτηκαν το 2009 από τον τότε υπουργό Δημοσίας Τάξης Χρυσοχοΐδη, φωτογραφίζονται ως μέλη του Επαναστατικού Αγώνα. Πράγμα που διαψεύσαμε τότε και ποτέ δεν αποδείχτηκε.
4ο ψέμα: Τον Μάιο του 2007, πάλι ο γνωστός μπατσοδημοσιογράφος του Βήματος Λαμπρόπουλος, όταν ο Επαναστατικός Αγώνας γάζωσε το 2ο αστυνομικό τμήμα Νέας Ιωνίας στον Περισσό, με υποπολυβόλο ΜΡ5, προ έβαλε τον ισχυρισμό της αστυνομίας ότι το ΜΡ5 προερχόταν από τον ειδικό φρουρό που φρουρούσε το σπίτι του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου Ρωμύλου Κεδίκογλου στη Γλυφάδα, τον οποίο είχαν αφοπλίσει άγνωστοι και προβάλλοντας παράλληλα ότι ο Επαναστατικός Αγώνας ήταν πίσω από αυτή την ενέργεια. Ούτε αυτό αποδείχτηκε στη δίκη που έγινε για την υπόθεση, ούτε φυσικά στη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα. Αντιθέτως, όταν συλληφθήκαμε το 2010, και βρέθηκε το ΜΡ5 το οποίο χρησιμοποίησε η οργάνωση εναντίον του αστυνομικού τμήματος στον Περισσό, η αστυνομία είπε ότι το συγκεκριμένο όπλο προερχόταν από αστυνομικό ο οποίος αφοπλίστηκε σε απαλλοτρίωση τράπεζας στη Θεσσαλονίκη.
5ο ψέμα: Ποιος δε θυμάται την εκστρατεία λάσπης εναντίον μας όταν είχαμε συλληφθεί το 2010 όπου η αστυνομία ισχυριζόταν ότι στις υποκλαπείσες συνομιλίες που είχε εναντίον μας σαρκάζαμε, υποτίθεται, το θάνατο του 15χρονου Αφγανού από έκρηξη βόμβας στα Πατήσια, χρεώνοντάς μας παράλληλα ότι ο Επαναστατικός Αγώνας βρισκόταν πίσω από αυτό. Φυσικά οι δημοσιογράφοι-παπαγαλάκια δεν έχασαν την ευκαιρία να αναπαράγουν αυτόν τον ισχυρισμό, ενώ εμείς κλεισμένοι στα κελιά της Αντιτρομοκρατικής αδυνατούσαμε να απαντήσουμε σε αυτή την εκστρατεία λάσπης. Και παρόλο που η αστυνομία παραδέχτηκε στο τέλος ότι δεν υπάρχει αυτός ο διάλογος, οι δημοσιογράφοι εξακολουθούσαν να το αναπαράγουν αυτό. Κανένας από αυτούς τους λακέδες και τους γλείφτες της εξουσίας δεν ανακάλεσε αυτά τα ψέματα και δε ζήτησαν συγγνώμη από εμάς ως όφειλαν.
Σε όλη τη διάρκεια δράσης του Επαναστατικού Αγώνα αρκετοί δημοσιογράφοι πάσχιζαν ανεπιτυχώς να αποδείξουν ότι η δράση μας στρεφόταν κατά απλών πολιτών και ότι κατά τύχη δε θρηνήσαμε θύματα πράγμα το οποίο προσπαθήσαν να επαναλάβουν και στην σύλληψή μου στο Μοναστηράκι. Αξίζει να αναφέρω ένα περιστατικό που αποδεικνύει το ποιόν κάποιων δημοσιογράφων και το μίσος που θρέφουν κατά των αγωνιστών και συγκεκριμένα κατά του Επαναστατικού Αγώνα. Όταν το Μάιο του 2009 ο Επαναστατικός Αγώνας είχε ανατινάξει το υποκατάστημα της Eurobank στην Αργυρούπολη και τα μέλη της οργάνωσης είχαν συναντηθεί με το πλήρωμα ενός τζιπ της αστυνομίας, αλλά κατάφεραν να διαφύγουν με ασφάλεια αφού τους απείλησαν με όπλο, δύο γνωστοί δημοσιογράφοι πρωινής εκπομπής σε κρατικό κανάλι, τη ΝΕΤ, και συγκεκριμένα οι δημοσιογράφοι Λυριτζής και Οικονόμου, είχαν δηλώσει σχολιάζοντας το γεγονός ότι οι μπάτσοι έπρεπε να τους «ξαπλώσουν κάτω», προτρέποντας τους να σκοτώσουν τους συντρόφους. Η συντριπτική πλειοψηφία των δημοσιογράφων με τη στάση τους αποδεικνύουν ότι είναι ταυτισμένοι με το σύμπλεγμα της εξουσίας, οικονομικής και πολιτικής και ότι σε ένα μεγάλο βαθμό το ψέμα, η συκοφαντία και η διαστρέβλωση είναι το επάγγελμά τους. Όσο και να γαβγίζουν, το μόνο που αποδεικνύουν είναι ότι είναι λακέδες των οικονομικά ισχυρών και φερέφωνα του σάπιου πολιτικού συστήματος. Αποδεικνύουν ότι οι πραγματικοί ποινικοί εγκληματίες είναι όλο αυτό το σύμπλεγμα εξουσίας που περιλαμβάνει το κεφάλαιο και το κράτος και φυσικά τους ίδιους. Όσο και να γαβγίζουν, ο Επαναστατικός Αγώνας θα μείνει στην ιστορία ως μία ένοπλη επαναστατική οργάνωση που δρα προς όφελος του λαού και των φτωχών.
Μαζιώτης Νίκος, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα
Φυλακές Διαβατών
