Στις επιθέσεις που δέχτηκε για την προειδοποίησή του προς όσους υπέγραψαν το μνημόνιο για κατάληξη όμοια με αυτή του Αμερικανού πρεσβευτή στη Λιβύη, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στάθης Παναγούλης, απάντησε με μία ανακοίνωση, στην οποία ουσιαστικά παραθέτει το... βιογραφικό του, περιγράφοντας τη συμμετοχή του ιδίου και της οικογένειάς του στον αγώνα κατά της χούντας και κατηγορώντας ουσιαστικά τους επικριτές του ότι “απολάμβαναν τη Δημοκρατία της Χούντας”.
Ακολουθεί αυτούσια η ανακοίνωση του κ. Παναγούλη:
Ο Στάθης Παναγούλης τόνισε ότι εξέφρασε μόνον την προσωπική του άποψη.
"Ας μάθουν λοιπόν, οι επικριτές του τα εξής:
Ο Στάθης Παναγούλης αμέσως μετά τη Χούντα, τον Ιούνιο του 1967 συνελήφθη, σε ηλικία 19 ετών και παρέμεινε στις φυλακές Αβέρωφ και Κορυδαλλού, ως τις 30 Αυγούστου 1967.
Αμέσως μετά την αποφυλάκιση του διέφυγε παράνομα στο εξωτερικό. Έκτοτε και μέχρι την 11η Αυγούστου 1972 που συνελήφθη από τη Χούντα εισήλθε 12 φορές παράνομα στην Ελλάδα και συμμετείχε ως μέλος της οργάνωσης «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» στον αντιδικτατορικό αγώνα για την αποκατάσταση της ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ .
Στο διάστημα που βρισκόταν στο εξωτερικό συμμετείχε ενεργά εναντίον του φασισμού όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά και για την Ισπανία και την Πορτογαλία, όπου είχε ταξιδέψει πολλές φορές παράνομα για να βοηθήσει αγωνιστές ενάντια στις δικτατορίες του Φράνκο και του Σαλαζάρ. Για πολλούς μήνες, κατά διαστήματα βρίσκονταν σε αραβικές χώρες στο πλευρό των Παλαιστινίων ανταρτών.
Μετά τη σύλληψή του παρέμεινε στο κολαστήριο του ΕΑΤ-ΕΣΑ από την 11η Αυγούστου 1972 μέχρι την 1η Μαρτίου 1973, δηλαδή 200 μέρες ακριβώς ανακρινόμενος.
Καταδικάστηκε από τα στρατοδικεία της Χούντας σε πολυετείς φυλακίσεις. Την 1η Μάρτη 1973 μεταφέρθηκε στις στρατιωτικές φυλακές Μπογιατίου, όπου παρέμεινε 18 μήνες σε πλήρη απομόνωση. Τον Απρίλιο του 1974 μέχρι τη Μεταπολίτευση (24 Ιουλίου, του ιδίου έτους) εξορίστηκε στη Νήσο Γυάρο.
Ας μάθουν λοιπόν οι επικριτές του, πως ολόκληρη η οικογένεια Παναγούλη κατά τη διάρκεια της επταετούς τυραννίας ήταν στις πρώτες γραμμές του αγώνα. Ο αδελφός του Γεώργιος, υπολοχαγός των Δυνάμεων Καταδρομών (Λ.Ο.Κ.) εξαφανίστηκε κάτω από άγνωστες συνθήκες αρνούμενος να υπηρετήσει το καθεστώς της Χούντας. Η ιστορία του Αλέξανδρου είναι γνωστή σε όλους, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου κι έγινε σύμβολο του Αντιφασιστικού Αγώνα. Οι γονείς τους Βασίλης και Αθηνά συνελήφθησαν και κρατήθηκαν σε απομόνωση για πολλούς μήνες και αργότερα σε κατ' οίκον περιορισμό (με αποτέλεσμα το Μάη του 1969, από τις κακουχίες να αποβιώσει ο πατέρας τους).
Ας απαντήσουν, οι επικριτές του Στάθη Παναγούλη, όσοι φυσικά ήταν ενήλικες, τι έκαναν οι ίδιοι ή οι οικογένειές τους εκείνη τη δύσκολη περίοδο για τον τόπο.
Μήπως, απολάμβαναν τη «Δημοκρατία της Χούντας»;.
Κατηγορήθηκε ο Στάθης Παναγούλης ότι κήρυξε χθες στη Βουλή, εμφύλιο πόλεμο. Τον εμφύλιο πόλεμο κήρυξαν μονομερώς οι δυνάμεις του Μνημονίου, οι οποίες οδήγησαν περίπου 3.000 συνανθρώπους μας στην αυτοχειρία.
Ας καταλάβουν οι επικριτές του, ότι ο Στάθης Παναγούλης ήταν, είναι και θα είναι ακούραστος αγωνιστής. Θα αγωνίζεται πάντοτε χωρίς ιδιοτέλεια για μια γνήσια Κοινοβουλευτική Δημοκρατία που θα βασίζεται στις ακλόνητες αρχές της Ελευθερίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης."
