“Ο Μπελογιάννης ζει, γιατί το επαναστατικό κίνημα που τον έθρεψε και τον διαπαιδαγώγησε, το Κομμουνιστικό Κόμμα, ζει και αναπτύσσεται”, τόνισε ο Δημήτρης Κουτσούμπας σε αποψινή του ομιλία στην Νίκαια, σε εκδήλωση για την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του Δημήτρη Μπάτση, Ηλία Αργυριάδη και Νίκου Καλούμενου, τα ξημερώματα της Κυριακής 30 Μαρτίου 1952.
Ο κ. Κουτσούμπας υπογράμμισε ότι στα σημερινά μεγάλα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος αυτό δεν μπορεί να ακολουθήσει πλέον πολιτική διαχείρισης και ενσωμάτωσης μέσω παροχών και προκρίνει την μορφή της κρατικής καταστολής και εργοδοτικής βίας, τη μορφή του αντικομουνισμού, “σαν κι αυτόν που - όχι τυχαία - εκφράζει ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης, ο Μπαλτάκος, και που είναι άλλωστε επίσημη πολιτική της ΕΕ. Τη μορφή του φασισμού, με την αξιοποίηση από μεγαλοσυμφέροντα των μαντρόσκυλων της Χρυσής Αυγής”.
Επεσήμανε ότι ταυτόχρονα δεν εγκαταλείπεται και το “καρότο” που σήμερα συνίσταται σε καλέσματα προς το ΚΚΕ και τους απλούς αγωνιστές “να στηρίξουν μια κυβέρνηση εντός των τειχών του συστήματος, μια κυβέρνηση διαχείρισης στο όνομα του να ανακόψουμε τον κατήφορο, κάτι να διασώσουμε στον πάτο της κρίσης”.
Όπως σημείωσε, ναι μεν μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές του 1992 το ζωντανό πρότυπο οικοδόμησης του σοσιαλισμού χάθηκε, ωστόσο το ΚΚΕ σήμερα έχει περισσότερες δυνατότητες από όσες είχε ο Ν. Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του, καθώς έχει σύγχρονες επεξεργασίες και σύγχρονο Πρόγραμμα, καταστάλαγμα της μελέτης της θεωρίας, της ιστορίας του ΚΚΕ και του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, της ιστορικής εμπειρίας της σοσιαλιστικής οικοδόμησης του 20ου αιώνα και της καθημερινής δράσης του.
Ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ σχολίασε ότι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συγκλίνουν στο επίπεδο των επιχειρημάτων για το ποιος θα γίνει πιο αρεστός στην ΕΕ και στο μεγάλο κεφάλαιο και επέκρινε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι “έχει κάνει σημαία του το Σχέδιο Μάρσαλ για τη διαχείριση του χρέους, χωρίς να λέει ότι αυτή η βοήθεια των ΗΠΑ δόθηκε σε άλλες εποχές για την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης καπιταλιστικής Ευρώπης, για την στήριξη του κεφαλαίου και για την αναχαίτιση του σοσιαλιστικού συστήματος”.
Υπενθύμισε ότι τον Μπελογιάννη και τους συντρόφους του, τους εκτέλεσε η κεντρώα κυβέρνηση Πλαστήρα και όχι “η γνωστή δεξιά αντικομμουνιστική παράταξη της εποχής εκείνης”, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και σε άρθρο του Γεωργίου Παπανδρέου στην “Καθημερινή” που θεωρούσε τη δολοφονία Μπελογιάννη ως “πράξη εθνικής ασφαλείας”.
Ο κ. Κουτσούμπας κατέληξε λέγοντας ότι εκείνο που ενοχλεί είναι πως το ΚΚΕ επιμένει να λέει με ειλικρίνεια στο λαό πως “η οργή του δεν πρέπει να είναι τυφλή, πρέπει να μετεξελιχθεί, να γίνει συνειδητή. Να μην διαχυθεί γενικώς και αντιμνημονιακώς σε όλες τις τέτοιες εκδοχές του, αλλά να κατευθυνθεί μαζικά, αποφασιστικά στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ, παντού”.