Παραδέχεται ο Γιώργος Παπανδρέου ότι συναντήθηκε με τον επικεφαλής της HSBC στην Ελβετία, ωστόσο όπως αναφέρει αυτό δεν είχε σχέση με το περίφημο CD της Κριστίν Λαγκάρντ.
Απαντώντας σε όσα αποκάλυψε η Ζωή Κωνσταντοπούλου περί συναντήσεων του Γ. Παπανδρέου και του Γ. Παπακωνσταντίνου, τον Ιανουάριο του 2011, με τον διοικητή της τράπεζας HSBC στην Ελβετία, ο πρώην πρωθυπουργός δεν αρνείται το γεγονός, αλλά επισημαίνει ότι δεν ήταν αντικείμενο οι Έλληνες καταθέτες στην τράπεζα.
Ειδικότερα για επιχείρηση προκειμένου οι αυτονόητες δραστηριότητες ενός πρωθυπουργού να καταστούν αντικείμενο μίας ανυπόστατης σεναριολογίας, με στόχο την επίτευξη πολιτικών εντυπώσεων και την μικροκομματική εκμετάλλευση κάνει λόγο το γραφείο του Γ. Παπανδρέου.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται “Η προσπάθεια ορισμένων, να καταστήσουν τη γνωστή σαν "λίστα Λαγκάρντ" αντικείμενο συναντήσεων του τότε Πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, με εκπροσώπους τραπεζών, θα μπορούσε να πει κανείς ότι στερείται σοβαρότητας, αν πίσω από αυτήν δεν υπήρχε μια επιχείρηση προκειμένου οι αυτονόητες δραστηριότητες ενός Πρωθυπουργού να καταστούν αντικείμενο μιας ανυπόστατης σεναριολογίας, με στόχο την επίτευξη πολιτικών εντυπώσεων και την μικροκομματική εκμετάλλευση”.
Η ανακοίνωση του Γιώργου Παπανδρέου
Πάγια θέση του Γιώργου Α. Παπανδρέου, την οποία υποστηρίζει με κάθε ευκαιρία στα Όργανα της ΕΕ, σε διεθνείς Οργανισμούς και εκδηλώσεις, αλλά και στις συναντήσεις που έχει με θεσμικούς παράγοντες σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι ότι, απαιτείται να ληφθούν άμεσα αποφάσεις για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και τον έλεγχο των φορολογικών παραδείσων, αφού εκτός των οικονομικών εγκλημάτων που διαπράττονται, οι πολίτες όχι μόνο στερούνται σημαντικών πόρων αλλά και καλούνται να καλύψουν το έλλειμμα στους προϋπολογισμούς. Και όπως επανειλημμένα έχει τονίσει, μεγάλη ευθύνη για το κενό δίκαιης ρύθμισης αυτού του κορυφαίου θέματος έχει και η ΕΕ, όπως και οι συμμετέχοντες στο G20.
Η προσπάθεια ορισμένων, να καταστήσουν τη γνωστή σαν "λίστα Λαγκάρντ" αντικείμενο συναντήσεων του τότε Πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, με εκπροσώπους τραπεζών, θα μπορούσε να πει κανείς ότι στερείται σοβαρότητας, αν πίσω από αυτήν δεν υπήρχε μια επιχείρηση προκειμένου οι αυτονόητες δραστηριότητες ενός Πρωθυπουργού να καταστούν αντικείμενο μιας ανυπόστατης σεναριολογίας, με στόχο την επίτευξη πολιτικών εντυπώσεων και την μικροκομματική εκμετάλλευση.
Μοναδικό μέλημα του Γιώργου Παπανδρέου, ήταν και είναι η μάχη για τη σωτηρία και την αλλαγή της χώρας, σε αντίθεση με όσους σήμερα ασκούν απαράδεκτη κριτική και μάλιστα εκ του ασφαλούς.
