Ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου απάντησε στον πρώην πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου με αφορμή το σχόλιό του, «Ο λόγος του κ. Ιγνατίου λοιπόν, απέναντι στην πραγματικότητα», που απέστειλε στα ΜΜΕ, μέσω του Γιώργου Ελενόπουλου.
Στην απάντησή του ο κ. Ιγνατίου αναφέρει:
« Δυστυχώς για τον κ. Παπανδρέου, "είναι τα έγγραφα του ΔΝΤ που βρίσκονται απέναντί του", ΔΕΝ είμαι εγώ. Και στο Ταμείο πρέπει να στρέψει τα βέλη του, που τον κατηγορεί ...αδίκως, ότι απέρριψε την αναδιάρθρωση που του πρότεινε ο Ντομινίκ Στρος Καν.
Ο κ. Παπανδρέου απαντά στο κείμενό μου στο «ΕτΚ», με όρους χαρτοπαικτικής λέσχης. Ανέμενα ότι ο ευγενής πρώην πρωθυπουργός, που γυρίζει ανά τον κόσμο διαλαλώντας το ...εμπόρευμά του -«Πως έσωσε την Ελλάδα»- θα απαντούσε ουσιαστικά και δεν θα κατέφευγε σε δηλώσεις άλλων.
Επί της ουσίας:
Ο κ. Παπανδρέου δεν έχει απολύτως κανένα στοιχείο για να στηρίξει όσα υποστηρίζει. ΚΑΝΕΝΑ. Απέφυγε να απαντήσει στην τεκμηριωμένη ανάλυσή μου, που στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο σε απόρρητα αλλά και δημοσιευμένα κείμενα του ΔΝΤ. Καλό θα είναι να απαντήσει σ’ αυτά τα συγκεκριμένα στοιχεία και όχι να υπεκφεύγει με δήθεν τοποθετήσεις του και διεκδικήσεις του, που ακόμα και σήμερα δεν μπορεί να αποδείξει.
Ποιός άραγε λέει αλήθεια; ο κ. Παπανδρέου που ισχυρίζεται ότι έθεσε από την αρχή το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους, ή οι εμπειρογνώμονες του Ταμείου που σε κλειστή απόρρητη συνεδρίαση διαβεβαίωναν τα μέλη του Δ.Σ. που επέκριναν το πρόγραμμα επειδή έλειπε το βασικό στοιχείο του «κουρέματος» και έτσι ήταν προδιαγεγραμμένη η αποτυχία του Προγράμματος, ότι είναι οι ίδιες οι ελληνικές αρχές που απέρριψαν την αναδιάρθρωση του χρέους;
Αραγε γιατί ο κ. Παπανδρέου δεν απάντησε μέχρι σήμερα στα επίσημα έγγραφα του ΔΝΤ και συγκεκριμένα στις αναφορές των ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων του Ταμείου που δημοσιεύθηκαν τον Ιούνιο του 2013 ότι οι ίδιες οι ελληνικές αρχές θεωρούσαν ως κόκκινη γραμμή και πολιτικά ριψοκίνδυνο το κούρεμα του χρέους».
Είναι καιρός να δώσει στοιχεία και να επιτρέψει τη δημοσίευση των πρακτικών του υπουργικού συμβουλίου για να ανατρέψει τις κατηγορίες του ΔΝΤ εναντίον του». αναφέρει ο Μιχάλης Ιγνατίου στην απάντησή του στον Γ. Παπανδρέου.
Οι βολές Παπανδρέου δια στόματος Ελενόπουλου:
Ο κ. Ιγνατίου, μιλά στο άρθρο του, για το “χαρτί” της αναδιάρθρωσης που είχε στα χέρια του το 2010 ο Γιώργος Παπανδρέου και δεν αξιοποίησε και επίσης, υποστηρίζει ότι, ο Γιώργος Παπανδρέου – μέσω δικού μου σχολίου – ψεύδεται που υποστηρίζει ότι είχε θέσει το θέμα προς συζήτηση από την πρώτη στιγμή.
Αφήνω στην άκρη το γεγονός ότι, η τύχη της χώρας και του Ελληνικού λαού, δεν είναι “χαρτί” για να το παίξει κανείς στην πράσινη τσόχα και έρχομαι στο προκείμενο.
Πρώτον. Ο Γιώργος Παπανδρέου, δεν ψεύδεται. Το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους ετέθη και όπως είναι ευνόητο, δημοσίως ουδεμία συζήτηση έγινε.
Μάλιστα, ο Γιώργος Παπανδρέου το έθεσε συνεπικουρούμενος μεταξύ άλλων και από τον τότε Γενικό Διευθυντή του ΔΝΤ, με τον οποίο είχαν κάνει σχετικές συζητήσεις, αλλά η ΕΕ και η ΕΚΤ ήταν απολύτως αντίθετες. Επίσης, στο προ ημερών σχόλιό μου επί του ζητήματος αυτού υπενθύμισα, ότι και μόνον η δημόσια αναφορά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο εκτόξευε τα επιτόκια στα ύψη. Αυτό το γνωρίζουν όλοι, ο κ. Ιγνατίου το αντιπαρέρχεται. Αυτή είναι η αλήθεια είτε αρέσει στον κ. Ιγνατίου είτε όχι. Επ‘ αυτού ουδέν άλλο.
Δεύτερον. Ο κ. Ιγνατίου υποθέτει ότι, αν ο Γιώργος Παπανδρέου “έπαιζε” με το “χαρτί” της αναδιάρθρωσης, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας θα υποχωρούσαν έντρομοι!
Η ιστορία απέδειξε ότι ο κ. Ιγνατίου έχει, το λιγότερο, άδικο.
Μόλις προ ολίγου καιρού, στα μέσα Σεπτεμβρίου του 2013, ο κ. Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μέχρι το 2011, επιβεβαιώνει αυτό που όλοι γνωρίζαμε αλλά οι γνωστοί συνομωσιολόγοι παρέκαμπταν - και συνεχίζουν να το πράττουν -, ότι πολλοί στη ΕΕ ήθελαν την Ελλάδα εκτός Ευρώ. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στις 13 Σεπτεμβρίου 2013 και στις εφημερίδες ΗΜΕΡΗΣΙΑ και ΕΘΝΟΣ, του Ομίλου στον οποίο γράφει ο κ. Ιγνατίου, ο κ. Σμάγκι αποκαλύπτει στο βιβλίο του “Πεθαίνοντας από λιτότητα” ότι:
“Η Kαγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ πίστευε μέχρι και το 2012 ότι η Ελλάδα μπορούσε να βγει από την ευρωζώνη χωρίς μοιραίους κλυδωνισμούς για το κοινό νόμισμα.”
Και προσθέτει ο κ. Σμάγκι: ” Η Άνγκελα Μέρκελ ήταν πεπεισμένη μέχρι και το φθινόπωρο του 2012 ότι οι επιπτώσεις ενός Grexit ήταν διαχειρίσιμες τόσο για τη Γερμανία όσο και για το κοινό νόμισμα και την ΕΚΤ.”
Το γνωρίζει ο κ. Ιγνατίου; Το γνωρίζει.
Όπως γνωρίζει και ότι, την περίοδο στην οποία αναφέρεται, η ΕΕ ήταν απολύτως αρνητική στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους.
Όπως γνωρίζει επίσης ότι, είχε προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις η δήλωση Τρισέ, τότε Πρόεδρου της ΕΚΤ, σύφωνα με την οποία μόνο πάνω από το πτώμα του θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο. Τη θέση του αυτή επαναλαμβάνει και σήμερα, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
Τρίτον. Ευρισκόμενος πέραν του Ατλαντικού, ο κ. Ιγνατίου όφειλε να γνωρίζει ότι, άβυσσος χώριζε – και συνεχίζει να χωρίζει – τις αντιλήψεις μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ σε ό,τι αφορά την διαχείριση του χρέους. Στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2013, σε συνέντευξή του στο περιοδικό Der Spiegel, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αναφερόμενος στο 2010, αποκαλύπτει: “Έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον Τίμοθι Γκάιτνερ – τότε Υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ – ο οποίος μου λέει: Το ξέρεις ότι δεν θα είχαμε πάρει την απόφαση ν’ αφήσουμε τη Lehman Brothers να χρεοκοπήσει αν μας είχαν ρωτήσει 24 ώρες αργότερα, δεν το ξέρεις;»
Μάλιστα, όπως σημείωνε το δημοσίευμα του περιοδικού, “ένα βασικό δίλημμα που κλήθηκε ν’ αντιμετωπίσει ο κ. Σόιμπλε είναι αν η Ελλάδα θα έπρεπε να εξωθηθεί σε έξοδο από την Ευρωζώνη το 2010. Το ενδεχόμενο είχε συζητηθεί στο υπουργείο Οικονομικών, αν και αυτές οι συζητήσεις ποτέ δεν δημοσιοποιήθηκαν.”
Τέταρτον. Ας αποφασίσει ο κ. Ιγνατίου και οι πάσης φύσεως θιασώτες των αποκαλουμένων “εύκολων λύσεων”, ποια είναι τελικώς η άποψή τους περί ΔΝΤ. Είναι θετική ή αρνητική η παρουσία του στην Τρόϊκα. Δεν είναι δυνατόν κάποιες φορές να μιλούν με τον έναν τρόπο και κάποιες με τον άλλον. Για να τον διευκολύνουμε στην απόφασή του, εμείς ούτε ΔΝΤ θέλαμε, ούτε Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ούτε και ΕΚΤ, αλλά η χώρα έπρεπε να σωθεί από μια εθνική καταστροφή, για την οποία άλλοι είναι υπεύθυνοι αλλά για αυτούς δεν τολμά να πει ούτε μια λέξη ο κ. Ιγνατίου. Θα έχει τους λόγους του.
Ο λόγος του κ. Ιγνατίου λοιπόν, απέναντι στην πραγματικότητα.
Α, και για να μην ξεχνιόμαστε. Κύριε Ιγνατίου, πρώτα τα χρήματα πάνω στο τραπέζι και μετά η μπλόφα.
