Επίθεση με σκληρούς χαρακτηρισμούς εξαπέλυσε ο Θεόδωρος Πάγκαλος στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, σε συνέντευξη που έδωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό ΒΗΜΑ FM. Όπως είπε ο κύριος Πάγκαλος “Χρυσή Αυγή και ΣΥΡΙΖΑ μαζί, χέρι – χέρι”, ενώ τόνισε ότι τα συνθήματα που χρησιμοποιούν στο κόμμα της Αριστεράς όπως το “έξω από την Ευρώπη” δημιουργούν ταραχές.
Επίσης ο κύριος Πάγκαλος επαίνεσε τον Σαμαρά λέγοντας “ότι έχει ωριμάσει κι ένας πολιτικός που ωριμάζει μου αρέσει” κάτι που δεν έπραξε και για τον κύριο Βενιζέλο, για τον οποίο ήταν εξαιρετικά επικριτικός. Όπως είπε ο πρώην υπουργός “Μάζεψε τη στενή του παρέα, το γραφείο του, κυριολεκτικά απέκλεισε όλους τους άλλους, αδιαφόρησε για αυτούς και τώρα έρχεται και λέει “βοηθήστε με”. Ποιον να βοηθήσουμε; Δεν έχει μείνει κανείς. Εδώ έφυγε το ΠΑΣΟΚ, δε φεύγουμε εμείς”
Αναλυτικά τι είπε ο Θεόδωρος Πάγκαλος:
Για τον Αλέξη Τσίπρα:
Ένας τύπος που λέει στους Ευρωπαίους: «Βάλτε κάτω τα μολύβια και ακούστε μας, γιατί μιλάμε για ανθρώπους», δεν είναι γελοίος; Εμένα αυτό το συναίσθημα μου προκαλεί.
Για τη σχέση Τσίπρα και Χρυσής Αυγής:
Η ψυχολογική ανάλυση των μελών της Χρυσής Αυγής θεωρώ ότι είναι χαρακτηριστικό μιας ιδιάζουσας ελαφρότητας που έχει ο κ. Τσίπρας. Αφού είναι ψευτοτσαμπουκάδες, γιατί τα στελέχη του κ. Τσίπρα δεν ορθώνουν το ανάστημά τους εναντίον τους να τους σταματήσουν, αλλά χέρι-χέρι, μαζί και οι δύο, δημιουργούνε ταραχές και αναστατώσεις με κοινά συνθήματα όπως το “Έξω από την Ευρώπη”;
“Τα “ΝΕΑ” σήμερα έχουν δημοσιεύσει μια φωτογραφία από την περσινή 28η Οκτωβρίου στην Θεσσαλονίκη. Αν δείτε αυτή τη φωτογραφία και τα πανό, χωρίς τα πρόσωπα, αφού δεν τα γνωρίζουμε, θα δείτε ότι είναι Χρυσή Αυγή και ΣΥΡΙΖΑ μαζί. Χέρι-χέρι, όπως και στα οδοφράγματα της Κερατέας. Αν ξέρεις ότι το αβγό του φιδιού είναι του φιδιού, δεν το βάζεις κάτω από την κότα σου να περιμένει και να δεις πότε θα το εκκολάψει. Και η κότα εν προκειμένω είναι ο ΣΥΡΙΖΑ”.
Για τον Αντώνη Σαμαρά:
“Είμαι ευχάριστα έκπληκτος, γιατί δεν περίμενα ότι θα μπορέσει να συνδυάσει το δικό του κόμμα με τις στάσεις και τις αντιστάσεις του, το ΠΑΣΟΚ στην κατάσταση που είναι σήμερα κι ένα κόμμα που έχει προκύψει από την κομμουνιστικής προέλευσης Αριστερά, με άλλες βλέψεις και άλλους προσανατολισμούς, όπως είναι το κόμμα του κ. Κουβέλη. Είναι τρία διαφορετικά πράγματα με διαφορετική προέλευση, διαφορετικές εμπειρίες και διαφορετικές προοπτικές και κατάφερε να τα συνδυάσει αυτή τη στιγμή με έναν αρμονικό τρόπο. Είναι ένα επίτευγμα που από τον Σαμαρά της Πολιτικής Άνοιξης δεν το περίμενα. Φαίνεται ότι έχει ωριμάσει κι ένας πολιτικός που ωριμάζει μου αρέσει, όπως κι ένας πολιτικός που αλλάζει μου αρέσει”.
Για το ΠΑΣΟΚ και τον Ευάγγελο Βενιζέλο:
“Γιατί δεν έγινε ένα μεγάλο συνέδριο; Να πάνε όλοι, παλιοί, καινούριοι από έξω, από γύρω. Να πούμε ότι είμαστε αυτή η παράταξη, είμαστε ο μισός ελληνικός λαός περίπου. Ο οποίος εγώ πιστεύω δεν θέλει ούτε τη δικτατορία του προλεταριάτου ούτε αναρχία ούτε φασισμό. Θέλει δημοκρατία, εκλογές, Βουλή -όσο και να βρίζει τους παρόντες βουλευτές- ασφάλεια, ηρεμία, κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνικές υπηρεσίες, σχολεία, υγεία. Να πούμε ότι αυτές οι αξίες είναι δικές μας, εμείς τις επιβάλαμε, εμείς αλλάξαμε τη μορφή αυτού του τόπου, έχουμε κάνει τεράστια βήματα προς τα μπρος, ελάτε να δούμε πως τα κατοχυρώσουμε.
Από αυτό το ανοιχτό συνέδριο να βγει κάτι καινούριο. Δεν ξέρω τι θα ήταν αυτό, μπορεί το ίδιο το ΠΑΣΟΚ με ήλιο όχι πορτοκαλί, αλλά κόκκινο, με βούλες. Όχι να εκτονωθούμε, αλλά να συμβάλουμε πολιτικά.
Αντ’ αυτού, ο κύριος Βενιζέλος μάζεψε τη στενή του παρέα, το γραφείο του, κυριολεκτικά απέκλεισε όλους τους άλλους, αδιαφόρησε για αυτούς και τώρα έρχεται και λέει «βοηθήστε με». Ποιον να βοηθήσουμε; Δεν έχει μείνει κανείς. Εδώ έφυγε το ΠΑΣΟΚ, δε φεύγουμε εμείς.
Πρέπει να κάνουμε ένα είδος γενικής συνέλευσης όλων των ευαισθησιών και όλων των ανησυχιών που συγκροτούν αυτή την παράταξη που ονομάζουμε δημοκρατική. Αυτή η παράταξη πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει. Αν θα μετάσχει στην κυβέρνηση Σαμαρά, παραδείγματος χάριν, γιατί εγώ βρίσκω εντελώς απαράδεκτο και ανεισφόρητο και επιζήμιο -και από εκλογική άποψη ακόμα- να είμαστε υποστηρικτές σε μια κυβέρνηση που, για κάποιο λόγο, δε συμμετέχουμε”.