Η Δημοκρατία η σταθερότητα, η πολιτική και κοινωνική ομαλότητα βρίσκονται στο απόσπασμα εδώ και πολύ καιρό στην Ελλάδα. Η εκτέλεση των δύο παιδιών την Παρασκευή το βράδυ δεν είναι "σύμπτωμα" είναι η ραγδαία εξέλιξη της νόσου που κατατρώει την ελληνική Δημοκρατία.
Τώρα παρά ποτέ οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου πρέπει να απαντήσουν ενωμένες και να απαντήσουν καθοριστικά σ όποιους και όσους επιχειρούν να μετατρέψουν τη χώρα σε πεδίο μαχών. Τώρα παρά ποτέ πρέπει να καταδικαστεί ο φασισμός απ όπου κι αν προέρχεται, τώρα παρά ποτέ η ελληνική πολιτεία πρέπει να αντιταχθεί στις λογικές και στις πρακτικές που θέλουν να στήσουν χορό διχασμού σε μια κοινωνία εξαιρετικά ευάλωτη, μια κοινωνία που πένεται κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Η αμηχανία της κυβέρνησης αλλά και των υπολοίπων πολιτικών κομμάτων το βράδυ της Παρασκευής ήταν χειροπιαστή. Μια αμηχανία που έκρυβε φόβο και πολλά ερωτηματικά.
Το ίδιο φανερή και η αμηχανία της Χρυσής Αυγής που ίσως τώρα συνειδητοποιεί ότι ο "πόλεμος" για τον οποίο προετοίμαζε τα μέλη της δεν είναι video game, δεν είναι στρατιωτικά παιχνίδια με δάδες και στρατιωτικοί σχηματισμοί παρέλασης, ότι ο πόλεμος, η ένταση, η αποσταθεροποίηση, ο διχασμός είναι αίμα και θάνατος. Είναι το κέλυφος εκκόλαψης πάσης φύσεως και κατηγορίας δολοφόνων.
