«Η μετανάστευση και η ποικιλομορφία είναι το νέο πρότυπο»
Tην ανάγκη για μία μακροπρόθεσμη στρατηγική προσέγγισης του ζητήματος της μετανάστευσης και την κατάλληλη αναπροσαρμογή των σχετικών πολιτικών, προκειμένου να ανταποκρίνονται με επάρκεια στις τωρινές αλλά και τις μελλοντικές συνθήκες και προκλήσεις, τονίζει σε άρθρο του στην ιστοσελίδα Politico o Ευρωπαίοs Επίτροπος για τη Μετανάστευση, τις Εσωτερικές Υποθέσεις και την Ιθαγένεια, Δημήτρης Αβραμόπουλος, με τίτλο «Οι μετανάστες της Ευρώπης είναι εδώ για να μείνουν».
«Είναι ώρα να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια. Δεν μπορούμε και δε θα μπορέσουμε ποτέ να σταματήσουμε τη μετανάστευση. Η προσφυγική κρίση στην Ευρώπη μπορεί να υποχωρεί, αλλά η μετανάστευση σε παγκόσμιο επίπεδο δε θα σταματήσει. Σήμερα που είναι η διεθνής Ημέρα για τους μετανάστες, περισσότερα από 244 εκ. άνθρωποι ζουν εκτός της χώρας στην οποία γεννήθηκαν. Η ανθρώπινη κινητικότητα θα καθορίζει ολοένα και περισσότερο τον 21ο αιώνα. Αν θέλουμε να είμαστε έτοιμοι γι 'αυτό, θα πρέπει να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε τώρα. Η μετανάστευση είναι ένα συναισθηματικό, ευαίσθητο και πολιτικό ζήτημα. Συνέβαλε στο αποτέλεσμα των εκλογών στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο. Αλλά δε μπορούμε πλέον να μιλάμε μόνο για τη διαχείριση κρίσεων: Η μετανάστευση είναι η νέα μας πραγματικότητα. Ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε, να μιλάμε και να ενεργούμε για τη μετανάστευση με έναν πιο ολοκληρωμένο και μακροπρόθεσμο τρόπο, θέτοντας σε εφαρμογή πολιτικές που αποσκοπούν στην προώθηση της ενσωμάτωσης και της ένταξης.
Κατά τα δύο τελευταία χρόνια, η Ευρώπη κατά κύριο λόγο ασχολήθηκε με την αντιμετώπιση των άμεσων επειγουσών αναγκών της παγκόσμιας μετανάστευσης και της προσφυγικής κρίσης ? και μάλιστα με αρκετή επιτυχία. Οι παράτυπες ροές έχουν μειωθεί κατά 63%. Περισσότεροι από 32.000 πρόσφυγες έχουν μετεγκατασταθεί στην Ευρώπη. Περισσότεροι από 25.000 άνθρωποι που χρήζουν προστασίας έχουν επανεγκατασταθεί στην ήπειρο, με άλλους 50.000 να αναμένεται να φτάσουν στα επόμενα δύο χρόνια. Και χιλιάδες μετανάστες έχουν δεχθεί βοήθεια στο έδαφος της Λιβύης, σε συνεργασία με τους διεθνείς εταίρους».
Ωστόσο, ο ευρωπαίος Επίτροπος επισημαίνει ότι «φυσικά πολλά μένουν ακόμα να γίνουν στην Ε.Ε. (?)Δεν μπορούμε όμως να συνεχίσουμε να υιοθετούμε ad hoc προσεγγίσεις και να ενεργούμε μόνο με βραχυπρόθεσμες προθεσμίες στο μυαλό (?)Δυστυχώς, η πρόσφατη συζήτηση για τη μετανάστευση επηρεασμένη από την άνοδο του εθνικισμού, του λαϊκισμού και της ξενοφοβίας- έχει περιορίσει τις δυνατότητες μας να θέσουμε σε εφαρμογή έξυπνες μεταναστευτικές πολιτικές προσανατολισμένες προς το μέλλον, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Είναι ανόητο να πιστεύουμε ότι η μετανάστευση θα εξαφανιστεί αν κάποιος υιοθετήσει σκληρή γλώσσα. Είναι αφελές να σκεφτόμαστε ότι οι κοινωνίες μας θα παραμείνουν ομοιογενείς και απρόσβλητες από τη μετανάστευση εάν κάποιος υψώσει φράχτες. Είναι παράλογο να πιστεύουμε ότι η μετανάστευση θα παραμείνει στην άλλη πλευρά της Μεσογείου, αν κάποιος επιδεικνύει αλληλεγγύη μόνο με οικονομικούς όρους.
Πρέπει να αρχίσουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους πολίτες που ανησυχούν για το πώς θα διαχειριστούμε τη μετανάστευση. Μπορεί να μην είμαστε σε θέση να σταματήσουμε τη μετανάστευση. Αλλά μπορούμε να είμαστε καλύτεροι, εξυπνότεροι και να ενεργούμε προληπτικά ως προς τη διαχείριση αυτού του φαινομένου. Ωστόσο, δεν μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό, αν δεν αποδεχτούμε μια αλλαγή στη στάση και μια αλλαγή στο αφήγημά μας.
Συζητήσεις για την ενσωμάτωση και την ένταξη μπορεί να ακούγονται σαν πολυτέλεια όταν η συζήτηση επικεντρώνεται στην εξεύρεση μιας δίκαιης συμφωνίας σχετικά με τις μεταρρυθμίσεις των κανονισμών του Δουβλίνου, οι οποίοι διέπουν τον τρόπο που γίνεται η επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου στην Ε.Ε. Αλλά το να αφήσουμε αυτές τις μακροπρόθεσμες εκτιμήσεις εκτός συζήτησης θα ήταν ένα λάθος το οποίο έχουμε κάνει κατά το παρελθόν και για το οποίο πληρώνουμε ακόμα και σήμερα το κοινωνικό και οικονομικό κόστος.
Στο τέλος της ημέρας, όλοι πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τη μετανάστευση, την κινητικότητα και την ποικιλομορφία ως το νέο πρότυπο και να προσαρμόσουμε τις πολιτικές μας αναλόγως. Ο μόνος τρόπος για να κάνουμε πολιτικές ασύλου και μετανάστευσης που θα αντέχουν στον μέλλον, είναι να αλλάξουμε συλλογικά πρώτα τον τρόπο σκέψης μας».
