Δηλώνει ότι η ενότητα χτίζεται με καθαρές πολιτικές κι όχι όταν επικρατούν η υπεκφυγή και το παρασκήνιο
«Αν η χώρα οδηγηθεί σε εκλογές με απλή αναλογική, θα οδηγηθεί με αποκλειστική προσωπική ευθύνη του κ. Μητσοτάκη. Διότι θα έχει αρνηθεί να σχηματίσει κυβέρνηση ανοχής όπως ρητά του επιτρέπει το Σύνταγμα. Αλλά εσείς πραγματικά πιστεύετε ότι θα επιλέξει εκλογές με απλή αναλογική; Θα επιλέξει δηλαδή, αντί να σχηματίσει κυβέρνηση, να οδηγηθεί στην μεθεπόμενη Βουλή με περίπου 40 βουλευτές λιγότερους;».
Αυτό υποστηρίζει ο Γιάννης Ραγκούσης σε συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ της Κυριακής και προσθέτει ότι «οι επόμενες εκλογές θα είναι οι πρώτες εκλογές ενός νέου, ομαλού πολιτικού κύκλου οι οποίες θα μας βρουν είτε ως μια δυνάμει μεγάλη προοδευτική παράταξη ή ως ένα πολιτικό εξαπτέρυγο του κ. Μητσοτάκη. Η επιλογή ανήκει σε όσους θα ψηφίσουν στις 12 Νοεμβρίου».
Ο κ. Ραγκούσης επισημαίνει ότι«με βάση το Σύνταγμα η χώρα δεν θα μείνει ακυβέρνητη. Ο κ. Μητσοτάκης θα αφήσει τη χώρα ακυβέρνητη ενδεχομένως» ενώ αντικρούει την άποψη όσων υποστηρίζουν τη μετεκλογική συνεργασία ισχυριζόμενος: «Η δήθεν αγωνία για να μην μείνει η χώρα ακυβέρνητη είναι στην πραγματικότητα η αγωνία 1000 κρατικοδίαιτων στελεχών που κεντρικό θέμα στο μυαλό τους έχουν τα κρατικά αξιώματα και τους μισθούς που συνεπάγονται».
Διαψεύδει ότι επιθυμεί τη συνεργασία του νέου ενιαίου φορέα στη προοδευτική παράταξη με τον ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι θέλει να κλείσει ο κύκλος του και αναληφθεί ξανά το ηθικό πλεονέκτημα ώστε να αναδειχθεί ως αξιωματική αντιπολίτευση κι όχι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Την επόμενη ημέρα της λήξης του Μνημονίου ο Γιάννης Ραγκούσης σημειώνει ότι «χρειάζεται επειγόντως φορολογική και ασφαλιστική ελάφρυνση των παραγωγικών κι εξαγωγικών της δυνάμεων. Χρειάζεται την προσέλκυση νέων μεγάλων εταιρειών που παράγουν μέσα παραγωγής υψηλής τεχνολογίας, από σπόρους μέχρι λογισμικό ρομποτικής τεχνολογίας. Κατά το πρότυπο της πρωτοποριακής σε παγκόσμια κλίμακα ανάπτυξης του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Με φορολογικό συντελεστή 7% και συντελεστή ασφαλιστικών εισφορών 15%».
Τέλος διαβεβαιώνει ότι η ενότητα χτίζεται με καθαρές πολιτικές κι όχι όταν επικρατούν η υπεκφυγή και το παρασκήνιο.
