«Άμα είσαι σύμμαχος, πρέπει να είσαι αξιόπιστος» απάντησε ερωτηθείς σχετικά με τη δήλωσή του ότι «η Ελλάδα είναι ο πιο αξιόπιστος και πιο προβλέψιμος σύμμαχος των ΗΠΑ»
«Έχουμε διερευνήσει, εάν υπάρχει η δυνατότητα να μπούμε στον πυρήνα της κεντρικής διαφωνίας που έχουμε με την Τουρκία, που είναι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα» είπε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αναφερόμενος στα ελληνοτουρκικά στο συνέδριο της εφημερίδας «Το Βήμα» με θέμα «Μεταπολίτευση 1974-2024: 50 Χρόνια Ελληνική Εξωτερική Πολιτική», τονίζοντας ότι«δ Δε βλέπω προοπτική να γίνει αυτή η συζήτηση».
Ο πρωθυπουργός σημείωσε, ότι «ο τουρκικός αναθεωρητισμός δεν ανανεώθηκε τα τελευταία 5 χρόνια. Να θυμίσω τα Ίμια το 1996, να θυμίσω ότι παραβιάσεις είχαμε διαρκώς, να θυμίσω ότι υπάρχει η ανοικτή πληγή της Κύπρου από το 1974. Τι είδαμε τα τελευταία χρόνια; Το Τουρκολιβυκό. Είχαμε την απόπειρα εισβολής στον Έβρο. Είχαμε τον δύσκολο Αύγουστο του 2020 και μια περίοδο παρατεταμένης έντασης στην οποία η Ελλάδα έμεινε σταθερή στη θέση της. Μετά τους σεισμούς υπήρξε μια προσπάθεια επαναπροσέγγισης. Έχουμε μια συνεργασία με την Τουρκία σε ζητήματα που αφορούν το μεταναστευτικό. Ταυτόχρονα έχουμε την θωράκιση που θωρακίζουν τις σχέσεις Ευρώπης και Τουρκίας».
Ερωτηθείς τι απαντά σε όσους κατακρίνουν την κυβέρνηση και την Ευρώπη για την εμπλοκή της στον πόλεμο στην Ουκρανία, ο πρωθυπουργός είπε:«Αναρωτιέμαι αν μπορεί να γίνει αυτό το πράγμα. Δηλαδή ξαφνικά μια ήπειρος να δηλώσει, ότι δεν μετέχει σε αυτά που συμβαίνουν γύρω της. Μα πώς; Πώς γίνεται να μη μετέχει όταν ο πόλεμος στην Ουκρανία αφορά την Ευρώπη; Για πρώτη φορά έχουμε πόλεμο στην Ευρώπη από ουσιαστικά από το από το 1945, αν εξαιρέσει κανείς προφανώς την τραγωδία της Τουρκίας της Γιουγκοσλαβίας και της τουρκικής εισβολής στην στην Κύπρο.
Η Γιουγκοσλαβία ήταν ουσιαστικά ένας εμφύλιος πόλεμος. Και πώς μπορεί η Ευρώπη αλλά και η Ελλάδα, η οποία στηρίζει όλη την εξωτερική της πολιτική στο οικοδόμημα του διεθνούς δικαίου και του απαραβίαστου των συνόρων, να μένει αδιάφορη ή να πει ότι δεν την αφορά μια απροκάλυπτη εισβολή μιας χώρας, η οποία ουσιαστικά διεκδικεί να επιβάλει το δίκαιο του ισχυρού. Να γυρίσουμε δηλαδή σε έναν κόσμο πριν το 1945, όπου ο ισχυρός, ουσιαστικά στη λογική του τι έλεγαν οι Αθηναίοι στους Μηλίους, όπως τα έγραψε ο Θουκυδίδης, λέει πρακτικά επιβάλλει τους όρους του στον πιο αδύναμο.
Άρα το ζήτημα αυτό προφανώς και μας αφορά και μας αφορά και για έναν λόγο ακόμα και εδώ να βάλω στη συζήτηση την αβεβαιότητα στην οποία αναφερθήκατε. Διότι μια σταθερά της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας, η οποία ήταν ότι μονίμως υπάρχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες φροντίζουν για την ασφάλειά μας και πληρώνουν πάρα πολλά λεφτά στο ΝΑΤΟ για να κοιμόμαστε εμείς ασφαλείς, παύει πρακτικά να ισχύει. Και πρέπει να σας πω ότι ο πρόεδρος Τραμπ, όταν έθεσε για πρώτη φορά τους Ευρωπαίους ηγέτες, εγώ δεν ήμουν τότε ακόμα πρωθυπουργός, προ των ευθυνών τους, λέγοντάς τους ξεκάθαρα το 2017 ότι δεν γίνεται εγώ να πληρώνω για εσάς και εσείς να μην πληροίτε την ελάχιστη υποχρέωσή σας να δαπανάτε το 2% του ΑΕΠ στις αμυντικές δαπάνες.
Είχε επί της ουσίας δίκιο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η Ευρώπη συνολικά, ως Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και ως κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ, πρέπει να πάρει την ασφάλειά της πολύ πιο σοβαρά από ό, τι έχει κάνει. Και εμείς σε αυτή τη συζήτηση προσερχόμαστε όχι απλά με την επιχειρηματολογία μας ισχυρή, αλλά και με το κεκτημένο μιας χώρας η οποία δαπανά πάνω του 3% στις στην άμυνα της».
«Η Ελλάδα είναι ο πιο αξιόπιστος και πιο προβλέψιμος σύμμαχος των ΗΠΑ»
Για τη δήλωση του κ. Μητσοτάκη, ότι «η Ελλάδα είναι ο πιο αξιόπιστος και πιο προβλέψιμος σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών» που είχε εγείρει εντάσεις σε όλη την αντιπολίτευση ο πρωθυπουργός σχολιάζει: « Θα έλεγα ότι είναι σχεδόν ταυτολογία. Άμα είσαι σύμμαχος, πρέπει να είσαι αξιόπιστος. Πρέπει να μπορείς όμως να μη σκέφτεσαι μόνο το δικό σου συμφέρον, αλλά και το συμφέρον, των συμμάχων σου και θέλω να θυμίσω ότι όποτε η Ελλάδα στο παρελθόν, σε άλλες εποχές μεγαλούργησε, το έκανε γιατί ακριβώς μπόρεσε να εντάξει τις ελληνικές προτεραιότητες στους συμμάχους σε ένα ευρύτερο σχήμα γεωπολιτικών εξελίξεων, με τις οποίες τελικά η χώρα συντάχθηκε.
Πάρτε για παράδειγμα την Αλεξανδρούπολη. Τί ήταν η Αλεξανδρούπολη μέχρι το 2019; Ποια ήταν η γεωπολιτική της σημασία και ποια είναι η γεωπολιτική της σημασία τώρα; Προφανώς αυτό είναι προς όφελος του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών. Αλλά πείτε μου εσείς, αν δεν είναι και προς όφελος της πατρίδας μας. Δείτε τη διάσταση της διπλωματίας που αφορά την ενέργεια που η Ελλάδα ξαφνικά, από εκεί που ήταν μια χώρα αδιάφορη στο ενεργειακό γίγνεσθαι των Βαλκανίων και ως απότοκο σε έναν βαθμό της κρίσης όπου κλειστήκαμε στο καβούκι μας και έπρεπε να ασχοληθούμε με τα του οίκου μας, σήμερα ουσιαστικά γίνεται πάροχος ενεργειακής ασφάλειας, όχι μόνο για τα Βαλκάνια, μέχρι και την Ουκρανία, μπορούμε σήμερα να καλύψουμε με φυσικό αέριο.
Άρα οι εθνικές προτεραιότητες και τα εθνικά συμφέροντα έρχονται και συντάσσονται με ευρύτερες προτεραιότητες των συμμάχων μας και με αυτό τον τρόπο ουσιαστικά μπορούμε να διαμορφώσουμε λύσεις οι οποίες είναι αμοιβαία ωφέλιμες και να προωθούνται».
