«Φτάσαμε όντως στα όρια του πολέμου»
Στην πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων κατά τη διάρκεια της τελευταίας τετραετίας, στις βασικές αρχές της διπλωματίας αλλά και στο έργο που αφήνει πίσω του αναφέρεται ο υπουργός Εξωτερικών και υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στον Νότιο Τομέα της Β΄ Αθηνών, Νίκος Δένδιας, παραχωρώντας συνέντευξη στο κανάλι του ηθοποιού, σκηνοθέτη και συγγραφέα Γιάννη Σαρακατσάνη στο YouTube.
Ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας μίλησε καταρχάς για τον μεγάλο αριθμό ταξιδιών που πραγματοποίησε εκτός συνόρων προκειμένου μεταξύ άλλων να ενισχυθούν οι σχέσεις της Ελλάδας με μία σειρά κρατών, με τις οποίες δεν διατηρούσαμε επαφές ή αυτές είχαν ατονήσει. «Αν είσαι υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών έρχονται όλοι σε εσένα, αν είσαι υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, πρέπει να είσαι πολύ περισσότερο εξωστρεφής» όπως αναφέρει, προσθέτοντας πως «καταρχάς δεν επιτρέπεται να έχεις κακές σχέσεις. Αυτό απαγορεύεται. Δεν υπηρετεί τη δουλειά σου, το καθήκον σου. Από εκεί και πέρα, όμως, υπάρχουν προσωπικές διαβαθμίσεις. Με κάποιους γίνεσαι φίλος, με κάποιους άλλους γίνεσαι λιγότερο φίλος. Όμως επηρεάζει πάρα πολύ το να έχεις μια πολύ καλή προσωπική σχέση. Άλλαξα πολύ την αντίληψή μου για το πόση αξία έχει αυτό, ερχόμενος σε αυτό το υπουργείο». Μάλιστα έδωσε έμφαση στη μεγάλη σημασία της Συμφωνίας Αμυντικής Συνεργασίας με τη Γαλλία, όπως και της ολοκλήρωσης από τον ίδιο της διαπραγμάτευσης των Συμφωνιών για οριοθέτηση ΑΟΖ, με την Ιταλία και την Αίγυπτο αντιστοίχως, μετά από δεκαετίες διαπραγματεύσεων.
Στάθηκε επίσης στο περιστατικό με τον έντονο διάλογο που είχε μπροστά στις κάμερες τον Απρίλιο του 2021 με τον Τούρκο ομόλογό του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην Άγκυρα. «Ναι, μαλώσαμε. Μαλώσαμε όμως για κάτι που δεν μπορούσε να γίνει ανεκτό, δεν μπορεί να είσαι μέσα στην Άγκυρα, να ακούς ισχυρισμούς που είναι τελείως αντίθετοι με το Διεθνές Δίκαιο και να μένεις σιωπηλός, απλώς και μόνο επειδή είσαι φιλοξενούμενος ενός φίλου σου. Δε γίνονται αυτά τα πράγματα. Είναι ξέρετε το γνωστό “φίλος μεν, φιλτάτη δε η αλήθεια”. Η ατμόσφαιρα μάλιστα στο δείπνο που παρέθεσε η τουρκική πλευρά μετά τη συνάντηση, ήταν παγωμένη. Αναγκάστηκε να καθίσει δίπλα μου, ήταν φρίκη. Τα πρώτα είκοσι λεπτά ήταν πάγος, δεν μιλούσε άνθρωπος».
Μάλιστα ανέφερε κι άλλες δύσκολες στιγμές που υπήρξαν στις σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία: «Δε σας κρύβω ότι αυτά τα 3,5 χρόνια – και το δύσκολα είναι understatement – εφιάλτης ήταν. Φτάσαμε στα όρια του πολέμου με την Τουρκία, αυτό δεν είναι αστείο». Διευκρινίζει ωστόσο ότι ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν ότι η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν κοινό συμφέρον την επίλυση της μοναδικής διαφοράς. «Και αν η Τουρκία καταλάβει ότι το να λύσει τη διαφορά της με την Ελλάδα είναι και προς το δικό της συμφέρον – το συμφέρον μιας ευρωπαϊκής, δημοκρατικής, πλούσιας Τουρκίας, όχι μιας αυτοκρατορικής, οπισθοδρομικής Τουρκίας, εξαρτάται για ποιά Τουρκία μιλάμε – τότε μπορούμε να βρούμε άκρη» επισημαίνει.
Για τη δε Ρωσία, σημειώνει πως έκανε ένα τεράστιο λάθος με την εισβολή στην Ουκρανία και ότι η Ελλάδα δεν είχε άλλη επιλογή, σχετικά με τη στάση της στο ίδιο ζήτημα. «Φανταστείτε αν η Ελλάδα, με τις απειλές που δέχεται, υποστήριζε μια αντίληψη ότι τα σύνορα μπορούν να αλλάξουν με τη βία, όταν μια από τις δυο πλευρές, η ισχυρότερη θεωρητικά μάλιστα, έχει ένα ιδεολόγημα που της επιτρέπει να το κάνει».
Για τις δε ΗΠΑ εκτιμά πως «θα παραμείνει η υπερδύναμη και στο ορατό μέλλον. Άρα η Ελλάδα πρέπει να έχει με αυτή την υπερδύναμη μια εγκάρδια σχέση και θα πρέπει να έχει, κατά το δυνατόν, και μια συμβατότητα συμφερόντων. Δηλαδή, τα ελληνικά συμφέροντα να υπηρετούνται από τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή. Αυτό επιδιώξαμε αυτό το διάστημα. Και νομίζω ότι εκεί τα πήγαμε εξαιρετικά καλά».
Τέλος, αναφέρεται στην πρώτη γνωριμία που είχε με τον σημερινό Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, Μάρτιο του 2009. Εκείνος ήταν αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και ο κ. Δένδιας υπουργός Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Καραμανλή. «Με είχε στείλει η κυβέρνηση. Ξέρετε, έψαχναν κάποιον να πει στους Αμερικανούς κάτι δυσάρεστο. Λοιπόν, η «πατάτα» πήγαινε δεξιά, πήγαινε αριστερά, έφτασε στον νεότερο υπουργό, που πάντα έτσι συμβαίνει, και εστάλη ο νεότερος».
