«Το να προκλήθηκαν τα γεγονότα αυτά από κυβερνητική πρωτοβουλία ξεπερνά τα όρια της νοσηρής φαντασίας» τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός
Πλήρης διερεύνηση της υπόθεση των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων ζήτησε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής μιλώντας από τα Ανώγεια της Κρήτης, στο πλαίσιο της επετειακής εκδήλωσης για τη συμπλήρωση 10 χρόνων από τον θάνατο του πολιτικού και στενού του φίλου, Ιωάννη Κεφαλογιάννη.
«Διαύγεια και διαφάνεια είναι θεμελιώδη ζητούμενα για έναν σύννομο και ομαλό δημόσιο βίο. Ακόμη περισσότερο όταν προκύπτουν ζητήματα όπως αυτό της παρακολούθησης τηλεφώνου πολιτικού αρχηγού, δημοσιογράφου ή κάθε πολίτη. Σε τέτοιου είδους καταστάσεις η κάθαρση επέρχεται μόνο εφ’ όσον αποσαφηνιστούν πλήρως. Το θέμα είναι τόσο βαρύ και σοβαρό που δεν επιτρέπεται ούτε αντέχεται να μείνουν σκιές ιοβόλες για την δημοκρατική ομαλότητα. Φως λοιπόν! Άπλετο φως» , τόνισε ο Κώστας Καραμανλής και συνέχισε ως εξής:
«Το να προκλήθηκαν τα γεγονότα αυτά από κυβερνητική πρωτοβουλία είναι εκτός από αντιδημοκρατικό και παράνομο, τόσο πέρα από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας που είναι αδιανόητο. Παραμένει όμως επιτακτική η ανάγκη να ξεκαθαριστεί ποιοί και με ποια δικαιολογία ζήτησαν κάτι τέτοιο και ποιοί και πώς το ενέκριναν. Η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου. Όλα στο φως λοιπόν και από εκεί και πέρα απαραίτητες και με διακομματική συνεργασία οι διορθώσεις του θεσμικού καθεστώτος που διέπει και την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου αλλά και την εν γένει λειτουργία των μυστικών υπηρεσιών. Αυτά τα στοιχειώδη για να αποτραπεί η περαιτέρω απαξίωση των θεσμών».
Παράλληλα ο κ. Καραμανλής μπορεί να μιλούσε για το έργο του Ιωάννη Κεφαλογιάννη, αλλά μέσω αυτού έκανε αναφορές και στα εθνικά θέματα. Όπως σημείωσε χαρακτηριστικά, «στα μεγάλα εθνικά θέματα δεν χωρούν παραχωρήσεις» συνήθιζε να λέει ο αείμνηστος πολιτικός. «Ακόμη αντηχεί στ΄ αυτιά μου η μόνιμη επωδός του για την ανάγκη εθνικής ομοψυχίας και ενιαίας εθνικής στρατηγικής. Η διαχρονικά υπεύθυνη και δικαιωμένη αυτή στάση αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα στις μέρες μας. Το διεθνές σκηνικό έχει εισέλθει σε φάση αβεβαιότητας και αποσταθεροποίησης.
Η απαράδεκτη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και η παράταση του πολέμου εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους για τη διεθνή ειρήνη και ευταξία. Ήδη είναι παραπάνω από εμφανής η πιθανότητα εντάσεων, ίσως και αναφλέξεων και σε άλλες περιοχές του κόσμου, όπως η Νοτιοανατολική Ασία, λόγω Ταϊβάν, αλλά και στα γειτονικά μας Βαλκάνια. Και όλα αυτά εν μέσω ενεργειακής, επισιτιστικής και οικονομικής κρίσης που επιβαρύνει δυσβάσταχτα τις ευρωπαϊκές χώρες, πρωτίστως βέβαια τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα. Η δε εικόνα της Δύσης, μπροστά στο καινοφανές σκηνικό και τις προκλήσεις των αναθεωρητικών δυνάμεων, είναι αποκαρδιωτική. Εμφανές έλλειμμα ηγεσίας, αδύναμες ή υπό κατάρρευση κυβερνήσεις, αυξανόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια και απαξίωση των πολιτικών συστημάτων. Ειδικά μάλιστα στην Ευρώπη, που προφανώς μας αφορά και πιο άμεσα. Είναι περισσότερο από ποτέ ανάγκη η Ευρώπη να αφυπνιστεί, να πάρει πρωτοβουλίες, να αντιδράσει συντονισμένα και τολμηρά. Διαφορετικά μας περιμένουν δυσάρεστες εξελίξεις».
«Για τη χώρα μας, συνέχισε, η κατάσταση επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο γιατί αντιμετωπίζει επιπρόσθετα την κλιμάκωση της προκλητικής συμπεριφοράς της Τουρκίας σε όλα τα μέτωπα, από την Ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο μέχρι το Αιγαίο και τη Θράκη. Αψηφώντας κάθε έννοια σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και των διεθνών συνθηκών, επιχειρεί να ανατρέψει το υφιστάμενο status quo και να επιβάλλει την ηγεμονία της, δυστυχώς άλλοτε με την σύμπραξη και άλλοτε με την ανοχή ή επιτήδεια ουδετερότητα των βασικών πρωταγωνιστών της διεθνούς ζωής. Είναι μέσα στο ζοφερό αυτό σκηνικό που καλείται η χώρα μας να αναδείξει τον καλύτερό της εαυτό, διευρύνοντας τα διεθνή της ερείσματα, βελτιώνοντας διαρκώς την αμυντική και αποτρεπτική της ικανότητα και κυρίως, πάνω απ΄ όλα, διαφυλάσσοντας και σφυρηλατώντας την εθνική ομοψυχία και την αποφασιστικότητα του συνόλου του Ελληνισμού να αποκρούσει παντοιοτρόπως κάθε απόπειρα σφετερισμού των δικαίων του».
Τέλος, αναφερόμενος στον Γιάννη Κεφαλογιάννη, ο πρώην πρωθυπουργός επεσήμανε πως το έργο του ήταν σημαντικό και ανεξίτηλο. «Ήταν ασυμβίβαστος σε θέματα αρχών. Πάνω απ’ όλα, πρόσθεσε, ήταν ένας ακέραιος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος ευθύς, ντόμπρος και αληθινός. Ένας πολιτικός που αντίθετα με πολυάριθμες άλλες περιπτώσεις ήταν ξένος στην υποκρισία, στην υστεροβουλία και την προσποίηση. Όταν πίστευε κάτι το έλεγε και το υποστήριζε με πάθος. Όταν θύμωνε, «σκοτείνιαζε» ο ουρανός. Όταν χαιρόταν, φωτιζόταν το πρόσωπό του, ενθουσιαζόταν και γέλαγε με τον τρόπο ενός μικρού παιδιού. Ήταν επίμονος, δεν το έβαζε κάτω ποτέ. Είχε το θάρρος της γνώμης του, ακόμα και όταν ήξερε ότι αυτή δεν ήταν δημοφιλής ή εκείνη που θα επικρατούσε».
