Κοινή δήλωση Γιώργου Καμίνη και Μαρίνου Σκανδάμη
«Για την κυβέρνηση δεν μετράνε όλες οι ζωές το ίδιο» αναφέρουν σε δήλωση τους ο βουλευτής Γιώργος Καμίνης και ο γραμματέας του Τομέα Προστασίας του Πολίτη του ΚΙΝΑΛ, Μαρίνος Σκανδάμης υπογραμμίζοντας ότι «με 11245 κρατουμένους και με μόλις 10055 θέσεις για αυτούς, τα καταστήματα κράτησης της χώρας βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του κινδύνου για νόσηση κρατουμένων και προσωπικού από τη λοίμωξη COVID-19».
Σε κοινή δήλωση τους οι κ.κ. Καμίνης και Σκανδάμης καταγγέλλουν ότι δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο για τις φυλακές , κάνουν λόγο για «εκδικητικά τιμωρητική λογική που κάποιοι υπερασπίζονται ασκώντας εξουσία» και προσθέτουν ότι «από ένα σημείο και πέρα, η ολιγωρία δεν είναι απλώς θέμα αμέλειας. Αποτελεί σοβαρό έγκλημα διακινδύνευσης της ανθρώπινης ζωής, το οποίο θα χρεωθεί η ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου και η κυβέρνηση συνολικά».
Ολόκληρη η δήλωση έχει ως εξής:
Mε 11245 κρατουμένους και με μόλις 10055 θέσεις για αυτούς, τα καταστήματα κράτησης της χώρας βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του κινδύνου για νόσηση κρατουμένων και προσωπικού από τη λοίμωξη COVID-19.
Παρότι η κυβέρνηση εδώ και πολλές ημέρες απαγόρευσε συγκεντρώσεις και έκλεισε δομές για την αποφυγή διασποράς της θανατηφόρου επιδημίας, τίποτα δεν έκανε για τις φυλακές της χώρας, επιτρέποντας τη διατήρηση του υψηλού υπερσυνωστισμού.
Προφανώς για την κυβέρνηση και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεν μετράνε όλες οι ζωές το ίδιο.
Τουλάχιστον, ας σκεφθούν στην Κατεχάκη ότι η απειλή για την δημόσια υγεία δεν διακρίνει πλούσιους από φτωχούς, δεξιούς από αριστερούς, ελεύθερους από φυλακισμένους.
Επιστημονικές ενώσεις, οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, πολιτικά κόμματα, συνδικαλιστικές ενώσεις, η Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ αλλά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων, δείχνουν τον δρόμο. Στην Αμερική και την Ιταλία έχουν ήδη ληφθεί σχετικά μέτρα, ενώ πολλές χώρες ακολουθούν.
Αποσυμφόρηση, με κριτήρια και εφαρμογή των εναλλακτικών της κράτησης μέτρων, με όρους δημόσιας ασφάλειας και ταυτόχρονα με σεβασμό στη ζωή και την υγεία καταδίκων και υποδίκων, πασχόντων κρατουμένων, αλλά και ανηλίκων, νέων, υπερηλίκων και μητέρων με παιδιά στη φυλακή, πρέπει να γίνει τώρα πράξη από την κυβέρνηση.
Η εκδικητικά τιμωρητική λογική που κάποιοι υπερασπίζονται ασκώντας εξουσία, δεν αφορά μια δημοκρατική χώρα.
Από ένα σημείο και πέρα, η ολιγωρία δεν είναι απλώς θέμα αμέλειας. Αποτελεί σοβαρό έγκλημα διακινδύνευσης της ανθρώπινης ζωής, το οποίο θα χρεωθεί η ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου και η κυβέρνηση συνολικά.
