Η ανάρτηση - απάντηση της ηθοποιού Σμαράγδας Καρύδη
Με μια νέα του ανάρτηση ο Γρηγόρης Ψαριανός «καρφώνει» τραγουδιστές, ηθοποιούς και όχι μόνο, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια τοποθετήθηκαν δημόσια για τα πολιτικά τεκταινόμενα και τους χαρακτήρισε «σκουπίδια».
Αφορμή γι’ αυτό το νέο διαδικτυακό του «χτύπημα» στάθηκε η επιστολή που έστειλαν 64 προσωπικότητες ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ανάμεσα στα ονόματα που ανέφερε ο ο Γρηγόρης Ψαριανός ήταν και αυτό της Σμαράγδας Καρύδη.
Η ηθοποιός μέσω της επίσημης σελίδας της στο facebook θέλησε να απαντήσει στον Γρηγόρη Ψαριανό με ένα μακροσκελές κείμενο.
«Έχω δικαίωμα να σας εγκαλώ, γιατί απ το 2007 σας πληρώνω απ τους φόρους μου» αναφέρει μεταξύ άλλων η Σμαράγδα Καρύδη στο κείμενο – απάντηση της.
Η ανάρτηση του Γρηγόρη Ψαριανού:
Η απάντηση της Σμαράγδας Καρύδη:
Κύριε Γρήγορη Ψαριανέ
Με μεγάλη έκπληξη ανακάλυψα ότι παρόλο που ποτέ μα ποτέ όπως το έκαναν τόσοι άλλοι δε πήρα δημοσίως καμία θέση και για κανένα θέμα που να αφορά στο δημοψήφισμα ή σε οποιαδήποτε άλλη επιλογή που έχει να κάνει με το μνημόνιο ή με οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα, είδα στο προφίλ σας στο Facebook το όνομα μου σε μια λίστα στοχοποίησης μου μαζί με άλλους συμπολίτες.
Μάλλον ο συντάκτης με τη γνωστή προχειρότητα που γίνονται όλα μέσα στα σόσιαλ μίντια, μπέρδεψε το Ντίνος Καρύδης (ο μπαμπάς μου είχε πάρει όντως θέση στο δημοψήφισμα) με το Σμαράγδα Καρύδη. Κι ίσως αν ήταν μόνο αυτό το λάθος δε θα είχα ασχοληθεί, αλλά επειδή μέσα εκεί μας αναφέρετε ως «σκουπίδια» όλους εμάς, δεν μπορώ να μην απαντήσω, αν και συνήθως δε το κάνω. Όχι όμως για να διαχωρίσω τη θέση μου ως μη εμπλεκόμενης με τα «σκουπίδια» αφού εκεί μέσα βρίσκονται άνθρωποι που αγαπώ πολύ, έχω συνεργαστεί ή θαυμάζω αλλά γιατί αυτή η ανάρτηση σας, δίνει αφορμή για κάτι, που ίσως έχει αξία να ειπωθεί.
Αν και είχα πάντοτε τις απόψεις μου τις μοιραζόμουν μόνο με τις παρέες και τους φίλους μου, γιατί πιστεύω ότι ο δημόσιος διχαστικός λόγος μόνο κακό έχει κάνει σ αυτή τη χώρα κι ότι η Δημοκρατία έχει ανάγκη τη σύνθεση κι όχι τη διαίρεση.
Είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ με τις απόψεις των συμπολιτών μου αυτό δε με εμποδίζει να τους ακούω, να τους θαυμάζω για το έργο τους -άλλους όχι και τόσο αλλά παρόλα αυτά να τους αποδέχομαι- να συνεργάζομαι μαζί τους, άλλους να τους αγαπώ, κάποιους να τους λατρεύω και κάποιοι να είναι συγγενείς και κολλητοί μου φίλοι.
Και μπορώ και το κάνω αυτό γιατί σιχαίνομαι τον διαρκή εμφύλιο. Γιατί τα διχαστικά δημοψηφίσματα, οι λίστες, το μίσος και ο διχασμός που υπάρχει όχι μόνο γύρω μας αλλά και μέσα μας και μας ξεσκίζει σε κομμάτια. Δεν υπάρχουνε εδώ ούτε σκουπίδια ούτε γερμανοτσολιάδες και δεν έχει τίποτα το δημιουργικό να διαιωνίζουμε όλα όσα μας πάνε πίσω.
Κι εγώ κύριε Ψαριανέ αντίθετα από σας, έχω δικαίωμα να σας εγκαλώ, γιατί απ το 2007 σας πληρώνω απ τους φόρους μου εφόσον εκλεχθήκατε με τον ΣΥΡΙΖΑ τη ΔΗΜΑΡ το ΠΟΤΑΜΙ και τώρα διεκδικείτε να το κάνετε με τη ΝΔ. Είμαι ο εργοδότης σας εδώ και 12 χρόνια. Εσείς αναγνωρίζετε φυσικά στον εαυτό σας το δικαίωμα αλλάζετε απόψεις, να κάνετε λάθος εκτιμήσεις και να εξελίσσεστε.
Θα μπορούσατε να δώσετε και σε άλλους το δικαίωμα ν' αγωνιούν για τη ζωή τους σ αυτή τη χώρα χωρίς να πληρώνονται απ τη Βουλή. Απλώς να μπορούν να λένε τη γνώμη τους. Είναι βασικό συστατικό της αστικής δημοκρατίας στην οποία προσφάτως μετακομίσατε.
Ο χαρακτηρισμός «σκουπίδια» για πολίτες που έχουν άλλη άποψη απ τη δική σας δεν συνάδει ούτε με την αστική ευγένεια στην οποία προφανώς δεν προλάβατε ακόμη να εξασκηθείτε. Μάλλον τη φόρα που πήρε το κορμί για να μετακινηθεί από κόμμα σε κόμμα, δεν πρόλαβε να την ακολουθήσει κι η ψυχή όπου τις έμειναν κάποια αγκάθια ολοκληρωτισμού.
Κι επειδή ποτέ στη ζωή μου δεν είχα συμφέρον απ οποιοδήποτε δημόσιο οργανισμό, επειδή ποτέ δεν πήρα κρατικά χρήματα και δεν ονειρεύτηκα μια καριέρα στην ΕΡΤ, στα κρατικά θέατρα ή σε οργανισμούς, επειδή ποτέ δεν προσπάθησα ούτε πάλεψα να ξαπλώσω στα βουλευτικά έδρανα και να παρακολουθώ εσάς και πολλούς άλλους να πηδάτε ανέμελα από κόμμα σε κόμμα, σας τα λέω αυτά χωρίς ενοχές ή πίσω σκέψεις.
Βγείτε από κει μέσα. Σας έχει κάνει κακό. Σας έχει στεγνώσει. Παλέψτε για τη δημοκρατία αλλιώς. Για αρχή ξεκινήστε να το κάνετε αμισθί. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και πάρτε το ρίσκο. Συμφιλιωθείτε με τον εσωτερικό σας διχασμό και πηγαίνετε παρακάτω. Θα σας ξανανιώσει.
Το είδος της Δημοκρατίας που κι εσείς τώρα πια αγαπάτε, πάει μαζί με την ελευθερία και την ανεκτικότητα. Αυτό για να το πετύχεις χρειάζεσαι ειρήνη και γαλήνη μέσα σου. Αν δε μπορείτε να το νιώσετε τουλάχιστον μιμηθείτε το.
Καλή τύχη
Σμαράγδα Καρύδη
