Παρ’ ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μόνον με συνασπισμούς και συνενώσεις μπορούν να μπουν στην επόμενη Βουλή, οι απόπειρες συνεργασίας είναι – για την ώρα- ναυάγιο
Οι αριθμοί (στις δημοσκοπήσεις) έχουν μιλήσει: κανένα από τα κόμματα που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο χώρο της λεγόμενης «εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς» δεν μπαίνει στη Βουλή. Οι συνεργασίες φαίνεται πως είναι η μόνη λύση που μπορεί να ανοίξει το δρόμο προς το κοινοβούλιο στις επόμενες εκλογές.
Ωστόσο, οι μέχρι τώρα απόπειρες δημιουργίας συνεργασιών ή συνασπισμού έχουν καταλήξει σε ναυάγιο.
Τα δημοσκοπικά ευρήματα των τελευταίων μηνών δείχνουν ότι κανείς από τη Λαϊκή Ενότητα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, την Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τη ΜεΡΑ25 του Γιάννη Βαρουφάκη δεν συγκεντρώνουν ποσοστό που τους εξασφαλίζει θέση στη Βουλή.
Σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα και τις εκτιμήσεις δημοσκόπων που παραθέτει, ένας αντιμνημονιακός συνασπισμός των κομμάτων αυτών είναι αναγκαία εκλογική συνθήκη αλλά και η μόνη σοβαρή επιλογή. Ενώ θα μπορούσε να συγκεντρώσει ποσοστά 5 – 5,5%, που θα τους έφερνε ακόμη και στην 4η θέση ως προς τη δύναμη τους στη Βουλή.
Όμως, παρά τις έντονες διεργασίες και οσμώσεις που γίνονται με πρωτοβουλία ευρέως αποδεκτών προσωπικοτήτων στο «χώρο», όπως ο Μανώλης Γλέζος ή ο Αλέκος Αλαβάνος, η προοπτική κοινού ψηφοδελτίου στις εκλογές από τις παραπάνω δυνάμεις μοιάζει μάλλον δύσκολο.
Ακόμη και στις συγκεκριμένες πολιτικές ομάδες το Σκοπιανό φαίνεται πως δημιουργεί φυγόκεντρες δυνάμεις.
Η ΛΑΕ του Π. Λαφαζάνη βρίσκεται σε συνεργασία με την Ενωτική Πρωτοβουλία «1-1-4» του Μανώλη Γλέζου και του Αλέκου Αλαβάνου.
Σε πλήρως αυτόνομη πορεία φαίνεται πως επιμένει ο Γ. Βαρουφάκης ενώ και για την Πλεύση Ελευθερίας της Ζ. Κωνσταντοπούλου φαίνεται πως η αυτονομία αποτελεί μονόδρομο αλλά και «βέτο» των εμπλεκομένων απέναντι στην πρώην βουλευτή και πρόεδρο της Βουλής.
Πηγές που επικαλείται η εφημερίδα αναφέρουν, πάντως, πως οι «παίκτες» που αντιμετωπίζουν με ρεαλισμό τα δεδομένα συνεχίζουν την προσπάθεια δημιουργίας κοινού μετώπου και θέτουν θέμα πως αν το εκλογικό αποτέλεσμα είναι αρνητικό θα τεθεί ζήτημα ακόμη και ύπαρξης του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου ενώ δεν αποκλείεται και πλήρης διάλυση των περισσότερων εκ των προαναφερθέντων κομμάτων και κινημάτων.
