Πόσο πιθανό είναι η Ελλάδα να πετύχει μια δέσμευση για αποζημιώσεις δια στόματος του Γερμανού προέδρου
Με ένα μεγάλο άγημα από την ελληνική προεδρική φρουρά και εγκαρδιότητα υποδέχτηκε ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, το Γερμανό ομόλογό του Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγιερ.
Ο πρόεδρος της Γερμανίας βρίσκεται στην Αθήνα για επίσημη επίσκεψη.
Ο κ. Στάινμάγιερ έγινε δεκτός από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και την σύζυγό του. Εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης τον υποδέχθηκε η υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Έφη Αχτσιόγλου.
Νωρίτερα ο κ. Σταϊνμάγιερ είχε καταθέσει στέφανο στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.
Η επίσκεψη του Γερμανού προέδρου γίνεται ενώ έχει έρθει στο προσκήνιο για ακόμη μια φορά το αίτημα της Ελλάδας για γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις. Οι απαιτήσεις της ελληνικής πλευράς ανέρχονται σύμφωνα με πληροφορίες της Deutsche Welle σε περίπου 300 δισ. ευρώ.
Πόσο πιθανό είναι η Ελλάδα να πετύχει μια δέσμευση για αποζημιώσεις δια στόματος Σταϊμάγιερ;
Το ζήτημα της διεκδίκησης γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων επιβαρύνει εδώ και δεκαετίες τις ελληνογερμανικές σχέσεις. Οι Γερμανοί είχαν υποβάλει την Ελλάδα και τους πολίτες της σε απερίγραπτο μαρτύριο κατά της διάρκεια της Κατοχής. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν, οι κατακτητές απομύζησαν τη χώρα οικονομικά και κατέστρεψαν τις υποδομές της. Επιπλέον οι ναζί απέσπασαν αναγκαστικό δάνειο από την Τράπεζα της Ελλάδος, το οποίο υπολογίζεται με σημερινά δεδομένα σε περίπου 10 δις ευρώ. Αυτό παραμένει μέχρι και σήμερα ανεξόφλητο.
Παρόλα αυτά το θέμα καταβολής επανορθώσεων δεν υφίσταται για τη γερμανική κυβέρνηση, γράφει η DW.
Ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ απάντησε σε ερώτηση της DW κατά την καθιερωμένη ενημέρωση των συντακτών χθες στο Βερολίνο επαναλαμβάνοντας την πάγια γερμανική θέση: «Η θέση μας είναι ότι το ζήτημα περί γερμανικών επανορθώσεων έχει διευθετηθεί οριστικά τόσο νομικά όσο και πολιτικά». Η γερμανική κυβέρνηση παραπέμπει πάντοτε σε δύο συνθήκες για να στηρίξει τη στάση της. Μία του 1960 ανάμεσα στη Γερμανία και σειρά ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, στο πλαίσιο της οποίας είχαν καταβληθεί στην Ελλάδα 115 εκατομμύρια μάρκα. Εκτός αυτού υπήρξε σύμφωνα με τη γερμανική πλευρά ένα «ευρύ σύστημα διατάξεων περί αποζημιώσεων», το οποίο ωφέλησε μεταξύ άλλων και την Ελλάδα. Η δεύτερη συμφωνία είναι η λεγόμενη Συνθήκη 2+4 μετά τη γερμανική Επανένωση το 1990, σύμφωνα με την οποία –κατά τη γερμανική πάντα πλευρά- δεν προβλέπεται καταβολή περαιτέρω επανορθώσεων.
Ο Στέφεν Ζάιμπερτ πρόσθεσε χθες επίσης ότι εκτός των άλλων, η ελληνική πλευρά δεν έχει καταθέσει ακόμη επίσημο αίτημα. Παρ' όλα αυτά είναι γεγονός ότι στο διάστημα της πρωθυπουργίας του Αλέξη Τσίπρα από το 2015 υπήρξε μια σειρά από αναφορές και δηλώσεις σχετικά με την πρόθεση της ελληνικής πλευράς να διεκδικήσει επανορθώσεις από το Βερολίνο. Αφορμή για να τεθεί εκ νέου το ζήτημα είναι τώρα η επίσκεψη του Γερμανού προέδρου Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγιερ στην Αθήνα. Την πρόθεση της Ελλάδας να διεκδικήσει γερμανικές οφειλές γνωστοποίησε με δηλώσεις του και ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς κατά την επίσκεψή του στο Βερολίνο τον Σεπτέμβριο. Ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Νίκος Βούτσης έχει ανακοινώσει ότι το θέμα θα συζητηθεί στην ολομέλεια της βουλής μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης της διακομματικής επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.
Σύμφωνα με τον Γερμανό νομικό επιστήμονα Ούλριχ Μπάτις, «η ελληνική πλευρά έχουν προσπαθήσει επανειλημμένα ενώπιον εθνικών και διεθνών δικαστηρίων. Μέχρι σήμερα δεν είχαν επιτυχία», λέει, για να προσθέσει ωστόσο ότι «δεν θα απέκλεια εντελώς το ενδεχόμενο να υπάρχουν πιθανότητες» για την Ελλάδα. Ο Γερμανός νομικός επισημαίνει ότι στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1953, η γερμανική πλευρά είχε συμφωνήσει στο πλαίσιο της συνθήκης για το γερμανικό χρέος και είχε επιφυλαχθεί έναντι των εχθρών της στον πόλεμο να διευθετήσει τις πολεμικές οφειλές της οριστικά μετά την υπογραφή συνθήκης ειρήνης. Μετά τη γερμανική Επανένωση όμως η γερμανική πλευρά «συνειδητά απέφυγε να υπογράψει συνθήκη ειρήνης», εξηγεί ο Ούλριχ Μπάτις. Αντί συνθήκης ειρήνης, υπεγράφη η Συνθήκη 2+4 στην οποία βασίζεται και η γερμανική θέση ότι «εφόσον δεν υπάρχει συνθήκη ειρήνης δεν θα πάρετε τίποτα», εξηγεί ο Γερμανός ειδικός.
Γεγονός είναι ότι το Βερολίνο θέλει να αποφύγει να δημιουργηθεί νομικό προηγούμενο μέσα από την περίπτωση της Ελλάδας. Εάν η ελληνική πλευρά δικαιωνόταν, ενδέχεται δεκάδες άλλοι πρώην εχθροί κατά τον πόλεμο να προβούν σε παρόμοιες διεκδικήσεις. Η γερμανική κυβέρνηση παρατηρεί προσεκτικά ότι και στην Πολωνία καταβάλλονται προσπάθειες για διεκδίκηση επανορθώσεων. Πάντως ήδη έχουν υπάρξει επαφές ανάμεσα στην ελληνική και την πολωνική επιτροπή διεκδίκησης επανορθώσεων.
