Ο γραμματέας της ΛΑΕ υποστηρίζει ότι θα λειτουργήσει αποτρεπτικά προς την Τουρκία
«Η στρατηγική σχέση πολύπλευρης συνεργασίας Ελλάδας-Ρωσίας και μια νέα πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική είναι άκρως επίκαιρες για την ασφάλεια της Ελλάδας και την ανάταξη της οικονομίας και της κοινωνίας», τόνισε σε δήλωσή του ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, σχολιάζοντας την συνεργασία της Ρωσίας με την Τουρκία, τον πυρηνικό σταθμό στο Ακουγιού, αλλά και την τριμερή Πούτιν, Ερντογάν και Ρουχανί, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ.
Παράλληλα, ο γραμματέας της Λαϊκής Ενότητας σημείωσε, πως ήταν «εγκληματικό ότι το 2015 ο Τσίπρας γύρισε την πλάτη στο σχέδιο μου για νέα πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, για στρατηγική συνεργασία με την Ρωσία και απαγκίστρωση από τα μνημόνια και την λιτότητα». Απαντώντας σε ερώτηση για τον πυρηνικό σταθμό στο Ακουγιού κατηγόρησε Ελλάδα και Κύπρο ότι «σιώπησαν και δεν επέδειξαν την παραμικρή αντίδραση για την εγκατάσταση ενός πυρηνικού σταθμού στην Τουρκία, σε μια άκρως σεισμογενή γειτονιά, δίπλα στην Κύπρο, ο οποίος εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους για μια μεγάλη καταστροφή στην περιοχή».
Για τις ρωσοτουρκικές σχέσεις μετά τη συμφωνία για το Ακουγιού, τους S-400, αλλά και την τριμερή Ρωσίας, Τουρκίας και Ιράν, είπε ότι «η ζωή, πολύ περισσότερο στις διεθνείς σχέσεις, απεχθάνεται τα κενά. Το "κενό" που άφησε η Αθήνα στην ανάπτυξη τω ελληνορωσικών σχέσεων το 2015 και στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπου της δόθηκε η σχετική ευκαιρία, αλλά γύρισε περιφρονητικά και προσβλητικά την πλάτη στην Μόσχα, έρχεται τώρα να καλύψει η Τουρκία με την συνεχή αναβάθμιση των ρωσοτουρκικών σχέσεων και την ρωσο-τουρκο-ιρανική συνεργασία, με την Αθήνα εκτός παιχνιδιού και ζημιωμένο θεατή.Το σχέδιο για μια αναβαθμισμένη στρατηγική συνεργασία Ελλάδας–Ρωσίας, στο πλαίσιο μιας νέας προοδευτικής αντιμνημονιακής πορείας με επίκεντρο τον κόσμο της εργασίας, το είχα διαμορφώσει προσωπικά και το προωθούσα ως υπουργός Ενέργειας και Παραγωγικής Ανασυγκρότησης».
Όπως σημείωσε ο κ. Λαφαζάνης «πρώτο μεγάλο βήμα γι’ αυτήν την στρατηγική συνεργασία ήταν κυρίως η μεγάλη διακρατική συμφωνία που είχα υπογράψει στην Αγία Πετρούπολη με την Ρωσική Ομοσπονδία για την κατασκευή υπό άκρως επωφελείς όρους (50-50 κλπ.) μεγάλου αγωγού με ρωσικό φυσικό αέριο, που θα περνούσε από την Ελλάδα με προορισμό την Κεντρική Ευρώπη. Μαζί με τον αγωγό ρωσικού φυσικού αερίου, ο οποίος θα απέφερε ετησίως εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στην χώρα μας, είχαμε συμφωνήσει με την Ρωσία για την ένταξη της Ελλάδας στην αναπτυξιακή τράπεζα των BRICS, κάτι που θα απέφερε άμεσα οφέλη και νέους οικονομικούς ορίζοντες. Αυτές οι συμφωνίες διαμόρφωναν το έδαφος για μια αναβαθμισμένη στρατηγική σχέση συνεργασίας με την Ρωσία, σε μια φάση, μάλιστα, που η τελευταία είχε πολύ κακές σχέσεις με την Τουρκία του Ερντογάν».
Και ο γραμματέας της ΛΑΕ κατέληξε λέγοντας ότι «αν η Ελλάδα είχε προχωρήσει τολμηρά σε αυτόν τον δρόμο, που είχα σχεδιάσει μαζί με άλλα ριζοσπαστικά μέτρα που πρότεινα, σήμερα όχι μόνο θα είχε βγει από την κρίση, αλλά και θα είχε κατοχυρώσει καθεστώς ασφάλειας των συνόρων της και θα απέτρεπε απειλές από οποιονδήποτε τρίτο, όπως η Τουρκία, τις οποίες εξευτελιστικά ανέχεται σήμερα». Τέλος, σε ερώτηση για το τι μπορεί να κάνει σήμερα η Ελλάδα για να προασπίσει τα νόμιμα συμφέροντά της, υποστήριξε, ότι «η κυβέρνηση Τσίπρα–Καμμένου βρίσκεται σε αδιέξοδο με τα εθνικά θέματα».
Συμπλήρωσε δε, πως «αν η Ελλάδα έχασε μια ευκαιρία το 2015 με την εγκατάλειψη του σχεδίου μου για μια πραγματικά πολυδιάστατη στρατηγική διεθνών οικονομικών και πολιτικών σχέσεων, τώρα μπροστά στην ένταση της προκλητικότητας της Τουρκίας έχει μια δεύτερη ευκαιρία.Κι αυτή η στιγμή είναι άκρως κατάλληλη για ένα νέο ξεκίνημα των ελληνορωσικών σχέσεων, διότι και η ίδια η Ρωσία αντιλαμβάνεται πλήρως, ότι η μονομερής πρόσδεσή της στην σχέση με την Τουρκία στην περιοχή, είναι άκρως αβέβαιη και παγιδευτική, πολύ περισσότερο που ανά πάσα στιγμή, αν η Τουρκία διασφαλίσει ανταλλάγματα από τις ΗΠΑ και την Δύση, μπορεί να αποκαταστήσει τις σχέσεις μαζί τους σε νέα βάση και με πρώτα θύματα αυτών των ανταλλαγμάτων τους Κούρδους, την Κύπρο και το Αιγαίο. Πιστεύω όμως, ότι μια τέτοια στροφή στις εξωτερικές σχέσεις της Ελλάδας, απόλυτα ρεαλιστική και αναγκαία, απαιτεί μια μεγάλη προοδευτική ανατροπή στην χώρα».
