Οι περισσότεροι κάπου, κάποτε, την έχουμε ακουστά-από ταινίες ή από τις εκεί πρόσφατα πολύ υψηλές θερμοκρασίες που καταμετρώνται. Βοηθά βέβαια και το γλαφυρό της όνομα. Κυρίες και κύριοι καλώς ήλθατε στην Κοιλάδα του Θανάτου, στην Αριζόνα των ΗΠΑ. Ίσως το θερμότερο μέρος του κόσμου, ένα τοπίο ακραίων θερμοκρασιακών τιμών, που κατέχει το ρεκόρ της υψηλότερης καταγεγραμμένης θερμοκρασίας στα χρονικά. Ο βασικότερος "ανταγωνιστής" της Κοιλάδας του Θανάτου ως προς τα ρεκόρ της ακραίας ζέστης, ήταν η έρημος Ελ Αζίζια, της Λιβύης. Ευτυχώς, τα αρχεία των καιρικών συνθηκών που επικρατούν στην αφρικανική χώρα σώθηκαν μετά την επανάσταση του 2011-και αποδεικνύουν πως οι τιμές των 58 βαθμών που κάποτε είχαν καταγραφεί, ήταν λανθασμένες. Έτσι, η Κοιλάδα του Θανάτου απέκτησε αδιαμφισβήτητα πλέον το απόλυτο ρεκόρ παγκοσμίως, με 56,7 βαθμούς Κελσίου στις 10 Ιουλίου του 1913-έναν αιώνα ακριβώς πριν.
Όμως γιατί; Γιατί ειδικά η Κοιλάδα του Θανάτου παρουσιάζει αυτή την ιδιομορφία; Οι επιστήμονες βάλθηκαν να λύσουν το μυστήριο. Τι είναι αυτό που μετατρέπει την περιοχή αυτή σε κυριολεκτικό καμίνι; Πρόκειται για έναν μοναδικό συνδυασμό περιβαλλοντικών παραγόντων. Βασικότερη αιτία είναι το υψόμετρο στο οποίο βρίσκεται και το οποίο τοποθετείται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, παρότι η περιοχή τοποθετείται 400 χιλιόμετρα μακριά από οποιαδήποτε μεγάλη υδάτινη επιφάνεια. Επιπλέον, η οροσειρά της Σιέρα Νεβάδα στα δυτικά, εμποδίζει την ευεργετική υγρασία που θα ερχόταν από τον Ειρηνικό. Οι συνθήκες αυτές, έχουν ως αποτέλεσμα την κατάρριψη του ενός ρεκόρ μετά τον άλλο, με τον σημερινό Ιούνιο στο σημείο (54 βαθμοί) να καθίσταται ο θερμότερος όλων των εποχών για τις ΗΠΑ. Η ηλιακή ακτινοβολία παγιδεύεται στη λεκάνη της κοιλάδας, με αποτέλεσμα έναν εξαιρετικά θερμό αλλά και ακραία ξηρό αέρα. Επίσης, το μακρόστενο σχήμα της κοιλάδας, δεν επιτρέπει την κυκλοφορία του αέρα, ενώ η πολύ αραιή βλάστηση δεν επαρκεί για να απορροφήσει τις ηλιακές ακτίνες. Αντιθέτως, κάτι που το γνωρίζουν λίγοι, είναι πως κατά τους χειμερινούς μήνες η Κοιλάδα του Θανάτου καθίσταται εξαιρετικά ψυχρή, ακριβώς επειδή η ίδια η απουσία βλάστησης αδυνατεί να συγκρατήσει τη θερμότητα στο έδαφος.
Οι συνθήκες αυτές όμως, επηρεάζουν και τον τρόπο που αναπτύσσονται και κινούνται τα φυτά και τα ζώα της περιοχής. Όπως τα φυτά, έτσι και τα ζώα είναι ελάχιστα. Τα αμφίβια ψάχνουν απεγνωσμένα για λίγο νερό, ενώ τα θηλαστικά παραμένουν μονίμως στη σκιά. Οι χελώνες, μπορούν να διατηρήσουν τα ούρα τους επί ένα ολόκληρο χρόνο, προκειμένου να μην πάθουν αφυδάτωση. Ομοίως, τα φυτά αναπτύσσουν μικρά φύλλα, πολύ βαθιές ρίζες, εξαιρετικά ανθεκτικούς σπόρους, κηρώδη επιφάνεια και αγκάθια. Το βασικότερο ωστόσο χαρακτηριστικό τους, είναι το ότι αναπτύσσονται με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς, με κάποια από αυτά να είναι εκατοντάδων ή και χιλιάδων ετών και κάποια άλλα να παραμένουν εν υπνώσει, αναπτυσσόμενα μόνο κατά τις καλές χρονιές. Το ενδεχόμενο να κάνει νέο ρεκόρ η Κοιλάδα του Θανάτου κατά το φετινό καλοκαίρι, παραμένει…
