Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια που κλήθηκαν ποτέ να απαντήσουν οι επιστήμονες που μελετούν τα ζώα είναι πώς τα θηλαστικά της θάλασσας κρατούν την ανάσα τους κάτω από το νερό.
Τώρα πιστεύουν πως πια μπορούν να απαντήσουν στο ερώτημα.
Ομάδα ερευνητών από το Ινστιτούτο Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ μελέτησαν την πρωτεΐνη μυογλομπίνη. Η πρωτεΐνη αυτή αποθηκεύεται στους μύες. Σε θαλάσσια θηλαστικά όπως οι φάλαινες και οι φώκιες ωστόσο, η ουσία αυτή φαίνεται να έχει την ιδιότητα να μην επικάθεται πουθενά. Αυτό επιτρέπει στα ζώα αυτά να αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες οξυγόνου χωρίς ωστόσο να τα πνίγει.
Πώς γίνεται αυτό; Όπως εξηγεί στο BBC ο επικεφαλής της μελέτης Dr Berenbrink, οφείλεται σε ένα χημικό "τρικ". Οι πρωτεΐνες στο σώμα των θηλαστικών αυτών είναι όλες θετικά φορτισμένες, έτσι σαν τους όμοιους πόλους ενός μαγνήτη απωθούνται μεταξύ τους και δεν κολλάνε.
Πολλές φάλαινες μπορούν να βουτούν σε βάθη ακόμη και χιλιομέτρων και να μένουν εκεί ενώ κάποια είδη φώκιας μπορούν ακόμη και να κοιμούνται μέσα στο νερό.
Η κατανόηση του πώς αποθηκεύεται το οξυγόνο και πώς λειτουργεί στο σώμα των θηλαστικών μπορεί να βοηθήσει ιδιαίτερα στον τομέα της ιατρικής, όπως στην παροχή οξυγόνου σε ανθρώπους σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης και όταν δεν είναι δυνατή η άμεση μετάγγιση αίματος.
