Άφωνους άφησε τους ερευνητές η ανακάλυψη ότι, κατά το τέλος της εποχής των παγετώνων, την ίδια ώρα που οι πάγοι έλιωναν, ο πληθυσμός των φαλαινών κυρίως κοντά στις ακτές της Μ. Βρετανίας αυξανόταν.
Η ερευνητική ομάδα ήθελε να βρει πως οι φάλαινες ξεπέρασαν την ταχεία κλιματική αλλαγή, γι' αυτό ανέλυσαν το αρχαίο DNA από φάλαινες που είχε εντοπιστεί μεταξύ Βρετανίας και Ολλανδίας, γύρω από τη Δανία και τη Σουηδία. Σύμφωνα λοιπόν, με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο "Nature Communications", οι φάλαινες κινήθηκαν βορειότερα προς πιο αρκτικά ύδατα.
Η Δρ. Κριστίν Κάσνερ, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Φρτάιμπουργκ της Γερμανίας, είπε: "Η υποχώρηση του πάγου στη συγκεκριμένη περίπτωση άνοιξε πολύ μεγάλες περιοχές όπου δημιουργήθηκαν ξαφνικά οι ιδανικές συνθήκες για τα είδη της Αρκτικής".
Εξηγώντας γιατί ο πληθυσμός αυτών των θαλάσσιων θηλαστικών μπορεί να αναπτύχθηκε περισσότερο στο τέλος της εποχής των Πάγων τη στιγμή που άλλες ομάδες θηλαστικών εξαφανίζονταν, η ίδια τόνισε: "Τα περισσότερα θαλάσσια θηλαστικά συνηθίζουν να μεταναστεύουν έτσι κι αλλιώς διανύοντας μεγάλες αποστάσεις...Πιστεύω ότι, αυτό είναι ένα από τα θέματα που βοήθησαν τις φάλαινες".
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα οι φάλαινες που πριν από χιλιάδες χρόνια μετανάστευσαν στην Αρκτική έχουν το ίδιο DNA με τις φάλαινες που σήμερα ζουν στην ίδια περιοχή. Γενικότερα, οι φάλαινες θεωρούνται τα πλέον μακροβιότερα θηλαστικά στον κόσμο καθώς εκτιμάται ότι φτάνουν τα 200 χρόνια ζωής. Ωστόσο, το είδος τους απειλείται πλέον με εξαφάνιση λόγω της εκτεταμένης φαλαινοθηρίας.
