Ένας προϊστορικός σκώληκας με σχήμα φαλλού φαίνεται ότι αποτελεί τον σημαντικό "χαμένο κρίκο" της εξέλιξης ορισμένων θαλάσσιων όντων. Απολιθώματα αυτού του… μακρουλού όντος με την επιστημονική ονομασία Spartobranchus tenuis ήλθαν στο φως στο Εθνικό Πάρκο του Γιόχο στον Καναδά το οποίο είναι διάσημο για τα απολιθώματα της Κάμβριας Περιόδου – μια περίοδος που ξεκίνησε πριν από 542 εκατομμύρια χρόνια και κατά την οποία υπήρξε "έκρηξη" της βιοποικιλότητας στη Γη.
Όπως αναφέρουν οι ειδικοί στην επιθεώρηση "Nature", τα απολιθώματα του «φαλλικού» Spartobranchus tenuis εντοπίστηκαν σε μια περιοχή η οποία εκτιμάται ότι είναι περίπου 505 εκατομμυρίων ετών.
Η ανατομία του… μακρουλού σκώληκα
Η ενδελεχής ανάλυση των απολιθωμάτων έδειξε ότι το σκουλήκι… πέος διέθετε ένα ευλύγιστο σώμα το οποίο αποτελείτο από μια κοντή προβοσκίδα, ένα κολάρο και έναν στενό επιμήκη κορμό ο οποίος κατέληγε σε μια σφαιρική δομή που πιθανότατα είχε τον ρόλο «άγκυρας».
Τα μεγαλύτερα δείγματα που ανέσυραν οι επιστήμονες είχαν μήκος 10 εκατοστών εκ των οποίων μισό εκατοστό ήταν το μήκος της προβοσκίδας. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα σκουλήκια αυτά τρέφονταν με μικρά σωματίδια τα οποία φίλτραραν από το νερό της θάλασσας.
Ο χαμένος "κρίκος"
Το περίεργο στην όψη ασπόνδυλο ον θεωρείται ως ένας άγνωστος πρόγονος των εντερόπνευστων, σπάνιων επιμηκών σκωλήκων με μήκος από λίγα εκατοστά μέχρι δύο μέτρα, τα οποία ζουν μέσα σε στοές σε ιζήματα του βυθού ή κάτω από πέτρες. Τα εντερόπνευστα διαθέτουν προβοσκίδα επάνω στην οποία φέρουν βλεφαριδωτές ταινίες που εξυπηρετούν τη διατροφή και τη μετακίνησή τους.
Οι σύγχρονοι απόγονοι του Spartobranchus tenuis αποτελούν μέλη των ημιχορδωτών, μιας ομάδας θαλάσσιων ζώων που συνδέονται στενά με τους σημερινούς αστερίες και τους αχινούς (ανήκουν στα πτεροβράγχια). Από την ανακάλυψή τους τον 19ο αιώνα υπήρχαν πολλά και σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την εξέλιξη των ημιχορδωτών – μεταξύ άλλων στο σκοτάδι παρέμενε η σχέση μεταξύ εντρόπνευστων και πτεροβράγχιων.
Όπως φαίνεται τελικώς, τα εντερόπνευστα και τα πτεροβράγχια μοιάζουν πολύ διαφορετικά, ωστόσο μοιράζονται πολλά γενετικά και αναπτυξιακά χαρακτηριστικά.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι οι καινούργιες αναλύσεις σχετικά με τον Spartobranchus tenuis δείχνουν ότι ο σκώληκας αυτός αποτέλεσε τον κοινό πρόγονο των δύο ομάδων παρέχοντας τελικά στους επιστήμονες τον χαμένο εξελικτικό κρίκο που αναζητούσαν.
