Τη δεκαετία του 1930 κατασκευάστηκε στην Βολιβία μια οδική αρτηρία που θα συνέδεε τις πόλεις Λα Παζ και Κορόικο.
Σήμερα , η διαδρομή αυτή έχει χαρακτηριστεί “ο δρόμος τους θανάτου” καθώς -παρόλο που είναι από τις λίγες οδικές αρτηρίες που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος για να φτάσει μέχρι την πρωτεύουσα - έχει εγκαταλειφθεί από τις αρχές, παρά την φυσική επικινδυνότητα του.

Πρόκειται για μία τρομακτική διαδρομή 41 χιλιομέτρων, κυριολεκτικά στο… χείλος του γκρεμού, ενώ η σήμανση είναι ανύπαρκτη.
Παρά της στενότητας του δρόμου , δεν υπάρχουν προστατευτικά κιγκλιδώματα. Επιπλέον, η βροχή, η ομίχλη αλλά και η σκόνη μειώνουν την ορατότητα, ενώ σε πολλά σημεία η επιφάνεια του δρόμου είναι λασπώδης, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε κατάρρευση του χωμάτινου οδοστρώματος.

Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν κάνει καθόλου εντύπωση ότι σε αυτό το δρόμο χάνουν κάθε χρόνο την ζωή τους 200-300 άνθρωποι τον χρόνο.
Παρ'όλα αυτά, ο κίνδυνος του εν λόγω δρόμου καθιστά την περιοχή δημοφιλή προορισμό συγκεντρώνοντας πάνω από 25.000 επισκέπτες κάθε χρόνο, ενώ ο “δρόμος του θανάτου αποτελεί μια μακάβρια τουριστική… ατραξιόν!