Αντί για δύο φτερούγες, τα πρώτα πουλιά φαίνεται πως χρησιμοποιούσαν τέσσερις για να καταφέρνουν να πετάνε, σύμφωνα με νέα παλαιοντολογικά ευρήματα από την Κίνα.
Σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε σε τρία επιστημονικά περιοδικά (Science,Nature,New Scientist) οι επιστήμονες του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας βρήκαν ενδείξεις φτερών στα πίσω άκρα 11 ειδών πουλιών, με μέγεθος από κοράκι έως γαλοπούλα, που έζησαν κατά την Ύστερη Κρητιδική περίοδο.
Σε όλες τις περιπτώσεις, τα φτερά, που ήταν κάθετα στα οστά των άκρων, είχαν μήκος από 30 έως πάνω από 50 χιλιοστά. Στην ουσία, οι τέσσερις φτερούγες ήταν τέσσερα άκρα με φτερά.
Οι δεινόσαυροι που έμοιαζαν με πουλιά -και θεωρούνται οι πρόγονοι των τελευταίων, όπως ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά πριν από περίπου δέκα χρόνια- είχαν μακριά και γερά φτερά και στα πίσω άκρα τους. Όμως μέχρι τώρα οι επιστήμονες δεν ήταν σίγουροι αν τα πρώτα πουλιά είχαν εγκαταλείψει πια αυτά τα πρόσθετα φτερά, όταν σηκώθηκαν στους ουρανούς πριν από περίπου 121- 125 εκατομμύρια χρόνια, παράλληλα με τους δεινόσαυρους που τότε κυριαρχούσαν στη Γη.
Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι τα πρώτα πουλιά ακόμα χρησιμοποιούσαν βοήθεια από τα έξτρα πίσω φτερά, έχοντας έτσι τέσσερες φτερούγες συνολικά.
Δεν είναι όμως σαφές από τα απολιθώματα αν τα αρχαία πουλιά χρησιμοποιούσαν τα πίσω φτερά για το "πλανάρισμα" στον αέρα, για την αλλαγή κατεύθυνσης κατά το πέταγμα ή και για τα δύο.Επιπλέον, όπως δήλωσε ο παλαιοντολόγος του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, δεν είναι βέβαιο αν οι τέσσερις φτερούγες ήταν ο κανόνας σε όλα τα πρώτα πουλιά ή μόνο σε μερικά.
Με το πέρασμα του χρόνου, οι φολίδες έχουν αντικαταστήσει τα περισσότερα φτερά στα πίσω πόδια των σύγχρονων πουλιών. Όμως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, με λίγες μόνο γενετικές αλλαγές, θα μπορούσαν να ξαναγίνουν πρόσθετα φτερά όπως στο μακρινό παρελθόν.
