Από τη Λήδα Δεληγιάννη
Οι οικονομίες παγκοσμίως γίνονται όλο και πιο ενεργοβόρες. Τόσο οι ανεπτυγμένες, όσο και οι αναπτυσσόμενες χώρες, προκειμένου να τροφοδοτήσουν την οικονομική τους ανάπτυξη, γίνονται όλο και πιο αχόρταγες ενεργειακά, καταναλώνοντας με φρενήρεις ρυθμούς ενεργειακούς πόρους.
Βεβαίως, γίνεται όλο και ευρύτερα αποδεκτό πως το μέλλον ανήκει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που είναι ανεξάντλητες και σαφώς πιο καθαρές.
Όμως, για αρκετές χώρες, η πυρηνική ενέργεια συνιστά μια αρκετά φθηνή λύση ενεργειακά.
(Πατήστε πάνω στο γράφημα για να το δείτε σε μεγέθυνση)
Ενδεικτικά αναφέρουμε τη Γαλλία, τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, η οποία καλύπτει το 75% των ενεργειακών της αναγκών με πυρηνική ενέργεια, τόσο για την κατανάλωση των νοικοκυριών, όσο και της βιομηχανίας.
Οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Ιαπωνία, η Ρωσία, η Νότια Κορέα, η Ουκρανία, η Γερμανία, ο Καναδάς, η Κίνα και η Ινδία, είναι κατά σειρά οι χώρες του κόσμου με τη μεγαλύτερη πυρηνική ισχύ, για ειρηνικούς σκοπούς.
Το πιο βασικό υλικό, που χρησιμοποιούν οι πυρηνικές μονάδες παγκοσμίως, είναι το ουράνιο.
To ουράνιο είναι το 92ο στοιχείο του περιοδικού πίνακα των χημικών στοιχείων
Οι κυριότερες πηγές παραγωγής ουρανίου εντοπίζονται στο Καζακστάν, τον Καναδά, την Αυστραλία, το Νίγηρα, τη Ναμίμπια και τη Ρωσία.
Oι δέκα μεγαλύτεροι παραγωγοί ουρανίου παγκοσμίως
Σύμφωνα με τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (IAEA) και την Υπηρεσία Πυρηνικής Ενέργειας του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (OECD), τα επιβεβαιωμένα κοιτάσματα ουρανίου επαρκούν για 100 ακόμα χρόνια με βάση την τρέχουσα ζήτηση, ενώ είναι πιθανό να ανακαλυφθούν περισσότερα. Η επιβράδυνση της παραγωγής ουρανίου διεθνώς είχε επιφέρει αύξηση της τιμής του το 2007 στα 136 δολάρια ανά λίβρα.
Η χρηματοπιστωτική κρίση προσγείωσε τις τιμές σε σαφώς χαμηλά επίπεδα και έκτοτε παραμένουν χαμηλά στα 50 δολάρια ανά λίβρα. Το πυρηνικό δυστύχημα της Φουκουσίμα, με όλα τα καυτά ερωτήματα που επανέφερε στο προσκήνιο σχετικά με το πόσο ασφαλής είναι τελικά ένας κόσμος με πυρηνικά, κράτησε χαμηλά τη ζήτηση πυρηνικών καυσίμων.
Ωστόσο, παρατηρείται μια σχετική στροφή προς την πυρηνική ενέργεια στις αναπτυσσόμενες – και ως εκ τούτου αρκετά “πεινασμένες”- οικονομίες. Κίνα, Ινδία, Νότια Κορέα και Ρωσία ζητούν όλο και περισσότερους πόρους για παραγωγή ενέργειας από πυρηνικά.
Πιο συγκεκριμένα, η Κίνα αναμένεται να τριπλασιάσει τη σχετική παραγωγή της μέχρι το 2020. Τέλος, σύμφωνα με τις προβλέψεις της ΙΑΕΑ και του OECD, η δυνατότητα ηλεκτροπαραγωγής από πυρηνικά καύσιμα παγκοσμίως θα έχει σχεδόν διπλασιαστεί μέχρι το 2035.
