Οι δύο εναλλακτικές που εξετάζει ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ για να υπαναχωρήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες από τις δεσμεύσεις τους για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου
Δεν είναι ακριβώς μυστικό το ότι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, δεν είναι και ο πιο φανατικός υποστηρικτής των μέτρων κατά της κλιματικής αλλαγής – άλλωστε, έχει δηλώσει κατά το παρελθόν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι κατά τη γνώμη του μία “απάτη”. Αυτό λοιπόν που πολλοί φοβούνται, ότι θα αντισταθεί με κάθε τρόπο σε αυτά τα μέτρα, φαίνεται να επιβεβαιώνεται ήδη πριν καν αναλάβει τα καθήκοντά του.
Σύμφωνα με πηγή από το επιτελείο του Τραμπ που επικαλείται το πρακτoρείοReuters, ο διάδοχος του Μπαράκ Ομπάμα αναζητά τρόπους για να υπαναχωρήσει το συντομότερο δυνατό από τη Συμφωνία του Παρισίου για την κλιματική αλλαγή, αψηφώντας την καθολική σχεδόν αποδοχή της από τα περισσότερα κράτη του κόσμου.
“Ήταν επιπόλαιο να τεθεί σε ισχύ η Συμφωνία του Παρισίου πριν τις εκλογές”, δήλωσε η ίδια πηγή, εξηγώντας πως οι δύο επιλογές που έχει ο Τραμπ ως πρόεδρος είναι είτε να αποσυρθούν οι ΗΠΑ από τη Σύμβαση-Πλαίσιο του ΟΗΕ για τις κλιματικές μεταβολές, που υπεγράφη το 1992 και αποτελεί τον πρόδρομο της Συμφωνίας του Παρισίου (άρα αν οι ΗΠΑ αποσυρθούν από τη Σύμβαση-Πλαίσιο, πρακτικά αποσύρονται και από τη Συμφωνία του Παρισίου), είτε να εκδώσει ένα προεδρικό διάταγμα με το οποίο απλώς θα “σβήσει” την αμερικανική υπογραφή της Συμφωνίας του Παρισίου.
Η πηγή αυτή κατηγόρησε εξάλλου τον Μπαράκ Ομπάμα ότι κακώς προχώρησε σε έκδοση εκτελεστικού διατάγματος με το οποίο οι ΗΠΑ αποδέχονταν τη συμμετοχή τους στη Συμφωνία του Παρισίου, χωρίς να πάρει πρώτα έγκριση από την αμερικανική γερουσία. “Δεν θα υπήρχε αυτή η διπλωματική εμπλοκή στην ευρύτερη διεθνή ατζέντα αν ο Ομπάμα δεν είχε βιαστεί να την υιοθετήσει”, σχολίασε.
Τι είναι η Συμφωνία του Παρισίου
Για να περιορισθεί η κλιματική απορρύθμιση --πολλαπλασιασμός των κυμάτων καύσωνα, των ξηρασιών και των πλημμυρών, επτάχυνση του λιώσιμου των παγετώνων--, η συμφωνία επικυρώνει τον πολύ φιλόδοξο στόχο να περιοριστεί η άνοδος της θερμοκρασίας "αρκετά κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου". Καλεί μάλιστα τα μέρη "να συνεχίσουν τις προσπάθειες για να περιοριστεί η άνοδος στον 1,5 βαθμό Κελσίου" σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή, ένα αίτημα των πιο ευάλωτων χωρών. Έως τώρα ο στόχος ήταν οι 2 βαθμοί Κελσίου.
Η αρωγή για το κλίμα προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, που πρόκειται να φθάσει τα 100 δισεκ. δολάρια ετησίως το 2020, θα πρέπει να είναι το κατώτερο επίπεδο και να αναθεωρηθεί προς τα πάνω. Αυτή ήταν επίσης μια ισχυρή απαίτηση των χωρών του Νότου.
Οι στόχοι των χωρών που είχαν ανακοινωθεί ενόψει της COP για τη μείωση των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου θέτουν σ' αυτό το στάδιο τον πλανήτη σε μια πορεία για άνοδο της θερμοκρασίας κατά 3 βαθμούς Κελσίου. Η συμφωνία εγκαθιδρύει έναν μηχανισμό που επιβάλλει την αναθεώρηση των στόχων αυτών προς τα πάνω κάθε πέντε χρόνια, όμως μόνο από το 2025.
Η συμφωνία επετεύχθη τον Δεκέμβριο του 2015 μεταξύ σχεδόν 200 χωρών, και μέχρι σήμερα έχει υιοθετηθεί από 109 κράτη, που παράγουν το 76% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (οι ΗΠΑ παράγουν μόνες τους το 18%).
