Αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) έχουν τα παιδιά των οποίων οι μητέρες, ως έγκυες, εκτέθηκαν σε μολυσμένη ατμόσφαιρα.
Αυτό διαπίστωσε μια έρευνα του Κέντρου Περιβαλλοντικής Υγείας Παιδιών της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, που δημοσιεύεται στο περιοδικό "PLoS One".
Η μελέτη διαπίστωσε ότι εκείνα τα παιδιά που είχαν γεννηθεί από μητέρες, οι οποίες είχαν εκτεθεί περισσότερο στην ατμοσφαιρική ρύπανση, είχαν πενταπλάσια πιθανότητα να εμφανίσουν προβλήματα συμπεριφοράς σχετικά με τη ΔΕΠΥ, σε σχέση με όσα παιδιά γεννήθηκαν από γυναίκες που δεν είχαν εκτεθεί σε μεγάλη ρύπανση του αέρα.
Εκτιμάται ότι έως 5% των παιδιών πάσχουν από κάποιας μορφής ΔΕΠΥ, είτε εμφανίζοντας δυσκολία να συγκεντρωθούν και να οργανώσουν τη σκέψη και τις δραστηριότητές τους, είτε παρουσιάζοντας υπερκινητικότητα, είτε ένα συνδυασμό αυτών των συμπτωμάτων. Λίγα πράγματα είναι γνωστά για τις αιτίες της ΔΕΠΥ, αν και, πέρα από τα γονίδια, παίζουν ρόλο και διάφοροι περιβαλλοντικοί παράγοντες, μεταξύ των οποίων, όπως δείχνει η νέα μελέτη, θα πρέπει πιθανότατα να κατατάξει πλέον κανείς και τη ρύπανση.
Οι πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες είναι τοξικές ρυπογόνες ουσίες, οι οποίες παράγονται από διάφορες πηγές, όπως τις εξατμίσεις των οχημάτων, τους καυστήρες πετρελαίου των κατοικιών και τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος που δουλεύουν με ορυκτά καύσιμα. Το επίπεδό τους μπορεί να μετρηθεί μέσω βιοδεικτών στο αίμα και στα ούρα.
Προηγούμενες μελέτες της ίδιας ερευνητικής ομάδας έχουν συσχετίσει τις ίδιες ουσίες με καθυστερημένη ανάπτυξη των παιδιών στην ηλικία των τριών ετών, με μειωμένο δείκτη νοημοσύνης στην ηλικία των πέντε ετών και με συμπτώματα άγχους και πρώιμης κατάθλιψης στην ηλικία των έξι έως επτά ετών.
Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη κατανοήσει πλήρως τον μηχανισμό μέσω του οποίου οι εν λόγω ρύποι αυξάνουν την πιθανότητα ΔΕΠΥ και άλλων συναφών προβλημάτων στα παιδιά. Μεταξύ των πιθανών αιτιών είναι η διαταραχή του ενδοκρινικού - ορμονικού συστήματος, οι βλάβες στο DNA, το οξειδωτικό στρες κ.α.
Αν και χρειάζονται περαιτέρω μελέτες πάνω στο ζήτημα, οι ερευνητές τόνισαν ότι τα έως τώρα ευρήματα δικαιολογούν την ανησυχία, με δεδομένο ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο για συμπεριφορές υψηλού κινδύνου, χαμηλές σχολικές και ακαδημαϊκές επιδόσεις, καθώς και για μικρότερες αποδοχές ως εργαζόμενοι.
