Οι παγετώνες σε όλον τον κόσμο λιώνουν, υποχωρούν ή εξαφανίζονται εντελώς, λόγω της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Ή μάλλον, σχεδόν σε όλον τον κόσμο.
Γιατί στην ορεινή περιοχή Karakoram της Ασίας -όπου βρίσκεται η δεύτερη υψηλότερη κορυφή του κόσμου- οι παγετώνες όχι μόνο δε λιώνουν, αλλά αντίθετα... επεκτείνονται.
Οι επιστήμονες πιστεύουν τώρα ότι έχουν βρει μια εξήγηση για αυτή τη “μυστηριώδη” σταθερότητα των παγετώνων της περιοχής.
Ενώ οι χιονοπτώσεις αυξάνονται σε όλα τα Ιμαλάια με το μεγαλύτερο μέρος να πέφτει το καλοκαίρι, δε συμβαίνει το ίδιο και στη συγκεκριμένη περιοχή, όπου το χιόνι κυριαρχεί.
“Έχει αποτελέσει πεδίο ενδιαφέροντος και διφορούμενων απόψεων ανάμεσα στους ερευνητές, το γιατί αυτοί οι παγετώνες δεν αλλάζουν, ενώ αυτό συμβαίνει με όλους τους υπόλοιπους του πλανήτη”, ανέφερε η μεταδιδακτορική ερευνήτρια Sarah Kapnick από το πανεπιστήμιο Πρίνστον.
“Σε κάνει να αναρωτιέσαι για ποιους λόγους μπορεί να σημειώνονται αυξημένες χιονοπτώσεις σε μια περιοχή και επέκταση ή σταθερότητα των παγετώνων, ενώ ταυτόχρονα συντελείται αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη” είπε ακόμη η ίδια στο Live Science.
Η περιοχή Karakoram αποτελείται από μια “αλυσίδα” χιονισμένων βουνοκορφών και βρίσκεται στα όρια της Ινδίας, του Πακιστάν και της Κίνας. Αποτελεί μέρος της οροσειράς των Ιμαλαΐων, η οποία «χάνει» τους παγετώνες της εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
Ωστόσο, παρατηρήσεις και μετρήσεις στην περιοχή αυτή, αποκαλύπτουν ότι οι παγετώνες είναι σταθεροί και οι χιονοπτώσεις αντί να μειώνονται... αυξάνονται.
“Ήθελα να καταλάβω για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό”, δήλωσε ακόμη η ερευνήτρια.
Η ίδια και οι συνεργάτες της συνέλεξαν στοιχεία για τις πρόσφατες χιονοπτώσεις και θερμοκρασίες από το Τμήμα Μετεωρολογίας του Πακιστάν, αλλά και άλλες πηγές, όπως δορυφορικά δεδομένα. Συνδύασαν όλες τις πληροφορίες αυτές και τις ήλεγξαν με βάση διάφορα κλιματικά μοντέλα, προκειμένου να “ανιχνεύσουν” τις αλλαγές σε τρεις περιοχές των Ιμαλαΐων ανάμεσα στο 1861 και το 2100: την περιοχή Karakoram, τα κεντρικά Ιμαλάια και τη νοτιοανατολική περιοχή των Ιμαλαΐων, η οποία περιλαμβάνει και ένα τμήμα του θιβετιανού οροπεδίου.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι ένα νέο μοντέλο, το οποίο προσομοιώνει το κλίμα σε μια περιοχή 2.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων, “ταίριαζε” με τις παρατηρούμενες μεταβολές στη θερμοκρασία και τους κύκλους χιονοπτώσεων στην περιοχή Karakoram.
Επειδή τα προηγούμενα μοντέλα υπερεκτιμούσαν τη θερμοκρασία στη συγκεκριμένη περιοχή, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υποεκτιμάται η ποσότητα χιονιού που έπεφτε εκεί.
“Αυτή είναι η ουσία όλου του “μυστηρίου” στην περιοχή αυτή”, αναφέρουν οι ερευνητές στη μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο Nature Geoscience.
Καθώς ο πλανήτης θερμαίνεται, οι χιονοπτώσεις αυξάνονται στα Ιμαλάια και λόγω της γεωγραφίας της περιοχής αυτής, εκεί συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος της υγρασίας το χειμώνα, όταν οι δυτικοί άνεμοι φέρνουν τα χιόνια στα βουνά.
Αντίθετα, στις κεντρικές και νοτιοανατολικές περιοχές των Ιμαλαΐων η μεγαλύτερη ποσότητα υγρασίας συγκεντρώνεται τους καλοκαιρινούς μήνες, κι επειδή το καλοκαίρι η θερμοκρασία είναι πιο υψηλή, αντί για χιόνια έχουμε περισσότερες βροχές.
Στην περιοχή Karakoram οι χιονοπτώσεις μειώνονται το καλοκαίρι, όμως αυξάνονται το χειμώνα.
Και σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό το χιόνι είναι που μάλλον “θρέφει” τους παγετώνες και αποτρέπει την υποχώρησή τους.
