Όταν ο Μάρκο Πόλο το άκουσε για πρώτη φορά κατά την επίσκεψή του στην Κίνα, νόμιζε πως προερχόταν από πνεύματα που στοίχειωναν την έρημο. Οι επιστήμονες απλά το ονόμασαν “η άμμος τραγουδά”. Αν και οι άνθρωποι που ζουν κοντά στις ερήμους έχουν καταγράψει το φαινόμενο εδώ και χιλιάδες χρόνια, οι επιστήμονες κατάφεραν για πρώτη φορά να εξηγήσουν τι είναι τελικά αυτό το στοιχειωμένο... τραγούδι των αμμόλοφων της ερήμου.
Καθώς οι κόκκοι της άμμου στροβιλίζονται στις πλαγιές των αμμόλοφων, παράγουν ένα βαθύ, μακρόσυρτο βουητό που αντηχεί χιλιόμετρα μακρυά.
Γιατί όμως παραπλήσιοι αμμόλοφοι παράγουν διαφορετικά “τραγούδια”;
Τρεις Γάλλοι βιοφυσικοί έδωσαν την απάντηση στο μυστήριο αυτό. Δεν είναι το είδος της κίνησης των κόκκων της άμμου που καθορίζει το τραγούδι αλλά το μέγεθος τους. Οι τρεις επιστήμονες μέτρησαν εκατοντάδες αμμόλοφους στο Μαρόκο και το Ομάν.
Και φυσικά πήραν και δείγμα για το εργαστήριο: 150 κιλά άμμου από τις περιοχές που ερεύνησαν. Και διαπίστωσαν ότι οι πιο... φωνακλάδες αμμόλοφοι έχουν κόκκους άμμου διπλάσιου μεγέθους από τους πιο... ήσυχους.
Σχετικά με το πώς παράγεται τελικά το... τραγούδι -ασχέτως της έντασης του- οι επιστήμονες εικάζουν ότι στη διάρκεια μιας αμμοθύελλας, οι κόκκοι συγκρούονται ο ένας με τον άλλο. Κάθε μια από αυτές τις συγκρούσεις, βέβαια, δεν θα ακουγόταν αν συνέβαινε αφ' εαυτού.
Αλλά όλες μαζί συνθέτουν -όπως φαίνεται- ολόκληρες συμφωνίες!
