Ένα πολύ πολύ μικρό και ακατέργαστο διαμάντι που βρέθηκε εντελώς τυχαία στην κοίτη ενός ποταμού στη δυτική Βραζιλία οδήγησε σε μια απίστευτη και τεράστια ανακάλυψη: μέχρι σήμερα ούτε εμείς, ούτε οι επιστήμονες γνώριζαν ότι υπάρχει ένας ωκεανός με τεράστιες ποσότητες νερού που βρίσκεται βαθιά στα όρια του μανδύα της Γης.
Μάλιστα ο ωκεανός αυτός έχει αποθέματα νερού ίσα με τουλάχιστον τα αποθέματα όλων των γνωστών (μέχρι σήμερα) ωκεανών του πλανήτη μας και ίσως και περισσότερα.
Ο ωκεανός αυτός βρίσκεται σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις σε βάθος 410 έως 660 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια της Γης.
Η ανακάλυψη όσο πάει και θυμίζει περισσότερο έργο του Ιουλίου Βερν αφού, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο όγκος αυτός του νερού δεν ρέει, αλλά συγκρατείται εντός των ορυκτών.
Το μικροσκοπικό διαμάντι που οδήγησε στην ανατρεπτική ανακάλυψη πρέπει να εκτινάχτηκε στην επιφάνεια της Γης από κάποια ηφαιστειακή έκρηξη.
Μάλιστα, είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό ότι εξετάστηκε αν σκεφτεί κανείς ότι λόγω του βάθους στο οποίο δημιουργήθηκε, είναι πολύ άσχημο στην όψη και δεν θεωρείται πολύτιμο, ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή κοσμημάτων ή αλλού.
Υπάρχουν δύο θεωρίες για την προέλευση του νερού σε τόσο μεγάλο βάθος. Είτε φθάνει εκεί συνεχώς από τον ωκεανό μαζί με τη διαδικασία καταβύθισης των τεκτονικών πλακών, είτε προϋπήρξε από την αρχή δημιουργίας του πλανήτη, ως μέρος των πρωταρχικών υλικών που σχημάτισαν τη Γη.
Ακόμη, η ανακάλυψη δείχνει ότι μεγάλες ποσότητες νερού μπορεί να κρύβονται στο εσωτερικό άλλων βραχωδών πλανητών, όπως του Άρη.
Η δημοσίευση έγινε στο περιοδικό Nature.
