Για εκατομμύρια χρόνια ο άνθρωπος και τα προγονικά του είδη ζούσαν στη φύση. Και φαίνεται πως ο εγκέφαλος μας έμαθε έτσι και δεν μπορεί να ξεμάθει...
Έτσι, ακόμη και για όσους από εμάς έχουμε γεννηθεί και ζήσει όλη μας τη ζωή στην πόλη, ο εγκέφαλος μας διαμαρτύρεται και προτιμά την εξοχή!
Μια νέα μελέτη Βρετανών επιστημόνων δείχνει ότι ο εγκέφαλος μας μισεί το αστικό περιβάλλον γιατί του προκαλεί σύγχυση. Και αυτό έχει επιδράσεις όχι μόνον στην ψυχική αλλά και τη σωματική μας υγεία.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν την τεχνική της μαγνητικής απεικόνισης του εγκεφάλου για να καταγράψουν τη νευρωνική δραστηριότητα μιας ομάδας εθελοντών που έβλεπαν είτε ειδυλλιακά τοπία στη φύση, είτε εικόνες από τη ζωή σε μια μεγαλούπολη.
Η έρευνα έδειξε ότι η περιοχή του ανθρώπινου εγκέφαλου που σχετίζεται με τη γαλήνια ηρεμία, ενεργοποιείται αυθόρμητα πολύ γρήγορα στη θέα της εξοχής και ενός αγροτικού τοπίου. Αντίθετα, στη θέα ενός αστικού περιβάλλοντος, δραστηριοποιείται -και μάλιστα με σημαντική καθυστέρηση- η εγκεφαλική περιοχή που εμπλέκεται στην επεξεργασία των πολύπλοκων οπτικών ερεθισμάτων, καθώς ο άνθρωπος προσπαθεί να ξεδιαλύνει τις ακριβώς βλέπει στο οπτικό πεδίο του.
Όταν ο εγκέφαλος κοιτάζει αστικά περιβάλλοντα, αναγκάζεται να κάνει πολλή δουλειά γιατί δεν ξέρει τι είναι αυτό που βλέπει. Ο εγκέφαλος δεν έχει μια άμεση και φυσική αντίδραση κι έτσι πρέπει να κάνει πυρετώδεις επεξεργασίες, οπότε, καθώς αναρωτιέται: "τι ακριβώς βλέπω;", ενεργοποιείται το τμήμα του που ασχολείται με την οπτική πολυπλοκότητα. Ακόμα κι αν κάποιος έχει ζήσει στην πόλη όλη τη ζωή του, φαίνεται πως ο εγκέφαλός του συνεχίζει να μην ξέρει απόλυτα τι να κάνει με αυτές τις πληροφορίες.
Ένας από τους ερευνητές, μάλιστα, σχολίασε ότι οι κάτοικοι των πόλεων, βαθιά μέσα τους, μπορεί να υποφέρουν όπως τα ζώα που είναι αιχμάλωτα σε κλουβιά. Είναι ενδεικτικό, όπως είπε, ότι η μαζική μετακίνηση των ανθρώπων από την ύπαιθρο στις πόλεις έχει συνοδευθεί από "μια απίστευτη αύξηση της κατάθλιψης και των διαταραχών συμπεριφοράς".