Οι επιστήμονες έχουν στήσει... μάτι στον Ήλιο. Και αναρωτιούνται: μα γιατί είναι τόσο ήρεμος; Μήπως πρέπει να ανησυχήσουμε;
Όπως αναφέρουν οι αστρονόμοι, η επιφάνεια του Ήλιου, παρά τις κατά καιρούς εξάρσεις, εμφανίζει σε γενικές γραμμές αξιοσημείωτη ηρεμία κατά τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα η ηρεμία του Ήλιου έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που κατά τον τρέχοντα 24ο στη σειρά 11ετή ηλιακό κύκλο να έχουν ως τώρα εμφανιστεί οι λιγότερες ηλιακές κηλίδες εδώ και ένα περίπου αιώνα.
Ερώτημα παραμένει και το τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στη Γη.
Η ένταση και η συχνότητα με την οποία εμφανίζονται οι ηλιακές κηλίδες επιδρά στην υπεριώδη ακτινοβολία αλλά και στις ακτίνες Χ που εκπέμπει ο Ήλιος και οι ηλιακές καταιγίδες που στέλνει ο Ήλιος προς τη Γη μπορούν να επηρεάσουν τα τηλεπικοινωνιακά και τα ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά δίκτυα στον πλανήτη μας.
Οι πρώτες ηλιακές κηλίδες παρατηρήθηκαν από Κινέζους αστρονόμους και, για πρώτη φορά με τηλεσκόπιο, από τον Γαλιλαίο το 1610. Οι κηλίδες ακολουθούν χονδρικά ένα κύκλο αυξομείωσης διάρκειας περίπου 11 ετών. Ο τωρινός κύκλος ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2008 και ο αριθμός των κηλίδων που έχουν παρατηρηθεί μέχρι σήμερα, είναι κάτω από το μισό του μέσου όρου των τελευταίων 250 ετών.
Ο προηγούμενος 23ος ηλιακός κύκλος εμφάνισε τον μέγιστο αριθμό κηλίδων τον Απρίλιο του 2000, με 120 κηλίδες κατά μέσο όρο ανά ημέρα, φθάνοντας στη συνέχεια σε ένα ελάχιστο αριθμό τον Δεκέμβριο του 2008, οπότε θεωρείται ότι ξεκίνησε ο τρέχων κύκλος. Οι αστρονόμοι είχαν προβλέψει ότι ο 24ος κύκλος θα ήταν ήσυχος, αλλά η ηρεμία του Ήλιου έχει ξεπεράσει και τις πιο χαμηλές προσδοκίες τους.
Ενδεικτικά, κατά το πρώτο έτος του τρέχοντος κύκλου, πέρασαν 266 μέρες χωρίς να εμφανιστεί ούτε μια ηλιακή κηλίδα. Το 2012 ο μέσος αριθμός τους έφθασε τις 67 ημερησίως, ούτε τις μισές ενός τυπικού κύκλου. Η τελευταία φορά που ένας κύκλος του Ήλιου είχε τόσες λιγοστές κηλίδες, ήταν το Φεβρουάριο του 1906, όταν στο αποκορύφωμα του 14ου κύκλου οι κηλίδες δεν ξεπερνούσαν κατά μέσο όρο τις 64 την ημέρα.
Μερικοί αστρονόμοι δεν αποκλείουν ο τωρινός κύκλος να εγκαινιάσει μια μακρύτερη περίοδο εξασθενημένης ηλιακής δραστηριότητας, κάτι που είχε ξανά συμβεί μεταξύ 1650 - 1715, όταν δεν είχαν παρατηρηθεί σχεδόν καθόλου κηλίδες και οι θερμοκρασίες στη Γη είχαν υποχωρήσει σημαντικά, προκαλώντας τη λεγόμενη "Μικρή Εποχή των Πάγων" στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Πάντως, εν μέσω ανόδου της θερμοκρασίας λόγω της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής, θα ήταν μάλλον απίθανο να επαναληφθεί κάτι τέτοιο στο άμεσο μέλλον.
