Ουδέν κακό αμιγές καλού... Και να ακόμη μια φορά που επιβεβαιώνεται η παροιμία.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας ολλανδο-μεξικανικής έρευνας, η υπερθέρμανση του πλανήτη μας θα ήταν σήμερα μεγαλύτερη αν οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι αλλά και το κραχ του 1929 δεν είχαν συμβεί. Στις περιόδους αυτές μειώθηκαν σημαντικά οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου (διοξειδίου του άνθρακα, μεθανίου κ.α.), λόγω υποχώρησης της οικονομικής δραστηριότητας διεθνώς (ενδεικτικά, μεταξύ 1929-1932 οι ετήσιες εκπομπές αερίων μειώθηκαν κατά 26%).
Σημαντικό ρόλο έπαιξε επίσης η απαγόρευση των χλωροφθορανθράκων που επεβλήθη το 1987 μέσω του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών "Nature Geoscience", η μέση παγκόσμια θερμοκρασία θα ήταν σήμερα κατά 0,1 βαθμό Κελσίου μεγαλύτερη, αν δεν είχε μεσολαβήσει το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ. Η εν λόγω μείωση (της τάξης του 15%) δεν είναι μεγάλη, αλλά ούτε αμελητέα, με δεδομένο ότι κατά τον προηγούμενο αιώνα η μέση θερμοκρασία της Γης αυξήθηκε συνολικά κατά 0,8 βαθμούς Κελσίου περίπου.
Οι χλωροφθοράνθρακες είναι κυρίως βιομηχανικά αέρια, που χρησιμοποιούνταν ως βιομηχανικοί διαλύτες, ψυκτικά, αεροζόλ κ.α. Ανοίγουν τρύπες στο στρώμα του όζοντος, ενώ παράλληλα δρουν ως ισχυρά αέρια του θερμοκηπίου (10.000 ισχυρότερα από το διοξείδιο του άνθρακα, ενώ διαρκούν έως 100 χρόνια), παγιδεύοντας την θερμότητα στην ατμόσφαιρα της Γης πολύ πιο αποτελεσματικά.
Αν και η συσσώρευση των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα δεν έχει σταματήσει, μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’90 καταγράφεται μια επιβράδυνση στην άνοδο της παγκόσμιας θερμοκρασίας, ένα φαινόμενο που οι επιστήμονες μελετούν για να εξηγήσουν και για το οποίο υπάρχουν πολλές διαφωνίες μεταξύ τους. Ορισμένοι σκεπτικιστές προβάλλουν αυτή ακριβώς την εξέλιξη ως βασικό επιχείρημα ότι η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή έχει υπερτονισθεί υπερβολικά.
