Κι όμως, οι μαϊμούδες ξέρουν να συζητούν πολιτισμένα και να περιμένουν η κάθε μια να τελειώσει η άλλη και να έρθει η σειρά της. Όπως οι άνθρωποι... περίπου δηλαδή (τα κοινοβούλια μάλλον εξαιρούνται).
Ερευνητές του πανεπιστημίου Πρίνστον παρακολούθησαν ένα συγκεκριμένο είδος μαϊμούδων (μαρμοζέτες ή σκιουροπίθηκους), που ζουν στα δέντρα και κατέγραψαν τους "διαλόγους" τους (που βέβαια γίνονται με ήχους, όχι λέξεις). Μάλιστα στο πείραμα, που έγινε στο εργαστήριο, οι μαϊμούδες χωρίστηκαν μεταξύ τους με παραπετάσματα, οπότε η μία δεν έβλεπε την άλλη, αλλά μόνο την άκουγε.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η συζήτηση, ακόμα κι όταν διαρκούσε μισή ώρα, δεν ήταν καθόλου χαώδης (με την μία μαϊμού να μιλάει πάνω στην άλλη), αλλά αντίθετα ακολουθούσε ένα ακριβές μοτίβο: κάθε ζώο μιλούσε, περίμενε το άλλο να απαντήσει και μετά από πέντε δευτερόλεπτα ξανάπαιρνε το... λόγο. Μάλιστα όταν η μία μαϊμού επιβράδυνε ή επιτάχυνε τον ρυθμό των ήχων που έβγαζε, και η συνομιλήτριά της προσαρμοζόταν ανάλογα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι για πρώτη φορά εντόπισαν σε ζώα ένα εναλλακτικό εξελικτικό δρόμο, που παραπέμπει στον ανθρώπινο τρόπο διαλόγου.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το θεωρούμε δεδομένο και αυτονόητο, όμως το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος μιλά και ακούει με τη σειρά του, αποτελεί ένα αποτελεσματικό τρόπο ανταλλαγής πληροφοριών. Φαίνεται πως και ορισμένα ζώα κάνουν κάτι ανάλογο, αν και όχι οι θεωρούμενοι στενότεροι συγγενείς μας, οι χιμπατζήδες (πράγμα που αποτελεί ένα μυστήριο για τους εξελικτικούς βιολόγους). Οι χιμπατζήδες είναι ολιγόλογοι και συνήθως επικοινωνούν μόνο με χειρονομίες, γι' αυτό άλλωστε πολλοί επιστήμονες τείνουν να πιστέψουν ότι αυτές οι χειρονομίες των πιθήκων έθεσαν τα θεμέλια της ανθρώπινης επικοινωνίας.
