Μπορούν ν' απορροφήσουν τόνους βροχόνερο. Μετριάζουν την αφόρητη ζέστη. Είναι ανθεκτικές. Οι πράσινες στέγες είναι μια απλή αλλά ιδιοφυής ιδέα, και μπορεί να αποδειχτούν η σημαντικότερη ασπίδα προστασίας των πόλεων από το κλίμα της Γης που γίνεται όλο και θερμότερο.
Όσο προχωρά η υπερθέρμανση του πλανήτη, μεγαλώνει και ο κίνδυνος εμφάνισης ακραίων φυσικών φαινομένων τα οποία απειλούν ιδιαίτερα τις μεγάλες πόλεις της Γης που δεν έχουν φυτά ούτε χώμα που να απορροφά το νερό της βροχής.
Για το λόγο αυτό οι σχεδιαστές πόλεων ανά τον κόσμο χρησιμοποιούν τα μέσα της ίδιας της φύσης και κατασκευάζουν μικρά οικοσυστήματα στις στέγες των κτιρίων των πόλεων έτσι ώστε να ελαττώσουν την επίδραση της μανίας της φύσης.
Φυσικά τα φυτά στις στέγες δεν θα μπορούσαν να εμποδίσουν τις πλημμύρες στους δρόμους της πόλης και στο αποχετευτικό δίκτυο, αλλά είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η πράσινη στέγη λειτουργεί σαν σφουγγάρι κατά τη διάρκεια των ισχυρών βροχοπτώσεων και ταυτόχρονα έχει και άλλες λειτουργίες. Βελτιώνει την ποιότητα του αέρα μετατρέποντας το διοξείδιο του άνθρακα σε οξυγόνο. Επίσης, στη διάρκεια των θερμών καλοκαιριών τα φυτά δροσίζουν τα κτίρια και τον περιβάλλοντα αέρα μέσω της διαφυγής υγρασίας. Αυτό σημαίνει ότι τα φυτά "ιδρώνουν" αποβάλλοντας νερό, κι έτσι καταναλώνεται θερμότητα και ψυχραίνει ο αέρας.
Τέλος, η πράσινη στέγη απορροφά πολύ λιγότερη θερμότητα απ' όση απορροφά η στρωμένη με πίσσα μαύρη στέγη που υπήρχε παλιότερα και βοηθά στην ψύχρανση του κτιρίου στη διάρκεια των καλοκαιριών που όσο περνά ο καιρός είναι όλο και θερμότερα. Έτσι μειώνεται η ανάγκη χρήσης κλιματιστικών.
Στο μέλλον, στο Τόκιο όλα τα δημόσια κτίρια με στέγη άνω των 1.000 τετραγωνικών μέτρων θα έχουν φυτά στο ένα πέμπτο τουλάχιστον της έκτασης αυτής. Το 2010 οι αρχές του Τορόντο στον Καναδά αποφάσισαν ότι όλα τα νέα κτίρια που έχουν μεγάλη επιφάνεια στέγης θα καλυφθούν από βλάστηση. Σήμερα στο Σικάγο, πρωτοπόρο στον τομέα αυτό στις ΗΠΑ, η βλάστηση καλύπτει πάνω από 185.000 τετραγωνικά μέτρα στις στέγες των κτιρίων της πόλης.
