Στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα έπρεπε να επενδύσουν οι κυβερνήσεις και μάλιστα στην ίδια κλίμακα, όπως συνέβη στην περίπτωση του Μανχάταν πρότζεκτ αλλά και στο πρόγραμμα «Απόλλων» στη σελήνη. Αυτό είπε ο Μπιλ Γκέιτς, ο οποίος αποκάλυψε ότι πρόκειται να διπλασιάσει τα μυθώδη ποσά που επενδύει στις πράσινες τεχνολογίες και συμβούλεψε του επίδοξους επενδυτές να μπουν στο «παιχνίδι». Ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου τόνισε στους Φαινάνσιαλ Τάιμς ότι έχει επενδύσει ένα δισεκατομμύριο δολάρια, σε εταιρίες που ασχολούνται με τη δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα, την ανακύκλωση πυρηνικής ενέργειας, νέα είδη μπαταριών και άλλους τύπους ερευνών στο ίδιο πεδίο.
«Μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια υπάρχει ισχυρή πιθανότητα ότι θα διπλασιαστεί αυτό το ποσό» είπε ο ιδρυτής της Μάικροσοφτ. « Οι μεγάλες καινοτομίες χρειάζονται για την παραγωγή ενέργειας με τρόπο που θα μείωνε σημαντικά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Και αυτό θα συμβεί μόνο εάν οι κυβερνήσεις διαθέσουν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια στην έρευνα και ανάπτυξη για τις νέες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας».
Ο Γκέιτς τόνισε ότι «υπάρχει υπερβολική αβεβαιότητα και υπάρχουν τόσοι πολλοί δρόμοι, θα ήταν σαν το Μανχάταν πρότζεκτ και το «Απόλλων» πρότζεκτ, υπό την έννοια ότι η κυβέρνηση θα επένδυε σοβαρά στην έρευνα και ανάπτυξη».
Το Μανχάταν πρότζεκτ ήταν το αμερικανικό ερευνητικό πρόγραμμα, που οδήγησε στη δημιουργία της πρώτης πυρηνικής βόμβας. Εργάστηκαν πάνω σε αυτό 130.000 άνθρωποι και το κόστος του ξεπέρασε τα 32 δισεκατομμύρια ευρώ, σε σημερινές τιμές.
Ο Γκέιτς πρότεινε στους ιδιωτικούς επενδυτές, που διαθέτουν αντίληψη, όπως είπε, να καταλάβουν ότι μπορούν να βγάλουν μια περιουσία στη βιομηχανία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως ακριβώς έκαναν παλαιότεροι επενδυτές επιλέγοντας τις σωστές επιχειρήσεις στην αυγή της εποχής της πληροφορικής. «Αν τύχαινε να επιλέξεις τη Μάικροσοφτ, την Απλ ή την Γκούγκλ, σήμερα θα ήσουν πλούσιος».
Κάνοντας μια αναδρομή στα τέλη της δεκαετίας του 1970, υπογράμμισε ότι όσοι επένδυσαν στην ανάπτυξη λογισμικού θησαύρισαν, αλλά «σήμερα υπάρχουν ένα σωρό εταιρίες λογισμικού, των οποίων τα ονόματα δεν πρόκειται να θυμόμαστε». Ταυτόχρονα, ανέδειξε αρκετά πεδία έρευνας, που θα μπορούσαν να αποδειχθούν υποσχόμενα συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογιών που εκμεταλλεύονται την αιολική ενέργεια σε υψόμετρο πάνω από 20.000 πόδια, τα κάιτουνς, υβριδικά συστήματα που είναι κάτι μεταξύ χαρταετού και αερόστατου και το «ηλιακό χημικό», ένα είδος τεχνητής φωτοσύνθεσης που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή υδρογόνου, σαν πρώτη ύλη για την παραγωγή καυσίμων.