Τα μυστικά των φυτών για την παραγωγή ενός νέου ανανεώσιμου καυσίμου για αεροπλάνα, ή νέα πιο «πράσινα» συστατικά, που θα αντικαταστήσουν τους ορυκτούς πόρους που παράγουν πλαστικό. μελετούν οι επιστήμονες.
Γεωπόνοι καλλιεργούν φυτά που θεωρούν ελπιδοφόρα για την παραγωγή «πράσινων» καυσίμων- όπως η ρετσινολαδιά, η κουφέα και η ατρακτυλίδα - και μελετούν την περιεκτικότητα των φυτών σε λάδι, την αποδοτικότητα και την προσαρμοστικότητά τους στο μεσογειακό κλίμα.
"Η ρετσινολαδιά είναι ετήσιο ελαιώδες φυτό από τη Μεσόγειο. Έχει ετήσια παραγωγικότητα σε σπόρο γύρω στους τέσσερις τόνους το εκτάριο με περιεκτικότητα σε λάδι από 40% έως και 50%" εξηγεί στο Euronews η Μυρσίνη Χρήστου, γεωπόνος του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Η κουφέα είναι φυτό που προέρχεται από την Αμερική και ακόμα βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο. Η παραγωγικότητά του είναι πολύ χαμηλή, λιγότερη από ένα τόνο το εκτάριο σε σπόρο, γύρω στο 20% η περιεκτικότητα σε λάδι.
Η ατρακτυλίδα, ένα φυτό που κατάγεται από την Ασία, θεωρειται πολύ καλό για τη γεωργία της Μεσογείου, γιατί υπάρχουν φθινοπωρινές και ανοιξιάτικες ποικιλίες, κατάλληλες για τον κάθε τύπο κλίματος και εδάφους.
Σε ένα εξειδικευμένο εργαστήριο στη Λιλ, στη βόρεια Γαλλία, οι χημικοί προσπαθούν να καταλάβουν αν και πώς τα «πράσινα» συστατικά των φυτών μπορούν να αντικαταστήσουν τα υπάρχοντα μόρια που εκχυλίζονται από ορυκτούς πόρους. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα νέα είναι ενθαρρυντικά.
Όπως εξηγεί ο χημικός Φρανκ Ντυμενίλ από το Πανεπιστήμιο Lille1 και συντονιστής του προγράμματος Eurobioref, «αναπτύξαμε έναν νέο τύπο αεροπορικού καυσίμου που ήδη δοκιμάσαμε σε έναν πραγματικό αντιδραστήρα. Φτιάξαμε 15 κυβικά μέτρα μίγματος καυσίμου. 10% με 15% αυτού του μίγματος προήλθε από ένα νέο συστατικό από φυτική βιομάζα. Αυτό το νέο "πράσινο" συστατικό κατέστησε το καύσιμο αποτελεσματικότερο και λιγότερο ρυπογόνο. Τώρα αναζητούμε μια πιστοποίηση γι’ αυτό το νέο συστατικό».
Και μόλις το πράσινο λάδι εξαχθεί από τα φυτά σε ειδικά βιοδιυλιστήρια, τι κάνουμε με τα απόβλητα της βιομάζας; Ερευνητές στην Ελλάδα γνωρίζουν την απάντηση. Με τη βοήθεια ενός αεριοποιητή, οι επιστήμονες κατάφεραν να διαπιστώσουν ποια φυτικά απόβλητα είναι πιο αποδοτικά στην παραγωγή αερίων όπως το υδρογόνο ή το μονοξείδιο του άνθρακα, ώστε να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή θερμότητας ή ηλεκτρισμού.
Τα τελικά απόβλητα μπορούν να ανακυκλωθούν εύκολα και ανώδυνα, όπως μας λέει ο χημικός του Κέντρου Έρευνας και Τεχνολογίας Κυριάκος Πανόπουλος: «Το μόνο πράγμα που απομένει μετά τη χρήση υλικών βιομάζας στην τεχνολογία της αεροποίησης είναι η τέφρα. Η τέφρα είναι ένα μικρό ποσοστό των ανόργανων συστατικών που έχει η βιομάζα, το οποίο είναι το κάλιο, το ασβέστιο, ο σίδηρος, όλα τα συστατικά που έχει τραβήξει το φυτό από το έδαφος, τα οποία συνήθως μπορούμε να τα επιστρέψουμε στον αγρό, έτσι ώστε να κλείσουμε τον κύκλο αυτών των υλικών».
Πρόκειται μόνο για ένα από τα πάρα πολλά προγράμματα που έχουν μπει κάτω από τη χρηματοδοτική ομπρέλα των Κοινών Τεχνολογικών Πρωτοβουλιών (Joint Technology Initiatives). Πρόκειται για ένα ευρύ φάσμα κοινών προσπαθειών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την προώθηση της έρευνας στην Ευρώπη σε πολύ διαφορετικά στρατηγικά πεδία.
Κι αυτά τα πεδία περιλαμβάνουν βιομηχανίες που θα ανακαλύψουν πράσινα καθημερινά προϊόντα, αλλά και θα αναπτύξουν μια νέα γενιά εμβολίων, ιατρικών αγωγών και φαρμάκων ή συστημάτων για την καλύτερη διαχείριση του ευρωπαϊκού εναέριου χώρου και τον σχεδιασμό καθαρότερων, λιγότερο θορυβωδών αεροσκαφών μαζί με την ανάπτυξη ασφαλέστερων τρένων και σιδηροδρομικών υποδομών και καλύτερων εργαλείων για την κατασκευή αποδοτικότερων ηλεκτρονικών συστημάτων και εν τέλει, τεχνολογιών που θα επεκτείνουν τη χρήση κυψελών καυσίμων και υδρογόνου στη βιομηχανία, την ενέργεια και τις μεταφορές.
