Τον τρόπο τα φωτοβολταϊκά που μπαίνουν σε αγροτικές εκτάσεις να μην αχρηστεύουν την καλλιεργήσιμη γη βρήκε ένας επιστήμονας από την Piedmont Biofarm στην Καρολίνα των ΗΠΑ.
Η φόρμουλα του φέρει το όνομα “solar sharing”και ουσιαστικά επιτρέπει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών την ίδια στιγμή που η συγκεκριμένη έκταση γης θα καλλιεργείται παράλληλα.
Στην Ιαπωνία που οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις είναι περιορισμένες, το υπουργείο Γεωργίας, Δασών και Αλιευμάτων της χώρας εγκρίνει άδειες για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων μόνον εφόσον τα πάνελ δεν καλύπτουν το έδαφος και επιτρέπουν την παράλληλη καλλιέργεια σοδειάς.
Η πρώτη ιδέα του solar sharing πάντως ανήκει, όπως είναι φυσικό, σε Ιάπωνα, τον Ακίρα Ναγκασίμα ο οποίος το 2004, αξιοποιώντας τις γνώσεις τους για “σημείο κορεσμού του φωτός” βρήκε το κρίσιμο επίπεδο στο οποίο η ηλιακή ενέργεια μπορεί να αξιοποιηθεί χωρίς όμως να την στερηθούν τα φυτά. Έτσι δημιούργησε ηλιακά πάνελ τα οποία μοιάζουν με στέγαστρα ούτως ώστε να μπορεί η γη από κάτω να καλλιεργηθεί.
Τα φωτοβολταϊκά πάνω από την καλλιεργήσιμη γη προσφέρουν και άλλα πλεονεκτήματα: παρέχουν σκιά σε ζώα κτηνοτροφίας, ενώ διατηρούν την υγρασία του εδάφους μειώνοντας τις ανάγκες άρδευσης.
