Ο πίνακας καλύπτει μία έκταση 530 στρεμμάτων (530 χιλιάδες τμ) του Starry Paradise Park, που βρίσκεται στις παρυφές της πόλης Κεελούνγκ στην Ταϊβάν
Ένα από τα πιο διάσημα έργα του Ολλανδού ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ είναι η «έναστρη νύχτα» κι από ότι φαίνεται αυτός ο πίνακας αποτελεί τον αγαπημένο των Ταϊβανών, καθώς κάθε φορά που θέλουν να προωθήσουν την ανακύκλωση, τον επιλέγουν για να τον αναπαραστήσουν με ανακυκλώσιμα υλικά.
Αυτή τη φορά μία εταιρεία της Ταϊβάν χρησιμοποίησε τέσσερα εκατομμύρια πολύχρωμα πλαστικά μπουκάλια, με τα οποία δημιούργησε ένα τεράστιο αντίγραφο του πίνακα «έναστρη νύχτα».
Ο πίνακας καλύπτει μία έκταση 530 στρεμμάτων (530 χιλιάδες τμ) του Starry Paradise Park, που βρίσκεται στις παρυφές της πόλης Κεελούνγκ στην Ταϊβάν και άνοιξε για το κοινό στις αρχές του τρέχοντος έτους τιμώντας την 125η επέτειο από το θάνατο του Ολλανδού ζωγράφου.
«Στεφτήκαμε να συνδυάσουμε την ιδέα της προστασίας του περιβάλλοντος και αυτό το τοπίο και να δημιουργήσουμε ένα έργο τέχνης, έτσι ώστε ο καθένας να γνωρίσει μία άλλη πλευρά της ανακύκλωσης», δήλωσε, σύμφωνα με το Ρόιτερς, ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της εταιρείας, Unison Developing Co. Ltd, που ανέλαβε να υλοποιήσει το έργο, Αϊσίν Γεν.
Η πρώτη αναπαράσταση του έργου έγινε το 2015 όταν μαθήτριες της Ταϊβάν χρησιμοποιώντας περίπου 30.000 πολύχρωμα καπάκια από μπουκάλια αναδημιούργησαν το έργο του βαν Γκογκ.
Οι μαθήτριες από σχολείο της πόλης Ταϊτσούνγκ, χωρίστηκαν σε ομάδες και μέσα σε 50 λεπτά σχημάτισαν τα επιμέρους κομμάτια του πίνακα, τα οποία στη συνέχεια ένωσαν μεταξύ τους.
Το «οικολογικό» έργο τους είχε έκταση 20 τετραγωνικών μέτρων, με τον καθηγητή των κοριτσιών Γου Κινγκτσουάν να διευκρινίζει ότι μέσα από αυτό το πρότζεκτ επιθυμούσε να φέρει τις μαθήτριες πιο κοντά, αλλά και να τους εξηγήσει ορισμένα πράγματα για την ανακύκλωση.
Ο Βαν Γκογκ έζησε από το 1853 μέχρι το 1890, με τη φήμη του να εξαπλώνεται μετά τον θάνατό του, όταν και αναγνωρίστηκε ως ένας από τους σημαντικότερους ζωγράφους όλων των εποχών.
Η «έναστρη νύχτα» ολοκληρώθηκε από τον ζωγράφο το 1889, ένα χρόνο πριν από το θάνατό του.
