Την εκτίμηση ότι η Ελλάδα θα μείνει στο ευρώ εκφράζει ο Economist σε εκτενές άρθρο του για την Ελλάδα.
Το δημοσίευμα αναφέρει ότι ο Αντώνης Σαμαράε όσο ήταν ακόμα αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε εξοργίσει επανειλημμένα τους Ευρωπαίους πολιτικούς. Αρχικά αρνήθηκε να ψηφίσει το πρώτο πακέτο διάσωσης, στη συνέχεια κράτησε διφορούμενη στάση απέναντι στην κυβέρνηση Παπαδήμου.
Ωστόσο, η στάση που κράτησε από τότε που ανέλαβε τα ηνία της χώρας και το γεγονός ότι ανέθεσε τη θέση του υπουργού Οικονομικών στον αξιοσέβαστο στην Ευρώπη, Γιάννη Στουρνάρα, έχουν προσφέρει αρκετούς πόντους στον Έλληνα πρωθυπουργό, σημειώνει ο Economist.
Εκτός από την Μέρκελ, πολλοί Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουν αρχίσει να εκφράζονται με καλά λόγια για τον κ. Σαμαρά. Κατά το περιοδικό χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Ζ. Κ. Γιούνκερ, ο οποίος στο πρόσφατο Eurogroup δήλωσε εντυπωσιασμένος από τη συμπεριφορά της ελληνικής κυβέρνησης.
Ο Economist επισημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι στηρίζουν τον Αντώνη Σαμαρά γιατί αρνούνται πεισματικά να παραδεχτούν το γεγονός ότι η πολιτική της υπερβολικής λιτότητας έχει αποτύχει.
Aν και οι Ευρωπαίοι δεν θα πουν ποτέ το "mea culpa", προτιμώντας να ρίχνουν το λάθος στις πρώτες ελληνικές κυβερνήσεις, ενώ δίνουν παράταση στην Πορτογαλία και την Ισπανία, το βέβαιο είναι ότι η ύφεση στην Ελλάδα θα ξεπεράσει και φέτος τις αρχικές προβλέψεις.
Το περιοδικό γράφει ότι υπάρχουν τρεις λόγοι που εξηγούν την αλλαγή στάσης από την πλευρά της Γερμανίας. Πρώτον, ο Αντώνης Σαμαράς φαίνεται λιγότερο απειλητικός από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και "ακροαριστερό", Αλέξη Τσίπρα, δεύτερον η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ είναι λιγότερο τρομακτική από το χάος που θα προκαλέσει ένα Grexit και τέλος ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας αρχίζει να αποδέχεται τους όρους των Ευρωπαίων για την παροχή στήριξης.
Σύμφωνα με το Economist τρία είναι τα πιθανότερα σενάρια για τις εξελίξεις από εδώ και στο εξής. Το πρώτο αναφέρει ότι θα συνεχιστεί η εκταμίευση των δόσεων προς την Ελλάδα, ενδεχομένως οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας να χαρακτηριστούν υπερβολικά αβέβαιες και η ευρωζώνη να υποσχεθεί να αντιμετωπίσει το ελληνικό χρέος, αν η ανάπτυξη κριθεί απογοητευτική και τρίτον αν το ΔΝΤ αρνηθεί να συνεχίσει να χορηγεί δάνεια προς την Ελλάδα, η ευρωζώνη να αναλάβει το βάρος από μόνη της, αγνοώντας το ΔΝΤ, όπως έκανε κάποτε με την Λετονία.
